در ادامه مطلب روز قبل از دیگر وضعیتهایی که منجر به ایجاد پروتئیناوری (وجود پروتئین در ادرار) میشود، عبارتند از:
1) اختلالاتی که مقدار زیادی پروتئین در خون تولید میکنند، مانند بیماری مالتیپل میلوما، 2) شرایطی که در آنها سلولهای قرمز خونی تخریب میشوند، 3) التهاب، بدخیمیها یا صدمات راه ادراری، مثلا مثانه، پروستات یا حالب، 4) ترشحات واژینال که وارد ادرار شوند.
گلوکز: گلوکز بهطور طبیعی در ادرار دیده نمیشود. اگر گلوکز در ادرار دیده شود، این وضعیت را «گلوکوزوری» مینامند. گلوکوزوری به دلایل زیر اتفاق میافتند:
1) غلظت بیش از حد گلوکز در خون، مثلا وضعیتی که در افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده دیده میشود.
2) کاهش در حدآستانه کلیوی. زمانی که سطح گلوکز خون به غلظت خاصی میرسد، کلیهها شروع به ترشح گلوکز به درون ادرار میکنند تا غلظت گلوکز خون کاهش یابد. گاهی آستانهای که کلیه گلوکز را وارد ادرار میکند، کاهش مییابد و گلوکز در غلظتهای خونی کمتر هم وارد ادرار میشود.
دیگر بیماریهایی که باعث میشوند گلوکز وارد ادرار شود، عبارتند از بیماری کبدی، داروها و بارداری. زمانی که گلوکوزوری رخ میدهد، دیگر تستها هم مانند گلوکز خون هم آزمایش میشوند تا علت خاص این وضعیت شناسایی شود.
کتونها: کتونها بهطور طبیعی در ادرار دیده نمیشوند. آنها محصولات واسطهای حاصل از متابولیسم چربی هستند. زمانی که فردی به اندازه کافی کربوهیدرات مصرف نمیکند (مثلا در گرسنگی یا رژیمهای غذایی پرپروتئین)، یا زمانی که بدن نمیتواند از کربوهیدراتها به درستی استفاده کند، کتونها شکل میگیرند. زمانی که کربوهیدراتها در دسترس نباشند، بدن شروع به متابولیزه کردن چربی میکند تا انرژی تولید کرده و عملکرد خود را حفظ کند. کتونها در ادرار نشانهای زودهنگام از ناکافی بودن انسولین در بیمار مبتلا به دیابت هم هست. ورزش شدید، در معرض سرما قرار گرفتن، و از دست دادن کربوهیدراتها، مثلا همراه با استفراغهای مکرر، میتوانند متابولیسم چربی را افزایش دهند و نتیجه آن، حضور کتون در ادرار است.
خون (هموگلوبین): این تست برای بررسی حضور هموگلوبین در ادرار استفاده شود. هموگلوبین نوعی پروتئین حمل کننده اکسیژن است که داخل گلبولهای قرمز خون یافت میشوند. حضور آن در ادرار نشان از وجود خون در ادرار دارد که با نام «هماچوری» از آن نام برده میشود.