هر شنونده و بینندهای که از بیرون به این حرفه مینگرد با توجه به تربیت خانوادگی و محیطی که در آن رشد یافته است نگاهی خاص به این حرفه دارد. اما تمام شنوندگان موسیقی که با این کار از نزدیک آشنایی ندارند این شغل را حرفه ای لوکس و راحت میپندارند. موسیقی و هنر آکادمیک بی تردید نیازی لوکس محسوب میشود اما این شغل یکی از سختترین حرفههای دنیا است. پژوهشی که در سال 1996 از سوی گروهی از پزشکان فرانسوی انجام گرفته است ( به نقل از فصل نامه خانه موسیقی شهر کییف شماره 17) نتایجی بسیار جالب و غیر منتظره را نشان داد.
این گروه پزشکی نوازندگان مختلف را قبل و بعد از کنسرت مورد آنالیز پزشکی قرار دادند. در میان این نوازندگان، نوازندگان ارکستر سمفونیک، سولیست ها، نوازندگانی از گروههای جز و... حضور داشتند.
نتیجه چنین بود : نوازندگان پس از هر کنسرت دچار آسیب دیدگی بین 30 تا 60 درصد میشوند. این آسیبها شامل آسیبهای روحی مانند نوعی افسردگی ناشی از خستگی تا آسیبهای جسمی است که بسته به سازی که نوازنده اجرا میکند یا نوع و حالت نشستن و همچنین نقشی که نوازنده در اجرا دارد میزان آسیبدیدگی تغییر میکند.
امروزه برخی از ارکسترهای بزرگ با استناد به این پژوهش با چالشی جدید روبهرو هستند که باید دستمزدهایی با محاسبه سختی کار به نوازنده پرداخت کنند.
بیشترین سختی حرفه موسیقی در این است که درحالی که با مشکلات و سختیهای زیادی روبهرو است و کاری پر زحمت را انجام میدهد، کسی این مشکلات رانمیبیند و حتی تصوری از این مشکلات ندارد!!!