بیش از صدسال است که رادیوتراپی در سرطان پستان و بیمارانی که به علت پیشرفته بودن سرطان پستان نمیتوانستند، جراحی کنند، یا بیمارانی که بعداز ماستکتومی یا برداشتن کامل پستان، دچار عود شده بودند، جای خود را باز کرده است. امروزه رادیوتراپی نقش بارزتری دارد. در سرطان پستان دو نوع رادیوتراپی وجود دارد. یک نوع در افرادی که تحت جراحی برداشت کامل سینه قرار گرفتهاند، یا تومورهای بزرگتر از پنج سانت دارند، یا بیمارانی که مارژین مثبت داشته یا لنفنود چهار یا بیشتر دارند،(که اندیکاسیون پیدا میکند)، لنفنود یک تا سه نیز جای بحث دارد. نکته مهم این است که راجعبه مزایا و معایب این روش حتما باید با بیمار صحبت شود. روش دیگر رادیوتراپی برای بیمارانی است که جراحی حفظ پستان برای آنها انجام شده است که در این بیماران رادیوتراپی قسمت مهمی از درمان است. مطالعات نشان داده است که در بیمارانی که رادیوتراپی را انجام دادهاند، در مقایسه با بیمارانی که این کار را انجام ندادهاند، میزان عود بیماری به مراتب کمتر و بقای بیماران نیز افزایش پیدا کرده است. موضوع سخنرانی بنده هم دراین کنگره تاکید بر اهمیت رادیوتراپی است. رادیوتراپی میتواند با برخی عوارض همراه باشد. مثلا واکنشهای پوستی، احساس ضعف و خستگی در بیماران. یا حتی امکان دارد، وقتی برخی بیمارانی که اشعه را دریافت میکنند، (کمتر از یک درصد از آنها) ریهشان علامت دار شود، که البته قابل درمان است. یا اینکه مقدار کمی از قلب تحت اشعه قرار بگیرد که در تمام این موارد حد نرمال و تعریف شده اعضا مورد توجه قرار گرفته است. برخی عوارض بسیار نادر هم وجود دارد، مانند عوارض قلبی که ممکن است، برای بیمارانی که قبلا شیمی درمانی میشدند و سمت چپ سینه خود سرطان پستان داشته و رادیوتراپی هم گرفتند، مدتها بماند و دائمی شود. البته با روش های نوین در رادیوتراپی این عارضه کمتر دیده میشود. یکی از عوارض هم ایجاد سرطانهای ثانویه است که با روشهای جدید درمانی قابل پیشگیری و درمان است. البته کاهش عوارض رادیوتراپی با بهکارگیری تکنیکهای جدید سه بعدی و آگاهی دادن به بیمار و جراح و ویزیتهای هفتگی بیمار هنگام رادیوتراپی در کاهش این عوارض موثر است، اما به علت بروز این عوارض نباید تاثیرات مثبت این روش درمانی را نادیده گرفت. با برداشتن لنفنودهای زیر بغل در جراحی پستان احتمال بروز لنفام وجود دارد، که رادیوتراپی این احتمال را تشدید میکند، بنابراین با آموزشهای خاص به بیمار باید از بروز این حالت پیشگیری شود. در مواردی که لنفام به طور ناگهانی چند سال بعد از رادیوتراپی ایجاد میشود، حتما باید به عود تومور در زیر بغل بیمار توجه شود، تا از نظر دور نماند.