سپید: در سال 2011، تقریبا 13درصد از دانشآموزان دبیرستانهای ایالات متحده بهنوعی درمعرض سلاحهای گرم قرار گرفتند. خشونتهای مسلحانه میتواند باعث آسیبهای جسمی و روانی درازمدت شود. مطالعهای که چندی پیش در نشریه طب اطفال چاپ شد، نشان میدهد که عوامل خطرآفرین برای حمل و کاربرد سلاح با توجه به جنسیت و نژادهای مختلف ممکن است متفاوت باشد. محققان مرکز بیومدیکال لوسآنجلس و دانشگاه تگزاس و جانزهاپکینز دادههای یک نظرسنجی ملی از اواسط دهه 1990 را که میزان این نوع جرائم هنوز در سطح پایینی بود، مورد بررسی قرار دادند. دکتر شتگیری، سرپرست تیم تحقیق، میگوید: «بررسیها درباره سلاح بیشتردر زیرمجموعه بچههای کلاس 7-12 انجام شد. ما دادهها را با هدف تعیین عوامل خطر و محافظتکننده استفاده و حمل سلاح را اینطور تعریف کردیم: «کشیدن سلاح یا چاقو برای کسی یا تیراندازی و کاربرد چاقو برای افراد.» پژوهشگران متوجه شدند که 13درصد از دانشآموزان سیاهپوست، 10درصد از دانشآموزان لاتینتبار و 7درصد از دانشآموزان سفیدپوست به نوعی با سلاح ارتباط داشتهاند. 17درصد از آنها که سلاح گرم با خود حمل میکردند، سابقه تیراندازی در 1 سال گذشته را داشتهاند. درمقایسه با نوجوانان و جوانانی که گزارش حمل سلاح نداشتند، احتمال برداشتن سلاح برای گروهی که پیش از آن گزارش حمل سلاح برای آنها داده شده بود، 6-4 برابر بیشتر از گروه اول بود. بهعلاو، پسرها 4-2 برابر بیش از دخترها با سلاح ارتباط داشتهاند.
به نظر این محققان هرچند نمیتوان عواملی مانند نژاد و جنسیت را در خشونتهای مسلحانه نادیده گرفت، کاهش فشارهای عاطفی، کاهش قرار گرفتن درمعرض خشونت و کاهش مصرف الکل و مواد مخدر از عوامل کاهشدهنده خشونتهای مسلحانه دربین جوانان و نوجوانان هستند. شتگیری عقیده دارد، باید بلندپروازیها در زمینه آموزش را پروبال داد، تاثیر فعالیتهای دستههای خرابکار در مدارس را کم کرد و برای اجرای برنامههای مناسب گروههای نژادی و جنسیتی مختلف به روابط خانوادگی توجه کرد.