امروزه از آنتیاکسیدانها اغلب به عنوان یک سلاح دفاعی در برابر سرطان تبلیغ میشود، اما نتایج تحقیقات جدید که روی مدلهای موشی و سلولهای کشت داده شده سرطان انسانی، انجام شده است، حاکی از آن هستند که این مواد ممکن است سرعت رشد سرطان ملانوما را افزایش دهند.
امروزه تحقیقاتی که در زمینه مزایای ضدسرطانی آنتیاکسیدانها انجام میشوند، نتایج پیچیده و مختلطی داشتهاند. بعضی مطالعات حاکی از آن هستند که مصرف آنتیاکسیدان ممکن است در واقع خطر سرطان را افزایش دهند.
در مطالعه جدید، محققان دریافتند، موشهای مبتلا به ملانوما که مکملهای آنتیاکسیدانی، موسوم به ان ـ استیلسیستئین (NAC) را برای حدود 80 روز مصرف کرده بودند، در مقایسه با موشهای بیماری که آنتیاکسیدان مصرف نکرده بودند، دو برابر بیشتر تومورهایی با انتشار غدد لنفاوی پیدا کردند. علاوه براین، محققان دریافتند، مواجهه داشتن با ویتامین E و NAC، علایمی را نشان دادند که حاکی از گسترش بهتر بافتها و دستاندازی به دیگر قسمتهای بدن بودند.
براساس نتایج به دست آمده، ارایه این ایده که آنتیاکسیدانها میتوانند سرعت رشد و تهاجم ملانوما را بیشتر کنند، دور از ذهن نیست. علاوه براین، شواهدی در دست نیست که مصرف مکملهای آنتیاکسیدانی برای بیماران مبتلا به ملانوما فایده داشته باشد. بنابراین، پیشنهاد میشود افرادی که مبتلا به ملانومای بدخیم میشوند، از مصرف مکملهای آنتیاکسیدانی پرهیز کنند.
تغییراتی که در تومورهای ملانومای موشی این مطالعه مشاهده شد، بسیار عمیق بودهاند. البته باید متذکر شد که، نتایج ابتدایی هستند و باید تحقیقات بیشتری انجام شوند تا ارتباط میان افزایش سرعت ملانوما و مصرف مکملهای آنتیاکسیدانی کاملا مشخص شود.
اما چیزی که در این میان واضح است، اینکه اگر چیزی را میگویند بدون شک برای شما خوب است و بعض موارد بدون قید و شرط برای شما مناسب است و عوارض جانبی هم ندارند، ممکن است پیشنهادهای نادرستی باشند! این مطالعه، یکی از چندین مطالعهای است که در سالهای اخیر منتشر شده تا آتش تضادهای موجود را در زمینه استفاده از آنتیاکسیدانها در بیماران سرطانی شعلهورتر کند.
Medica- Xpress