سلامت

به گزارش سپید، علی رستمی افزود: «فاسیولیازیس یک عفونت انگلی مشترک بین انسان ، حیوان و ناشی از کرم‌های انگلی فاسیولا است که مردم در گویش بومی آن را به نام کرم کپلک گوسفند نیز می‌شناسند، انگل‌های فاسیولا کرم‌های مسطح و برگی شکلی هستند که عمدتاً در مجاری صفراویِ کبد دام‌ها ازجمله گوسفند، بز، گاو، گاومیش و برخی علفخواران دیگر زندگی می‌کنند.»

وی با اشاره به اینکه این بیماری در بیش از ۷۵ کشور جهان بخصوص در مناطق معتدل و مرطوب که دام‌پروری در آن‌ها رایج است دیده می‌شود و بیشتر به‌عنوان یک بیماری فصلی در نظر گرفته می‌شود، گفت: «در حال حاضر تخمین زده می‌شود حدود ۱۷ میلیون نفر در جهان به این عفونت مبتلا هستند.»

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل در گفت و گو با ایرنا بیان داشت: «استان‌های شمالی ایران بخصوص استان گیلان در زمره مهم‌ترین کانون‌های فاسیولیازیس انسانی در قاره آسیا می‌باشند و متاسفانه دو تا از بزرگ‌ترین همه‌گیری‌های این عفونت در جهان در سال‌های ۱۳۶۸ و ۱۳۷۸ در استان گیلان اتفاق افتاد که بیش از ۱۷ هزار نفر از مردم این استان به‌خصوص در بندر انزلی و رشت، به فاسیولیازیس مبتلا شدند.»

وی افزود: «اگرچه موارد انسانی در استان مازندران نادر است ولی عفونت شیوع ۱۰  الی ۲۰ درصدی در دام‌های اهلی دارد و اخیراً مقامات بهداشتی استان گیلان از ابتلای ۱۳ گیلانی به بیماری فصلی فاسیولا خبر دادند و از مردم خواستند حتی‌المقدور از مصرف فرآورده‌ها با سبزی‌های محلی خودداری کنند.»

وی بیان داشت: «شـیوع فاسـیولیازیس بـه عواملی مثل حضور دام‌های اهلی مثل گاو و گوسفند به عنوان میزبان نهایی، حلزون‌های میزبـان واسـط، شرایط آب و هوایی مانند بارندگی زیاد، رطوبت بالا و حرارت مطلوب و همچنین عادات غذایی انسان بستگی دارد.»

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه تخم انگل به همراه مدفوع حیوانات آلوده (به‌طور عمده گاو و گوسفند) به محیط خارج دفع می‌شوند، ادامه داد: «تخمین زده می‌شود به‌طور متوسط هر حیوان آلوده روزانه ۵۰۰ هزار تخم در محیط دفع کند که اگر این تخم‌ها به آب برسند پس از حدود ۹ تا ۱۵ روز در داخل آن‌ها یک جنین یا لارو مژه‌دار (میراسیدیوم) به وجود می‌آید که این لاروها برای ادامه زندگی نیاز دارند که به بدن حلزون‌های آب شیرین نفوذ کنند.»

رستمی افزود: «سپس لاروها در بدن حلزون شروع به رشد و تکثیر می‌کند و به تعداد زیادی لاروِ دم‌دار (سرکر) تکامل می‌یابند که این لاروها معمولاً در شب از بدن حلزون خارج ‌شده و در آب رها می‌شوند و با بادکش‌های خود به برگ گیاهان موجود در آب می‌چسبند یا به‌صورت معلق در آب وجود خواهند داشت و با تشکیل کیست به مرحله متاسرکر تکامل می‌یابند.»

وی با بیان اینکه شستن، انگل زدایی و استفاده از سبزی‌ها باید به درستی صورت پذیرد ادامه داد: «در این مرحله با خورده شدن گیاهان و آب آلوده به این لاروها توسط نشخوارکنندگان یا مصرف سبزی خام محلی توسط انسان متاسرکر وارد بدن می‌شود و در دام یا انسان ایجاد بیماری می‌کند.»

این متخصص انگل‌شناسی بیان داشت: «فاسیولای بالغ که طول آن به چند سانتی‌متر نیز می‌رسد در مجاری بزرگ صفرا زندگی کرده و موجب تورم این مجاری و نیز تخریب بافت کبد می‌شود و علائم بالینی بیماری به‌صورت تب گاهی همراه با لرز و عرق شبانه، دردهای شدید شکمی، مشکلات گوارشی مثل اسهال، نفخ و تهوع، نشانه‌های آلرژیک مانند قرمزی پوست (کهیر) و خارش، ناراحتی‌های تنفسی، کاهش وزن، کم‌خونی و بزرگی کبد ظاهر می‌شود که در صورت ادامه یافتن بیماری دردهای قولنج مانند، عدم تحمل غذای چرب و زردی ایجاد می‌شود.»

وی گفت: «بهترین راه تشخیص آزمایشگاهی دیدن تخم انگل در مدفوع افراد مشکوک به بیماری است، اگر چه آزمایشات سرولوژی و هماتولوژی نیز می‌تواند مفید باشد در این بیماری تعداد ائوزینوفیل ها، گلبول‌های سفید خون، آنزیم‌های کبدی، سرعت رسوب گلبول‌های قرمز و آنتی‌بادی‌های ضد فاسیولا افزایش پیدا می‌کند.»

رستمی افزود: «همچنین سیستم‌های تصویربرداری مانند التراسونوگرافی، سی‌تی‌اسکن و اِم آر آی نیز به تشخیص بیماری کمک می‌کنند.»

وی اظهار داشت: «تریکلابندازول (Triclabendazole) داروی انتخابی است که با نام تجاری Egaten برای استفاده در انسان توسط سازمان جهانی بهداشت به کشورهای با مناطق آندمیک بیماری اهدا می‌شود که دوز مصرفی دارو به میزان ۱۰ میلی‌گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن و به‌صورت دوز واحد است.»

رستمی گفت: «راه‌های اصلی انتقال فاسیولیازیس به انسان در استان‌ گیلان مصرف سبزیجات محلی خام همچون چوچاق، خالیواش، نعنا، بولاغ اوتی یا استفاده از این سبزیجات برای تولید زیتون پرورده یا دلال ماست و ماهی می‌باشد.»

متخصص انگل شناسی دانشگاه علوم پزشکی بابل اذعان داشت: «از آنجایی‌که این سبزی‌ها در استان مازندران (تحت نام‌های محلی آب‌تره، انیما، سیرک، زلنگ و اناریجه) هم وجود دارند و به‌وفور مورد استفاده انسان‌ها قرا می‌گیرند لازم است که احتیاط‌های لازم در شستن، انگل زدایی و استفاده از این سبزی‌ها صورت گیرد و حتی‌الامکان از مصرف خام آن‌ها خودداری کرد.»

وی گفت: «لاروهای انگل در نمک و بسیاری از ضدعفونی‌کننده‌ها مقاوم‌اند ولی فریز کردن بیشتر از پنج روز و قرار دادن سبزیجات به مدت ۱۵ دقیقه در محلول سرکه سفید (یک لیوان سرکه در ۴ لیوان آب) می‌تواند انگل را از بین ببرد.»

رستمی در پایان اظهارداشت: «علاوه بر این نوشیدن آب‌های سطحی و یا چشمه‌ها در مناطق جنگلی و کوهستانی و خوردن جگر خام از راه‌های دیگر آلودگی به این عفونت هستند که باید از آن‌ها خودداری کرد، همچنین از بین بردن حلزون‌ها و قطع کردن چرخه زندگی ان می‌تواند در از بین بردن بیماری در منطقه کمک‌کننده باشد.»