صفحه نخست چاپ
پایگاه خبری سلامت
ژنتیک عامل 50درصد بیماری‌های قلبی است

به گزارش سپیدآنلاین به نقل از فارس، محمدحسین قادریان درباره اینکه چند درصد از بیماری‌های قلبی جنبه ژنتیکی دارند، اظهار کرد: «با توجه به ماهیت مولتی فاکتور بودن این بیماری‌ها و پیشرفت‌های به دست آمده در تکنیک‌های توالی‌یابی ژن‌ها، بین 7 تا 15درصد کار دیدومیوپاتی با منشا فقط یک تا دو ژن (MYBPC3 / TNNI3) در بعضی از جمعیت‌ها مشاهده شده است.»
قادریان افزود: «این درحالی است که مطالعات جدید همبستگی بسیاری از ژن‌ها را به عنوان ریسک فاکتور برای بیماری‌های قلبی عروقی به‌صورت اولیه و یا ثانویه (مانند بسیاری از ژن‌های ایجادکننده دیابت و چاقی) معرفی کرده است.» وی اضافه کرد: «در سال‌های اخیر بیش‌از 100ژن مرتبط با کاردیومیوپاتی مشخص شده که 30ژن مربوط به کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک، 40ژن دیگر مربوط به کاردیومیوپاتی اتساعی و 10مورد مربوط به کاردیومیوپاتی محدود کننده، 5مورد کاردیومیوپاتی بطن راست ایجاد کننده آریتمی و 15مورد کاردیومیوپاتی‌های دیگر است.»
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یادآور شد: «باتوجه به شیوع بسیار بالای بیماری‌های قلبی عروقی و نیز ژن‌های مرتبط با این بیماری‌ها که از مطالعات فوق به دست آمده است؛ به نظر می‌رسد علت ژنتیکی بودن بیماری‌های قلبی به‌صورت اولیه به بیش‌از 50درصد برسد. لازم به ذکر است درصورت اضافه کردن ژن‌های درگیر در علل ثانویه این میزان بالاتر از 80درصد موارد را شامل می‌شود.»
قادریان در پاسخ به این سوال که آیا عوامل ژنتیکی لزوما در مادر و پدر به شکل اختلال قلبی دیده می‌شود یا ممکن است ژن آن به طور نهفته در مادر یا پدر وجود داشته باشد و به فرزند منتقل شود، یادآور شد: «درصورتی که اتیولوژی بیماری قلبی یک یا چند ژن شناخته شده باشد بیماری ژنتیکی است. البته پدر و مادر سالم از لحاظ فنوتیپ با دارا بودن ژن عامل بیماری و انتقال آن به جنین می‌توانند واجد فرزند با بیماری قلبی شوند. لازم به ذکر است درمورد سندروم‌هایی که بیماری قلبی یکی از علائم بیماری می‌تواند محسوب شود پدر و مادر فاقد بیماری قلبی می‌توانند با انتقال ژن بیماری فرزند خود را مستعد به آن سندروم کنند.»
معاون آموزشی گروه ژنتیک پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به عواملی که طی بارداری منجر به بروز اختلالات قلبی مادرزادی در نوزاد می‌شوند، گفت: «عوامل ژنی که در دوران بارداری از محیط و یا توسط مادر به جنین منتقل می‌شوند می‌توانند اختلالات قلبی مادرزادی با تغییر الگوهای بیان ژن‌ها در مسیر ارگانوژنزیس قلب می‌توانند اختلالات قلبی را به دنبال داشته باشند.»
قادریان درباره ارتباط اختلالات قلبی ژنتیکی و بروز سکته قلبی، اظهار کرد: «بعضی از اختلالات با توجه به منشا ژنتیکی آن، اختلالات عضلانی و یا دریچه‌ای قلب ایجاد می‌کنند که ممکن است در دوران میانسالی و یا بعد از آن فرد را مستعد به اختلالات ارگان‌های دیگر نماید. از طرفی سندروم‌های ایجاد کننده این اختلالات ممکن است زمینه را برای تخریب و یا مستعد کردن ارگان‌های دیگر جهت مرگ فرد مهیا سازد.»
معاون آموزشی گروه ژنتیک پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه شهید بهشتی در پاسخ به این سوال که آیا عوارض ژنتیکی قلبی پیش از بروز عوارض بالینی قابل تشخیص است یا خیر، گفت: «با توجه به وجود بیماری‌های مشابه در بستگان و نیز تکرار این رخداد در اقوام می‌توان از طریق یکی از بیماران آزمایش ژنتیکی برای تشخیص ژن عامل بیماری را از روش‌های مختلف استفاده کرد و سپس فرد مستعد (جنین، نوزاد و یا در مشاوره ازدواج همسران) را مورد مطالعه ژنتیکی قرار داد.»