تعلل 15ساله در تصویب قانون بهداشت روان در کشور
به گزارش سپیدآنلاین به نقل از ایسنا، مهدی نصر در آئین افتتاح مرکز روزانه آموزش و توانبخشی بیماران روانی مزمن «احبا» گفت: اختلالات روانی به یک انگ اجتماعی تبدیل شده‌اند و اینکه چقدر در کشور برای این انگ‌زدایی گام برداشته‌ایم نمی‌دانم، زیرا این افراد همواره با محرومیت‌های اجتماعی و شغلی مواجه هستند و به طور کلی محرومیت در این قشر بیداد می‌کند.
وی ادامه داد: در هر موسسه خصوصی و یا دولتی به محض آنکه برچسب روانپزشکی به فردی می‌خورد، اولین اقدام مسوول آن فرد اخراج آن فرد است و هیچ قانون حمایت‌کننده‌ای از این افراد در کشور وجود ندارد و در حال حاضر خانواده‌ها برای بستری بیماران روانی مزمن‌شان نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: در حال حاضر اگر بیمار روانی در خانواده داشته باشید باید بدوید و با پارتی می‌توانید وی را در یک مرکز درمانی بستری کنید. این در حالی است که مشکلات بیمه‌ای نیز در این حوزه وجود دارد، زیرا سازمان‌های بیمه‌ای خدمات و هزینه‌های درمانی و دارویی این قشر را تامین نمی‌کنند و زیر بار نمی‌روند و نمی‌دانید علت ای مساله دقیقا چیست.
موسس انجمن احبا ادامه داد: چرا اینقدر در جامعه میان بیمار روانی مزمن و سایر بیماران تبعیض قائل هستیم؟ با تمامی مشکلات موجود در این حوزه متاسفانه با محدودیت‌های قانونی مواجهیم و قانون نیز از این افراد حمایت نمی‌کند. نصر اضافه کرد: حدود 15 سال است که در راستای تدوین بهداشت روان تلاش می‌کنیم و متاسفم که بگویم مقاومت در این باره هم از سوی وزارت بهداشت و هم از سوی وزارت رفاه وجود دارد و هنوز در این حوزه اندرخم یک کوچه‌ایم و برای تفهیم مسائل ساده باید سر خود را به دیوار بکوبیم تا آقایان مسائل را بپذیرند.
وی در ادامه تاکید کرد: در کشور در این حوزه ضعف جدی داریم، با این حال نمی‌خواهم بگویم هیچ اقدامی در این حوزه نکرده‌ایم، اما باید بدانیم تمامی اقدامات انجام شده بسیار ابتدایی است و نباید به آنها افتخار کنیم. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: در دنیا در حوزه بیماران روانی مزمن پیشرفت‌های بسیار زیادی شده و ما از آنها عقب هستیم تا جایی که در دنیا حتی کاریابی بیمار را نیز پیگیری می‌کنند اما در ایران کاملا برعکس این موضوع است.
موسس انجمن احبا ادامه داد: معضلات موجود در حوزه بیماران روانی مزمن بسیار کلیدی هستند و مسوولان صرف دلسوزی نمی‌توانند در این حوزه کاری را از پیش ببرند. وی گفت: از بهزیستی خواهش می‌کنم که بحث قانون بهداشت روان را با مساله سلامت روان کل جامعه اشتباه نگیرند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: مساله سلامت روان کل جامعه به طور کلی از قانون بهداشت روان جداست زیرا ما در این قانون به دنبال حقوق تضعیف شده بیماران روانی مزمن هستیم تا بتوانیم با در اختیار داشتن یک قانون مدون در این حوزه از حقوق این افراد صیانت کنیم.
نصر در پایان خاطرنشان کرد: 15سال پیش ایران اولین کشور منطقه بود که نسبت به تدوین و تصویب این قانون بهداشت روان اقدام کرد، اما متاسفانه امروز آخرین کشوری هستیم که فاقد چنین قانونی بوده و حتی افغانستان و عراق نیز قانون بهداشت روان دارند و هنوز این قانون در ایران تصویب نشده است.
