با چه مشوقهایی میتوان پزشکان را به ماندن در مناطق محروم راغب کرد؟
به گزارش سپید، محمدعلی محسنی بندپی در گفتو گو با خانه ملت در مورد افزایش تعداد پزشکان در مناطق محروم گفت: «در نشست دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی؛ توافق شد با افزایش سالانه ۲۰ درصدی جذب دانشجوی جدید پزشکی طی چهار سال متوالی بتوانیم کمبود پزشک را جبران کنیم و از طرفی باید افزایش کارانه آنها را در نظر بگیریم.»
نماینده مردم چالوس، نوشهر و کلاردشت افزود: «باید انگیزه کافی برای ماندگاری پزشکان در مناطق محروم ایجاد کنیم در غیر اینصورت افزایش تعداد پزشکان هیچ کمکی به افزایش پزشک در مناطق محروم نخواهد نکرد؛ در حال حاضر تمام پزشکان در مقاطع مختلف با هزینه بیتالمال تحصیل کردهاند اما شاهد خروج آنها به دلایل و بهانههای مختلف به سمت کشورهای توسعه یافته و همسایه هستیم.»
نماینده مردم در مجلس یازدهم یادآور شد: «راهکارهای ارائه شده به تنهایى موجب جذب پزشک در مناطق محروم نمیشود و کمبود پزشک را جبران نخواهد کرد. باید موانع حضور پزشکان در مناطق محروم شناسایی شود و مشکلات آنها را بشنویم تا بتوانیم برای حفظ و نگهداری آنها در کشور تلاش کنیم.»
عضو کمیسیون بهداشت و درمان پزشکی در ادامه تصریح کرد: «تنها دغدغههای اقتصادی منجر به خروج پزشکان نیست اما مسائل اصلی عنوان شده همچون مالیات، حمایتهای غیر مادی در تسهیل شرایط زندگی آنها، ایجاد شرایط مناسب براى خانواده آنها به فرض مثال اگر پزشکی در مناطق محروم حضور دارد باید شرایط زندگی برای آنها و خانوادههایشان مهیا شود، بنابراین باید مجموعهای از امکانات رفاهی برای آنها فراهم شود و از طرفی سختی کار پزشکان و شیفتهای طولانی آنها را در نظر بگیریم. شاید بتوان مشکلات را برای مدت کوتاه مد نظر قرار داد اما باید مجموعهای از ضعفها را در نظر گرفت که مانع از ورود و ماندگاری پزشکان در مناطق محروم و ادامه خدمت در کشور میشود.»
وی در ادمه یادآور شد: «سالانه حدود 11 هزار نفر پزشک عمومی، دندانپزشک و داروساز به جامعه پزشکی کشور اضافه میشود و البته حدود دو تا سه هزار نفر هم فارغالتحصیلان دانشگاههای خارج از کشور هستند که باید در آمار نهایی مورد توجه قرار بگیرد با این تفاسیر این کمبود ظرفیت پزشک در مناطق محروم با آمار منتشر شده جای سوال دارد و کاملاً حس میشود.»
محسنی بندپی در پایان خاطر نشان کرد: «طرح و برنامهای در راستای ممانعت از خروج پزشکان و ماندگاری آنها در مناطق محروم وجود نداشته تا به صورت اساسی به مسئله ورود جدی داشته باشیم.»