عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره مطرح کرد
عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور با بیان اینکه یافتهها نشان میدهد روند خودکشی در میان پرستاران بیشتر از جمعیت عمومی است و به طور بالقوه در همهگیری جهانیِ کووید۱۹ در حال افزایش است، گفت: «پرستاران در دوره پاندمی کووید۱۹ بیشتر از قبل با مرگ و میر بیماران و حتی پرسنل بیمارستانی رو به رو هستند و این مسئله میتواند میزان افسردگی و افکار خودکشی را در آنان بیشتر کند چراکه علائم استرس مرتبط با حوادث استرسزا با افسردگی و افکار خودکشی ارتباط مستقیم دارد.»
«کرونا» و زخم «خودکشی» بر پیکر کادر درمان
افزایش روند «خودکشی» در بین پرستاران در جهان
10 September 2021 ساعت: 13:9
افزایش روند «خودکشی» در بین پرستاران در جهان
10 September 2021 ساعت: 13:9
عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور با بیان اینکه یافتهها نشان میدهد روند خودکشی در میان پرستاران بیشتر از جمعیت عمومی است و به طور بالقوه در همهگیری جهانیِ کووید۱۹ در حال افزایش است، گفت: «پرستاران در دوره پاندمی کووید۱۹ بیشتر از قبل با مرگ و میر بیماران و حتی پرسنل بیمارستانی رو به رو هستند و این مسئله میتواند میزان افسردگی و افکار خودکشی را در آنان بیشتر کند چراکه علائم استرس مرتبط با حوادث استرسزا با افسردگی و افکار خودکشی ارتباط مستقیم دارد.»
به گزارش سپید، فریبرز درتاج در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه متخصصان مراقبتهای بهداشتی به دلیل ماهیت شغل خود، به طور منحصر به فردی همیشه آسیبپذیرتر از کارکنان سایر مشاغل بودهاند، همزمان با روز جهانی پیشگیری از خودکشی اظهار کرد: «این افراد در برابر بسیاری از رویدادهای استرسزا قرار دارند که میتواند در آنان منجر به بروز اختلالات روانشناختی جدی و شایع مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) و میل به خودکشی شود. این اختلالات در میان کارکنان مراقبتهای بهداشتی متاسفانه پدیده جدیدی نیست اما همهگیریِ کرونا و بالطبع تقاضا و فشار اعمال شده بر این افراد، نرخ ابتلا به این اختلالات را افزایش داده است که جای نگرانی دارد.»
به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در طول همهگیری کووید۱۹ افزایش قابل توجهی در میزان خودکشی، به ویژه در جامعه مراقبتهای بهداشتی به وجود آمده است و مطالعات اخیر در چین، ایتالیا و کانادا در مورد افرادی که با بیماران مبتلا به کرونا کار میکنند؛ نشان از افزایش میزان افسردگی، بیخوابی، اضطراب و PTSD میدهد که تمامیِ آنها میتواند بر سلامت روانی افراد تاثیر منفی گذاشته و احتمالاً به بحران خودکشی کمک کند.
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با اشاره به یک بررسی سیستماتیک در سالِ ۲۰۲۰ از تمامی مطالعاتِ چاپ شده به زبان انگلیسی در پایگاههای PubMed, EMBASE, Scopus, and Web of Science (WoS) که میزان شیوع مشکلات روانی در کارکنان مراقبتهای بهداشتی را از دسامبر ۲۰۱۹ تا ۱۲ آوریل ۲۰۲۰ بررسی کرده است، یادآور شد: «این بررسیها نشان میدهد در بین کارکنان مراقبتهای بهداشتی شیوع اضطراب ۲۴.۱ تا ۶۷.۵ درصد، افسردگی ۱۲.۱ تا ۵۵.۹ درصد و استرس ۲۹.۸ تا ۶۲.۹ درصد است و بالاترین میزان فشار روانی مشخص شده در این مرور سیستماتیک در بین پرستاران، کارکنان مراقبتهای بهداشتی در خط مقدم، کادر پزشکی جوانتر و کادر درمان در مناطق با میزان بیشتر عفونت بوده است. روی هم رفته، این یافتهها نشان میدهد که روند خودکشی در میان پرستاران بیشتر از جمعیت عمومی است و به طور بالقوه در همهگیری جهانیِ کووید۱۹ در حال افزایش است.»
وی معتقد است که پرستاران بسیار در معرض استرس ناشی از بیماری کرونا هستند و به احتمال زیاد بیشتر از سایر اقشار جامعه مشکلات و علائم روانشناختی را نشان خواهند داد و پرستارانی که در معرض بیماران مبتلا به کرونا قرار دارند، ممکن است علائم جسمانی، اضطراب، افسردگی و افکار خودکشیِ بیشتری را تجربه کنند.
این استاد روانشناسی در ادامه با اشاره به پژوهشی در ایران که میزان شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در پرستاران بیمارستانهای ملایر در زمان شیوع کووید۱۹ را بررسی کرده است، خاطر نشان کرد: «این پژوهش نشان داد ۱۵.۳۸ درصد پرستاران از افسردگی متوسط تا شدید و ۴۶.۴۷ درصد از اضطراب متوسط تا شدید برخوردار بودند. همچنین ۲۷.۵۶ درصد دارای افکار خودکشی بوده و ۹.۹۴ درصد آمادگی برای خودکشی داشتند.»
درتاج ادامه داد: «علاوه بر این در ایران، یافتههای تحقیق «آریانپور» در بین ۲۴۷ پرستار شهر ملایر، قبل از شیوع کووید۱۹ نشان داد، میزان افسردگی خفیف تا متوسط در پرستاران ۱۷.۸۳ درصد بوده است که با مقایسه میزان شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی بر اساسِ پژوهشهای قبلی و جدید میتوان گفت که میزان شیوع این مشکلات در دوره کووید۱۹ در پرستاران ایرانی افزایش یافته است. بنابراین میتوان علت آن را به استرسهای ناشی از ویروس کرونا نسبت داد. پرستاران در دوره کووید۱۹ بیشتر از قبل با مرگ و میر بیماران و حتی پرسنل بیمارستانی روبه رو هستند و این مسئله میتواند میزان افسردگی و افکار خودکشی را در آنان بیشتر کند؛ زیرا علائم استرس مرتبط با حوادث استرسزا با افسردگی و افکار خودکشی ارتباط مستقیم دارد.»
به گفته این روانشناس، یافتههای گذشته در ماه ژوئن ۲۰۲۰ از «سان و همکاران» در دانشکده پرستاری شهر «لویانگ» چین در رابطه با افکار خودکشی در میان پرستاران در دوره کووید۱۹، میزان این افکار را در حدود ۲ درصد گزارش کرده است که در مقایسه با پژوهشهای قبلِ از شیوع کووید۱۹، افزایش داشته است.
عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور همچنین این را هم گفت که مولفههای جمعیت شناختی نظیر جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل، بخش فعالیت شغلی و ... میتواند در میزان این آسیبپذیری پرستاران نقش مهمی ایفا کنند.
وی تصریح کرد: «نتایج پژوهشهایی که تاکنون در این زمینه انجام شده نشان داده، پرستاران زن بیشتر از مردان اضطراب و افسردگی داشتند، ولی افکار خودکشی بین دو جنس تفاوت معنیداری نداشته است. در تبیین میزان بالایِ اضطراب و افسردگی در پرستاران زن میتوان گفت که این تفاوت ممکن است ناشی از آسیبپذیری بیشتر زنان نسبت به مردان از لحاظ روانشناختی در مقابل استرس باشد. بنابراین میزان اضطرابِ بیشتری را در دوران کرونا تجربه میکنند.»
درتاج ادامه داد: همچنین یافتهها نشان میدهد به احتمال زیاد زنان بیشتر از مردان نسبت به استرس ناشی از کووید۱۹ علائم افسردگی را نشان میدهند. از سوی دیگر پرستاران دارای مدرک کارشناسی در مقایسه با پرستاران دارای مدرک ارشد و بالاتر افسردگی و افکار خودکشی بیشتری داشتهاند که حاکی از ارتباط بین وضعیت تحصیلی پرستاران با افسردگی آنان است. شاید این نتیجه به دلیل میزان درآمد و حقوق بیشتر پرستاران دارای مدرک بالاتر باشد. علاوه بر این، به احتمال زیاد سطح اطلاعات بالاتر به افراد امکان تجزیه و تحلیل مناسب موقعیت استرسزا را میدهد و همین امر در کاهش میزان افسردگی و افکار خودکشی در آنان نقش دارد.»
به گفته وی اضطراب و افکار خودکشی پرستاران مجرد بیشتر از پرستاران متاهل بوده است و در نهایت یافتهها نشان داد میانگین اضطراب پرستاران بخش اورژانس وبخشCCU و ICU بیشتر از گروه فوریتهای پزشکی بوده است. در پژوهشهای قبلی نیز نشان داده شده است، پرستارانبخشهای CCU، ICU و اورژانس، استرس شغلی بیشتری را تجربه میکنند و میزان شیوع اختلالات روانی در آنان بیشتر از پرستاران سایر بخشها است. با توجه به دوره کووید۱۹ و سروکار داشتن بیشتر پرستاران بخشهای CCU، ICU و اورژانس با بیماران کووید۱۹ به طور مستقیم، نسبت به پرستاران بخشهای دیگر، میزان شیوع بالای اضطراب در آنان قابل توجیه است.
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با بیان اینکه برخی کشورها گزارشی از کادر درمان خود که دست به خودکشی زدهاند را منتشر کرده و مقالهای در رابطه با ۶ مورد اول خودکشی کادر درمان پس از پاندمی کووید۱۹ به چاپ رسیده است، ادامه داد: «اولین مورد (۲۵ مارس ۲۰۲۰) یک پرستار ۲۲ ساله مرکز مراقبتهای ویژه در انگلستان بود که بعد از اقدام به خودکشی نجات یافت. مورد دوم (۲۶ مارس ۲۰۲۰) یک پرستار ۳۴ ساله در ایتالیا بود. مورد سوم نیز (۳۱ مارس ۲۰۲۰) در ایتالیا بود، یک پرستار ۴۹ ساله داوطلب شده بود تا در بخش جدید کووید۱۹ در بیمارستان «Jesolo» کار کند، بعد از بروز تب، آزمایش کرونا را انجام داد که قبل از اعلام نتیجه آزمایش به دلیل ترس از عفونت ویروس کرونا، خود را به رودخانه پرت کرد. با این حال، مقامات نتیجه آزمایش او را فاش نکردند. چهارمین مورد در ایالات متحده بود که گزارش آن از گاردین نیوز (۲۰ می۲۰۲۰) تهیه شده است. مرد پرستار ۳۲ ساله، به دلیل مصرف بیش از حد دارو جان خود را از دست داد. او نگران جیرهبندی ماسکهای N۹۵ و کمبود تجهیزات بود و داوطلب کار در واحد ویروس کرونا «JFK» شده بود، زیرا احساس میکرد در خط مقدم مورد نیاز است اما به طور فزایندهای از آن شرایط، آسیب دید. او برای کاهش رنج ناشی از انزوا، به مواد افیونی اعتیاد پیدا کرده بود و تنها با جلسات پشتیبانی مجازی حمایت میشد.»
وی ادامه داد: «پنجمین مورد، در هند (۲ ژوئن ۲۰۲۰) بود. پزشک جوانی خود را در اتاق حلق آویز کرد و سه روز بعد درگذشت. وی پس از آزمایش مثبت کرونای خود دست به خودکشی زد و ششمین مورد، در مکزیک (۴ ژوئن ۲۰۲۰) بود. یک پرستار جوان پس از یک هفته قرنطینه به همراه چهار نفر از همکاران خود، دست به خودکشی زد. این به دنبال شکایت وی در مورد کمبود تجهیزات حفاظتی شخصی و سایر تجهیزات پزشکی بود و آزمایش وی برای کووید۱۹ نیز مثبت بود. رئیس اتحادیه کارآموزان پزشکی فرانسه نیز در مصاحبهای گفته بود کارآموزان پزشکی در بیمارستانها پس از دو سال کار بی وقفه و بدون استراحت در ساعتهای طولانی در خط مقدمِ مبارزه با کووید۱۹، در آستانه فروپاشی قرار گرفتهاند؛ تا حدی که برخی از آنان دست به خودکشی زده و از آغاز سال ۲۰۲۱، پنج کارآموز پزشکی خودکشی کردهاند که این رقم معادل یک مورد در هر ۱۸ روز است.»
درتاج با بیان اینکه کادر درمان میادانند که در معرض خطر بالای انتقال ویروس به دیگران هستند و ممکن است آن را به عزیزان خود نیز منتقل کنند، تصریح کرد: «استرس روانیِ احتمال سرایت به دلیل ناکافی بودن وسایل حفاظتی شخصی، برای این افراد بدون شک بسیار شدید و پیچیده است، بنابراین آنها را در موقعیتهای آسیبپذیری بالا قرار میدهد. علاوه بر این؛ ساعتها کار مداوم، طولانی و بدون محدودیت، تماس مستقیم با بیماران مبتلا به کرونا، نظارهگر بودن مرگ و میر بیماران و همکاران بیش از حد معمول در مدت زمان کوتاه، غیر قابل پیشبینی بودن اوضاع و عدم اطمینان از زمان کنترل این بیماری، انزوای اجتماعی و ...همه و همه، در کنار هم، تاثیر منفی بر سلامت روانِ کادر درمان دارد که حمایت جدی و اقدام فوری میطلبد.»
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران افزود: «بار ناشی از این عوامل منجر به پیامدهایِ ویرانگرِ بسیار فراتر از آمار مربوط به بیماری خواهد شد چون ممکن است در نهایت منجر به افزایش افسردگی و خودکشی در این افراد شود. تحقیقات اولیه در مورد اثرات فیزیولوژیکی نامطلوب کرونا بر کارکنان مراقبتهای بهداشتی، غربالگری منظم سلامت روان را برای ارزیابی استرس، افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی توصیه میکند. بسیار مهم است که کسانی که در خط مقدم کار میکنند نه تنها از منابع سلامت روانی برخوردار باشند، بلکه در جستجوی علائم هشدار دهنده در همکاران خود نیز هوشیار باشند.»
وی در پایان سخنان خود تاکید کرد: «با توجه به شعار امسالِ روز جهانی پیشگیری از خودکشی یعنی «با عمل، اُمید بسازیم« Creating Hope Through Action» اکنون بیش از هر زمان دیگری نیاز است که دست به عمل بزینم و با به اشتراک گذاشتن تجارب خود اقدامی برای افزایش اُمید انجام دهیم و چراغی در زندگی افرادی که در رنج هستند روشن کنیم.»
به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در طول همهگیری کووید۱۹ افزایش قابل توجهی در میزان خودکشی، به ویژه در جامعه مراقبتهای بهداشتی به وجود آمده است و مطالعات اخیر در چین، ایتالیا و کانادا در مورد افرادی که با بیماران مبتلا به کرونا کار میکنند؛ نشان از افزایش میزان افسردگی، بیخوابی، اضطراب و PTSD میدهد که تمامیِ آنها میتواند بر سلامت روانی افراد تاثیر منفی گذاشته و احتمالاً به بحران خودکشی کمک کند.
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با اشاره به یک بررسی سیستماتیک در سالِ ۲۰۲۰ از تمامی مطالعاتِ چاپ شده به زبان انگلیسی در پایگاههای PubMed, EMBASE, Scopus, and Web of Science (WoS) که میزان شیوع مشکلات روانی در کارکنان مراقبتهای بهداشتی را از دسامبر ۲۰۱۹ تا ۱۲ آوریل ۲۰۲۰ بررسی کرده است، یادآور شد: «این بررسیها نشان میدهد در بین کارکنان مراقبتهای بهداشتی شیوع اضطراب ۲۴.۱ تا ۶۷.۵ درصد، افسردگی ۱۲.۱ تا ۵۵.۹ درصد و استرس ۲۹.۸ تا ۶۲.۹ درصد است و بالاترین میزان فشار روانی مشخص شده در این مرور سیستماتیک در بین پرستاران، کارکنان مراقبتهای بهداشتی در خط مقدم، کادر پزشکی جوانتر و کادر درمان در مناطق با میزان بیشتر عفونت بوده است. روی هم رفته، این یافتهها نشان میدهد که روند خودکشی در میان پرستاران بیشتر از جمعیت عمومی است و به طور بالقوه در همهگیری جهانیِ کووید۱۹ در حال افزایش است.»
وی معتقد است که پرستاران بسیار در معرض استرس ناشی از بیماری کرونا هستند و به احتمال زیاد بیشتر از سایر اقشار جامعه مشکلات و علائم روانشناختی را نشان خواهند داد و پرستارانی که در معرض بیماران مبتلا به کرونا قرار دارند، ممکن است علائم جسمانی، اضطراب، افسردگی و افکار خودکشیِ بیشتری را تجربه کنند.
این استاد روانشناسی در ادامه با اشاره به پژوهشی در ایران که میزان شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در پرستاران بیمارستانهای ملایر در زمان شیوع کووید۱۹ را بررسی کرده است، خاطر نشان کرد: «این پژوهش نشان داد ۱۵.۳۸ درصد پرستاران از افسردگی متوسط تا شدید و ۴۶.۴۷ درصد از اضطراب متوسط تا شدید برخوردار بودند. همچنین ۲۷.۵۶ درصد دارای افکار خودکشی بوده و ۹.۹۴ درصد آمادگی برای خودکشی داشتند.»
درتاج ادامه داد: «علاوه بر این در ایران، یافتههای تحقیق «آریانپور» در بین ۲۴۷ پرستار شهر ملایر، قبل از شیوع کووید۱۹ نشان داد، میزان افسردگی خفیف تا متوسط در پرستاران ۱۷.۸۳ درصد بوده است که با مقایسه میزان شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی بر اساسِ پژوهشهای قبلی و جدید میتوان گفت که میزان شیوع این مشکلات در دوره کووید۱۹ در پرستاران ایرانی افزایش یافته است. بنابراین میتوان علت آن را به استرسهای ناشی از ویروس کرونا نسبت داد. پرستاران در دوره کووید۱۹ بیشتر از قبل با مرگ و میر بیماران و حتی پرسنل بیمارستانی روبه رو هستند و این مسئله میتواند میزان افسردگی و افکار خودکشی را در آنان بیشتر کند؛ زیرا علائم استرس مرتبط با حوادث استرسزا با افسردگی و افکار خودکشی ارتباط مستقیم دارد.»
به گفته این روانشناس، یافتههای گذشته در ماه ژوئن ۲۰۲۰ از «سان و همکاران» در دانشکده پرستاری شهر «لویانگ» چین در رابطه با افکار خودکشی در میان پرستاران در دوره کووید۱۹، میزان این افکار را در حدود ۲ درصد گزارش کرده است که در مقایسه با پژوهشهای قبلِ از شیوع کووید۱۹، افزایش داشته است.
عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور همچنین این را هم گفت که مولفههای جمعیت شناختی نظیر جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل، بخش فعالیت شغلی و ... میتواند در میزان این آسیبپذیری پرستاران نقش مهمی ایفا کنند.
وی تصریح کرد: «نتایج پژوهشهایی که تاکنون در این زمینه انجام شده نشان داده، پرستاران زن بیشتر از مردان اضطراب و افسردگی داشتند، ولی افکار خودکشی بین دو جنس تفاوت معنیداری نداشته است. در تبیین میزان بالایِ اضطراب و افسردگی در پرستاران زن میتوان گفت که این تفاوت ممکن است ناشی از آسیبپذیری بیشتر زنان نسبت به مردان از لحاظ روانشناختی در مقابل استرس باشد. بنابراین میزان اضطرابِ بیشتری را در دوران کرونا تجربه میکنند.»
درتاج ادامه داد: همچنین یافتهها نشان میدهد به احتمال زیاد زنان بیشتر از مردان نسبت به استرس ناشی از کووید۱۹ علائم افسردگی را نشان میدهند. از سوی دیگر پرستاران دارای مدرک کارشناسی در مقایسه با پرستاران دارای مدرک ارشد و بالاتر افسردگی و افکار خودکشی بیشتری داشتهاند که حاکی از ارتباط بین وضعیت تحصیلی پرستاران با افسردگی آنان است. شاید این نتیجه به دلیل میزان درآمد و حقوق بیشتر پرستاران دارای مدرک بالاتر باشد. علاوه بر این، به احتمال زیاد سطح اطلاعات بالاتر به افراد امکان تجزیه و تحلیل مناسب موقعیت استرسزا را میدهد و همین امر در کاهش میزان افسردگی و افکار خودکشی در آنان نقش دارد.»
به گفته وی اضطراب و افکار خودکشی پرستاران مجرد بیشتر از پرستاران متاهل بوده است و در نهایت یافتهها نشان داد میانگین اضطراب پرستاران بخش اورژانس وبخشCCU و ICU بیشتر از گروه فوریتهای پزشکی بوده است. در پژوهشهای قبلی نیز نشان داده شده است، پرستارانبخشهای CCU، ICU و اورژانس، استرس شغلی بیشتری را تجربه میکنند و میزان شیوع اختلالات روانی در آنان بیشتر از پرستاران سایر بخشها است. با توجه به دوره کووید۱۹ و سروکار داشتن بیشتر پرستاران بخشهای CCU، ICU و اورژانس با بیماران کووید۱۹ به طور مستقیم، نسبت به پرستاران بخشهای دیگر، میزان شیوع بالای اضطراب در آنان قابل توجیه است.
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با بیان اینکه برخی کشورها گزارشی از کادر درمان خود که دست به خودکشی زدهاند را منتشر کرده و مقالهای در رابطه با ۶ مورد اول خودکشی کادر درمان پس از پاندمی کووید۱۹ به چاپ رسیده است، ادامه داد: «اولین مورد (۲۵ مارس ۲۰۲۰) یک پرستار ۲۲ ساله مرکز مراقبتهای ویژه در انگلستان بود که بعد از اقدام به خودکشی نجات یافت. مورد دوم (۲۶ مارس ۲۰۲۰) یک پرستار ۳۴ ساله در ایتالیا بود. مورد سوم نیز (۳۱ مارس ۲۰۲۰) در ایتالیا بود، یک پرستار ۴۹ ساله داوطلب شده بود تا در بخش جدید کووید۱۹ در بیمارستان «Jesolo» کار کند، بعد از بروز تب، آزمایش کرونا را انجام داد که قبل از اعلام نتیجه آزمایش به دلیل ترس از عفونت ویروس کرونا، خود را به رودخانه پرت کرد. با این حال، مقامات نتیجه آزمایش او را فاش نکردند. چهارمین مورد در ایالات متحده بود که گزارش آن از گاردین نیوز (۲۰ می۲۰۲۰) تهیه شده است. مرد پرستار ۳۲ ساله، به دلیل مصرف بیش از حد دارو جان خود را از دست داد. او نگران جیرهبندی ماسکهای N۹۵ و کمبود تجهیزات بود و داوطلب کار در واحد ویروس کرونا «JFK» شده بود، زیرا احساس میکرد در خط مقدم مورد نیاز است اما به طور فزایندهای از آن شرایط، آسیب دید. او برای کاهش رنج ناشی از انزوا، به مواد افیونی اعتیاد پیدا کرده بود و تنها با جلسات پشتیبانی مجازی حمایت میشد.»
وی ادامه داد: «پنجمین مورد، در هند (۲ ژوئن ۲۰۲۰) بود. پزشک جوانی خود را در اتاق حلق آویز کرد و سه روز بعد درگذشت. وی پس از آزمایش مثبت کرونای خود دست به خودکشی زد و ششمین مورد، در مکزیک (۴ ژوئن ۲۰۲۰) بود. یک پرستار جوان پس از یک هفته قرنطینه به همراه چهار نفر از همکاران خود، دست به خودکشی زد. این به دنبال شکایت وی در مورد کمبود تجهیزات حفاظتی شخصی و سایر تجهیزات پزشکی بود و آزمایش وی برای کووید۱۹ نیز مثبت بود. رئیس اتحادیه کارآموزان پزشکی فرانسه نیز در مصاحبهای گفته بود کارآموزان پزشکی در بیمارستانها پس از دو سال کار بی وقفه و بدون استراحت در ساعتهای طولانی در خط مقدمِ مبارزه با کووید۱۹، در آستانه فروپاشی قرار گرفتهاند؛ تا حدی که برخی از آنان دست به خودکشی زده و از آغاز سال ۲۰۲۱، پنج کارآموز پزشکی خودکشی کردهاند که این رقم معادل یک مورد در هر ۱۸ روز است.»
درتاج با بیان اینکه کادر درمان میادانند که در معرض خطر بالای انتقال ویروس به دیگران هستند و ممکن است آن را به عزیزان خود نیز منتقل کنند، تصریح کرد: «استرس روانیِ احتمال سرایت به دلیل ناکافی بودن وسایل حفاظتی شخصی، برای این افراد بدون شک بسیار شدید و پیچیده است، بنابراین آنها را در موقعیتهای آسیبپذیری بالا قرار میدهد. علاوه بر این؛ ساعتها کار مداوم، طولانی و بدون محدودیت، تماس مستقیم با بیماران مبتلا به کرونا، نظارهگر بودن مرگ و میر بیماران و همکاران بیش از حد معمول در مدت زمان کوتاه، غیر قابل پیشبینی بودن اوضاع و عدم اطمینان از زمان کنترل این بیماری، انزوای اجتماعی و ...همه و همه، در کنار هم، تاثیر منفی بر سلامت روانِ کادر درمان دارد که حمایت جدی و اقدام فوری میطلبد.»
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران افزود: «بار ناشی از این عوامل منجر به پیامدهایِ ویرانگرِ بسیار فراتر از آمار مربوط به بیماری خواهد شد چون ممکن است در نهایت منجر به افزایش افسردگی و خودکشی در این افراد شود. تحقیقات اولیه در مورد اثرات فیزیولوژیکی نامطلوب کرونا بر کارکنان مراقبتهای بهداشتی، غربالگری منظم سلامت روان را برای ارزیابی استرس، افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی توصیه میکند. بسیار مهم است که کسانی که در خط مقدم کار میکنند نه تنها از منابع سلامت روانی برخوردار باشند، بلکه در جستجوی علائم هشدار دهنده در همکاران خود نیز هوشیار باشند.»
وی در پایان سخنان خود تاکید کرد: «با توجه به شعار امسالِ روز جهانی پیشگیری از خودکشی یعنی «با عمل، اُمید بسازیم« Creating Hope Through Action» اکنون بیش از هر زمان دیگری نیاز است که دست به عمل بزینم و با به اشتراک گذاشتن تجارب خود اقدامی برای افزایش اُمید انجام دهیم و چراغی در زندگی افرادی که در رنج هستند روشن کنیم.»
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد