صفحه نخست چاپ
پایگاه خبری سلامت
آلودگی فزاینده هوا در شهرهای بزرگ میلیون‌ها نفر را می‌کشد

به گزارش آسوشیتدپرس بر اساس این گزارش بیش از چهار نفر از هر پنج نفر ساکنان سراسر جهان در شهرهایی زندگی می‌کنند که کیفیت هوایشان با دستورالعمل‌های کیفیت هوای سازمان جهانی بهداشت تطبیق نمی‌کند- این رقم در کشورهای فقیرتر به ۹۸ درصد و در کشورهای با درآمد بالا به ۵۶ درصد می‌رسد.

سازمان جهانی بهداشت می‌گوید: «آلودگی هوای محیطی ناشی از غلظت‌های بالای ذرات معلق کوچک و ریز، بزرگ‌ترین خطر محیطی برای سلامت است و باعث بیش از ۳ میلیون مرگ زودرس در جهان می‌شود.»

این یافته‌ها بخشی از سومین «پایگاه داده‌های جهانی آلودگی هوای محیطی شهری» هستند که کیفیت هوای محیطی را در ۳۰۰۰ شهر، شهرک و روستا در ۱۰۳ کشور گردآوری می‌کند. این داده‌ها بر اساس گزارش‌های کشورها و سایر منابع برای دوره زمانی ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ است، گرچه داده‌های برخی از کشورها از جمله بسیاری از کشورهای آفریقایی در این پایگاه در دسترس نیست.

این پایگاه داده‌ها شهر زابل در ایران را به عنوان شهر دارای بالاترین میانگین سالانه ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون- یک معیار کلیدی برای آلودگی هوای آسیب‌زننده به سلامت - در جهان نامبرده است. بر اساس همین معیار، هند محل بیش از نیمی از بیست‌ویک شهری است که آلوده‌ترین شهرهای جهان شمرده می‌شوند.

دهلی‌نو، پایتخت هند توانسته است میزان میانگین سالانه ذرات معلق را در فاصله سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ حدود ۲۰ درصد کاهش یافته است. این تغییر همگام با رشته‌ای از اقدامات پاک‌کننده هوا شامل ممنوع کردن حرکت ماشین‌ها و کامیون‌های قدیمی‌تر در شهر، اعمال جریمه‌های سنگین بر آلودگی هوای ناشی از ساخت‌وساز یا سوزاندن زباله‌ها و تعطیل کردن نیروگاه‌های قدیمی زغال‌سنگ سوز صورت گرفته است.

اما هند در مجموع هنوز در این زمینه دچار مشکل است. داده‌های سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد که چهار شهر دیگر هند- گوالیور، الله‌آباد، پاتنا و رایپور- با پشت سر گذاشتن دهلی در فهرست آلوده‌ترین ۱۰ شهر جهان، به ترتیب در رده‌های دوم، سوم، ششم و هفتم قرار می‌گیرند.

دستورالعمل سازمان جهانی بهداشت میزان‌های ۱۰ میکروگرم در متر مکعب و کمتر PM 2.5 را توصیه می‌کند؛ در عین حال سوفی گامی، کارشناس فنی سازمان جهانی بهداشت هشدار داد که نباید بیش‌ازحد به مقایسه میان شهرها در قاره‌های متفاوت پرداخت و گفت داده‌های به‌دست‌آمده از منابع گوناگون همیشه به‌طور دقیق با هم تطبیق نمی‌کنند.