ارتباط بین آستانه تحمل افراد جامعه با رفتار مسئولین
به گزارش سپیدآنلاین، مهشید رابطیان با بیان اینکه در حال حاضر میزان صبر و تحمل مردم پایین آمده است، گفت: هر زمان که احساس ناکامی داشته باشیم خشم سریعا به ما رو می آورد.
وی افزود: رفتارهای دیگران، خستگی مفرط و ناراحتی های روانی و جسمی باعث می شود که خشم در وجود انسان تحریک شود. در حال حاضر آستانه تحمل افراد جامعه با بروز این موارد به شدت کاهش یافته به نحوی که با بروز کوچکترین برخورد یا حرف و عمل نامربوط با واکنش و پرخاشگری در جامعه مواجه می شویم.
رابطیان در ادامه گفت: وقتی نیازهای اولیه حیات انسان از جمله غذا، آب آشامیدنی، فضای امن و حتی خواب انسان با اختلال مواجه شود یا تامین نشود، میزان خشم و عصبانیت در جامعه بالا می رود و آستانه تحمل افراد آن جامعه پایین می آید.
این فوق تخصص روانپزشکی تصریح کرد: هرم مزلو در علم روانشناسی سلسله مراتب نیازهای اولیه انسان را برای بقا به خوبی ترسیم کرده است، چنانچه نیازهای انسانی بیان شده در هرم مزلو برآورده نشود پرخاشگری به انسان روی می آورد و در واقع پیشرفت اخلاقی در جامعه دچار مشکل خواهد شد و وقتی افراد درگیر نیازهای اولیه و خشم و ناراحتی باشند، بخش های بالای هرم مزلو را مثل کرامت، منزلت و احترام نیز نمی توان به دست آورد.
وی ادامه داد: هرگاه مشکل اقتصادی و فرهنگی در جامعه بیشتر شود رفتارهای ضد اجتماعی هم در جامعه به همان میزان افزایش می یابد. از آن جمله می توان به پرخاشگری، تقلب، کلاهبرداری، دزدی، قتل و آدم کشی اشاره کرد.
رابطیان خاطر نشان کرد: در زمانی که این موارد در جامعه اتفاق افتاد به طور طبیعی احساس ناامنی هم زیاد می شود و وقتی انسان احساس ناامنی کرد، اخلاق جامعه رفته رفته خشن و عصبانی می شود.
این متخصص روانپزشگی ر اامه گفت: همه آدم ها از دوران طفولیت بزرگترهای خود را الگو قرار می دهند. این افراد می تواند والدین، معلم و یا مربیان آموزشی، دولتمردان یا کسانی که در راس کار هستند باشند و هر قدر از این دسته افراد رفتارهای ضد اخلاقی، پرخاشگری و ناهنجاری مشاهده شود همین رفتار الگوی جامعه و سرمشق دیگران قرار خواهد گرفت.
وی افزود: بیشتر مواقع مشاهده می شود بچه هایی که عصبانی و پرخاشگر هستند از والدین الگو گرفته اند. می توان این رویه و رفتار را به فضای بزرگتر که جامعه باشد نیز تعمیم داد و چنانچه مسئولی سوء رفتار داشته باشد سریعا این کنش به یک الگو تبدیل شده و به جامعه تسری می یابد و به راحتی در داخل زندگی مردم ورود پیدا می کند.
رابطیان تاکید کرد: همه ما به عنوان فردی که در اجتماع زندگی می کنیم باید مهارت کنترل خشم خود را داشته باشیم. این حالت باید ابتدا در کانون خانواده، مهد کودک، مدارس و حداقل در مراکز درمانی آموزش داده شود.
این فوق تخصص روانپزشکی ادامه داد: زمانی که خشمگین شدیم باید بلافاصله پیش از ابراز خشم فکر کنیم چه پیامدی پس از خشمگین شدن ما به وجود خواهد آمد، آیا با خشمگین شدن کار من زودتر راه می افتد و به هدف خود خواهم رسید یا نه؟ آیا با این رفتار، درگیری پیش می آید و در این میان شخصی آسیب خواهد دید؟
وی خاطر نشان کرد: بعد از اینکه عصبانی شدیم بلافاصله عکس العمل نشان ندهیم و این بدان معنی نیست که من از حق خودم گذشتم بلکه بعد از آرام شدن با خیلی روش های قاطعانه تر می توانم خشم خود را ابراز کنم.
رابطیان در پایان اضافه کرد: در واقع ابراز خشم برای دفاع از حقوق خودمان بدون پایمال کردن حقوق دیگران یک مهارت مهم در زندگی است. سعی کنیم در زمانی که خشمگین شدیم از بحث کردن و گفت و گو کردن پرهیز کنیم. برای حداقل یک یا دو دقیقه محل را ترک کنیم و آبی بنوشیم و پس از اینکه آرام شدیم برگردیم و علت خشمگین شدن خود را توضیح دهیم ولی پرخاشگری خود را ابراز نکنیم.
ایرنا
