وزارت بهداشت اجازه فعالیت صنفی به انجمنها نمیدهد
16 April 2016 ساعت: 17:4
16 April 2016 ساعت: 17:4
«از ماست که بر ماست.» این تعبیر رئیس انجمن جراحان عمومی ایران در وصف حال و روز کنونی جامعه پزشکی است. جامعهای که از نظر او، نه سماجت احقاق حق دارد و نه انگیزه صرف وقت برای دستیابی به این هدف. بهزاد رحمانی این درد دلها را بعد از مواجهه با استقبال سرد میهمانان از نشست هماندیشی جامعه پزشکی کشور به خبرنگار سپیدآنلاین میگوید.
نشستی که در خاتمه یازدهمین کنگره 3 روزه انجمن جراحان عمومی ایران و در سالن اصلی مرکز همایشهای بینالمللی برج میلاد برگزار شد. به اعتقاد او یکی از دلایل نزول جایگاه جامعه پزشکی در اجتماع و تخریب آنها توسط برخی رسانهها ازجمله صدا و سیما، همین رفتار آنهاست. چراکه برگزاری این نشست به حدود 15 هزار نفر اطلاعرسانی شده، اما کمتر از 50 نفر حاضر به حضور شدهاند.
رحمانی در پاسخ به این سوال که چرا این ساعت نامناسب جمعه بعدازظهر و پس از خاتمه کنگره برای این نشست انتخاب شده است، میگوید: «بهتر بود زمان برگزاری نشست به این مهمی را در خاتمه کنگره قرار نمیدادیم. اما چون از نظر وزارت بهداشت انجمن جراحان عمومی ایران، یک انجمن علمی است و حق فعالیت صنفی ندارد، دست ما در این حوزه بسته بود. درصورتی که این نشست، دقیقا یک فعالیت صنفی است و نه اجتماعی.» وی در توجیه ادعای خود، تصریح میکند: «تبعات مسائل حاشیهای جامعه پزشکی، تنها در یکی از موارد، به سرگردانی بیماران صعبالعلاج منجر میشود. همچنین عدم وجود امنیت حرفهای برای پزشکان، به اشکال در تصمیمگیری برای بیمار منتهی میشود. همین میشود که امروز جراحان عمومی ما دست از جراحی کشیده و در حد پزشک عمومی ایفای نقش میکنند. همین است که اعتماد بیمار به پزشک که یکی از شاخصههای درمان است از بین میرود. لذا این مسائل صرفا صنفی نیست و پیامدهای اجتماعی به دنبال دارد.»
رحمانی در پاسخ به این سوال که چرا این ساعت نامناسب جمعه بعدازظهر و پس از خاتمه کنگره برای این نشست انتخاب شده است، میگوید: «بهتر بود زمان برگزاری نشست به این مهمی را در خاتمه کنگره قرار نمیدادیم. اما چون از نظر وزارت بهداشت انجمن جراحان عمومی ایران، یک انجمن علمی است و حق فعالیت صنفی ندارد، دست ما در این حوزه بسته بود. درصورتی که این نشست، دقیقا یک فعالیت صنفی است و نه اجتماعی.» وی در توجیه ادعای خود، تصریح میکند: «تبعات مسائل حاشیهای جامعه پزشکی، تنها در یکی از موارد، به سرگردانی بیماران صعبالعلاج منجر میشود. همچنین عدم وجود امنیت حرفهای برای پزشکان، به اشکال در تصمیمگیری برای بیمار منتهی میشود. همین میشود که امروز جراحان عمومی ما دست از جراحی کشیده و در حد پزشک عمومی ایفای نقش میکنند. همین است که اعتماد بیمار به پزشک که یکی از شاخصههای درمان است از بین میرود. لذا این مسائل صرفا صنفی نیست و پیامدهای اجتماعی به دنبال دارد.»
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد