سلامت

به گزارش سپیدآنلاین به نقل از فارس، کامران باقری‌لنکرانی، وزیر اسبق گفت: «حال نظام سلامت خوب نیست. اگر بخواهیم با ادبیات پزشکی خودمان حرف بزنیم علایم حیاتی‌اش ثبات ندارد و به سمت اغما درحال گذار است. این درحالی است که علی‌رغم این کسالت پیشرونده، مانند مادری که حتی تا آخرین دقایق حیات دلسوزانه به خدمت فرزندان خود مشغول است، با جان کندن و به کارگیری آخرین توان‌های خود هنوز دارد خدمت‌رسانی می‌کند.»
وی افزود: «شاید بعضی ندانند که کارکنان بیمارستان‌های دولتی اعم از پرستار و پزشک به‌طور متوسط بیش از 10ماه است حقوق معوقه خود را دریافت نکرده‌اند و علی‌رغم این هنوز اغلب 24ساعت در شبانه روز و هفت روز در هفته و بی‌توجه به تعطیلات و غیر آن به خدمت ادامه می‌دهند و تلاش می‌کنند که التیام بخش آلام هموطنان خود باشند.»
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران ادامه داد: «در مرداد 92 که دولت یازدهم آغاز به کار می‌کرد گفتم که نظام سلامت می‌تواند به نقطه افتخار دولت تبدیل شود و زمینه‌های این افتخار آفرینی با مصوبات مجلس نهم فراهم است.» وی تصریح کرد: «مجلس گذشته تصویب کرده بود که بخشی از یارانه‌ها به نظام سلامت اختصاص یابد، اما دولت دهم اولویت‌های دیگری را ترجیح می‌داد. دولت یازدهم با همکاری مجلس قبل به اعتبارات بخش سلامت باز هم افزود و با اختصاص بخشی از مالیات بر ارزش افزوده سهم دولت در تامین هزینه های سلامت را از نظر رقم ریالی در بودجه سال 93 دو برابر کرد. این‌ها می‌توانست نوید بخش تحولات بزرگی در بخش سلامت باشد.»
لنکرانی گفت: «یاد دارم ما در وزارت بهداشت گاهی محتاج 50میلیارد تومان برای یک برنامه کشوری پیشگیری بودیم و به دلیل نداری بسیاری از برنامه‌های بهداشتی را به تاخیر انداختیم یا با جیره‌بندی اجرا کردیم؛ اما نظام سلامت در سال 93 شاهد تزریق 10هزار میلیارد تومان بود. همان موقع بسیاری از دلسوزان و ازجمله بنده عرض کردیم که ما یک بار دیگر تزریق دو هزار میلیارد تومانی را در سال 90 تجربه کرده بودیم و چون این تزریق بدون برنامه و بدون پایش بود، نتیجه چندانی در بهبود سلامت مردم نداشت. تقاضا کردیم افزایش اعتبار همراه با تصویب برنامه و با کمک خرد جمعی هزینه شود. اولویت‌ها و شاخص‌های قابل سنجش آن معلوم باشند؛ بهترین کار هم عمل به قانون توسعه پنجم و شاخص‌های مصوب آن بود.»
وزیر اسبق بهداشت گفت: «اکنون بعداز دو سال از آن روز، ما به جای نظام سلامت پویا و چالاک، با موجودی بیمار و مصیبت زده که تازه بقیه هم به آن حمله می‌کنند و بر آلامش می‌افزایند روبه‌رو هستیم.» عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران افزود: «نظام سلامت به وزیر یا یک گروه و یک دسته تعلق ندارد. نظام سلامت اعم از پزشکان و سایر کارکنان آن، سرمایه اجتماعی کشور است. من نمی‌دانم کسانی که در دعواهای شخصی خود با وزیر، تیشه برداشته و در قالب برخی پیشنهادات برای برنامه ششم تصمیم به نابودی وزارت بهداشت گرفته‌اند به چه می‌اندیشند.»
لنکرانی گفت: «یاد دارم در اولین روزهای مسئولیتم در وزارت بهداشت بحران دارو داشتیم چون براساس مصوبه مجلس و امضای برخی معاونین وزیر وقت بهداشت، بودجه یارانه دارو به وزارت رفاه رفته بود و آن مجموعه تازه داشت فکر می‌کرد که چگونه این بودجه را به کار بگیرد و شرکت‌های دارویی وابسته به وزارت مزبور هم برای دست اندازی به آن طرح‌هایی داده بودند، درحالی‌که ذخیره دارویی کشور در برخی اقلام تمام شده بود و در برخی دیگر روبه انقضا بود. البته حمایت رئیس‌جمهور وقت مسئله را فیصله داد و ما توانستیم به سرعت جبران مافات بکنیم.»
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران افزود: «مصوبه دیگر واگذاری تعرفه‌گذاری به سازمان نظام پزشکی بود که هیچ حد و مرز و نظارتی را هم قایل نشده بود. اگر به شاخص پرداخت از جیب مردم در بین شاخص‌های نظام سلامت نگاه کنیم می‌بینیم که کی از مقاطعی که جهش فراوانی را شاهد بودیم مقارن با اجرایی شدن این مصوبه بود.»
وی ادامه داد: «اکنون نیز بیم آن دارم که شکاف بین برخی نمایندگان با وزارت بهداشت آن تجارب تلخ را تکرار کند. امروز صحبت از تشکیل وزرات سلامت و رفاه می‌شنویم و در باغ سبزهایی که با الگوبرداری از برخی کشورها و بدون توجه به واقعیات نظام سلامت ایران به ما نشان داده می‌شود که مبین بر مستندات نیست، این یک تغییر بزرگ در نظام سلامت کشور است که نباید بی‌مطالعه انجام شود.»
لنکرانی افزود: «من به نوبه خود، این دلسوزی نمایندگان و تلاش آنها برای اصلاح نظام سلامت را ارزشمند می‌دانم . همانگونه که تلاش وزیر را در همه این 39ماه گذشته برای خدمت به مردم را قابل تقدیر می‌دانم، اما نگرانم چون تصمیم‌های ناگهانی که بدون توجه به واقعیات کشورمان گرفته می‌شود بیش از اینکه مفید باشند معمولا مشکل آفرین هستند.»
وی اضافه کرد: «ما در آموزش به دانشجویان پزشکی به آنها می‌گوییم وقتی نمی‌دانید چه کار باید بکنید بهتر است کاری انجام ندهید و فقط برای تثبیت علایم حیاتی تلاش کنید چون اقدامات شما ممکن است کشنده باشند.» لنکرانی افزود: «اعتقاد دارم نظام سلامت در خطر است. اعتقاد دارم که این خطر هم از درون نظام سلامت به دلیل زیاده خواهی برخی و لجبازی برخی دیگر است و هم از بیرون آن به دلیل دعواهای شخصی و منافع صنفی یا نگرش‌های سیاسی به این معضل ملی.»
عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران گفت: «ما امروز در بخش سلامت سند مهم و کاربردی سیاست‌های کلی نظام سلامت را داریم که به امضای رهبری رسیده است، این سند راهبردی باید مبنای هر تغییر و تحول در بخش سلامت باشد، از ویژگی‌های این سند مهم جامع بودن و توجه به همه ابعاد ازجمله تولیت، آموزش و تحقیقات علوم پزشکی، منابع مالی و نظام بیمه‌ای شامل نظام بیمه پایه و تکمیلی و بسیاری از نکات ریزبینانه دیگر است.»