سلامت

به گفته دکتر یوهانز قو متخصص قلب و عروق در این دانشگاه و سرپرست این پژوهش، نارسایی قلبی یک مشکل عمده در پزشکی است که احتمال بستری شدن و مرگ‌ومیر بالایی دارد..

قو گفت که بهبود درمان حمله قلبی در سال‌های به میزان‌های بالاتر بقای بیماران پس از این عارضه انجامیده است، بنابراین بیماران بیشتری زنده می‌مانند که ممکن است در سال‌های بعد دچار نارسایی قلبی شوند.

محققان برای انجام این پژوهش، داده‌های مربوط به حدود ۲۵ هزار نفر در بریتانیا را که برای نخستین بار دچار حمله قلبی شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها پی بردند که حدود ۲۵ درصد از این بیماران در مدت چهار سال بعد، دچار نارسایی قلبی شدند.

بر اساس این مطالعه،‌ عواملی که خطر نارسایی قلبی پس از حمله قلبی افزایش می‌دهند، شامل این مواردمی‌شدند، افزایش هر ۱۰ سال سن با افزایش خطر ۴۵ درصدی و فقر بیماران با افزایش ۲۷ درصدی بروز نارسایی قلبی در افراد مرتبط بود. همچنین فیبریلاسیون دهلیزی، ۶۳ درصد و ابتلا به دیابت ۴۴ درصد احتمال نارسایی قلبی را بالا برده بودند.

به گفته قو، مطالعات بر روی میزان بروز نارسایی قلبی اغلب محدود و عمدتاً به دوره اخیر است که در بیماران مبتلا به حمله قلبی ایسکمیک (ناشی از انسداد عروق به علت لخته)‌ از داروها برای حل کردن لخته‌های خونی استفاده شده است. امروزه درمان ترجیحی برای حمله قلبی، گذاشتن استنت یا لوله فنری کوچک است که برای باز نگه‌داشتن شریان تغذیه‌کننده قلب که مسدود شده است، شده کار گذاشته می‌شود

ازیک‌طرف. این شیوه باعث بهبود درمان حمله‌های قلبی شده است و بنابراین انتظار می‌رود احتمال نارسایی قلبی کاهش یابد؛ اما از طرف دیگر به علت این بهبود یافتن درمان، بیماران بیشتری پس از حمله قلبی زنده می‌مانند که ممکن است در آینده دچار نارسایی قلبی شوند.