مراقبین سلامت نیروهای لغزان وزارت بهداشت هستند
24 اسفند 1394 ساعت: 07:12
24 اسفند 1394 ساعت: 07:12
استاد ممتاز دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی در گفت‌وگوی اختصاصی با سپیدآنلاین، ضمن یادآوری اینکه مراقب سلامت همان بهورز است که در روستا از مردم مراقبت می‌کرد، گفت: «در این میان اسم و عنوان اهمیتی ندارد و آنچه مهم است، عملکرد است. در نظام بهورزی، نیروهای بومی را انتخاب می‌کردیم، چراکه این افراد با فرهنگ مردم آشنا بودند و با آنها زندگی می‌کردند.»
حسین ملک‌افضلی با تاکیدبر اینکه متولی بهداشت باید ادغام شده در مردم باشد، افزود: «این اتفاق ممکن است در حاشیه شهر و برای مراقبان سلامت نیفتد. کمااینکه این افراد ممکن است در همان محل منزل نداشته باشد و احتمالا نیاز به جابه‌جایی های سخت و وقت‌گیر برای حضور در محل خدمت دارند. زمانی که مراقب سلامت به صورت تمام‌وقت در محل حضور نداشته باشد، از مردم فاصله می‌گیرد.»
وی با بیان اینکه بهورزها از همان روز دانش‌آموزی بهورزی، استخدام و درواقع به نوعی بورسیه می‌شدند، تصریح کرد: «درواقع آموزش‌های حساب شده و هدفمندی به آنها داده می‌شد که امروز این اتفاق برای مراقبین سلامت نمی‌افتد. مراقبین سلامت افرادی هستند که از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل شده و در حقیقت برای این کار آموزش ندیده‌اند. اگرچه مدارک رسمی دانشگاهی گرفته‌اند، اما باید ما دوباره 147 ساعت به این افراد آموزش دهیم تا بتوانند کاری را که در عمل قصد انجام آن را دارند، یاد بگیرند. امروز آموزش‌های دانشگاهی به نوعی کلاسیک است و مطابق واحدهای مشخص و معینی است و چه بسا بسیاری از مسائلی که باید در عمل بلد باشند را نیاموخته باشند.»
ملک افضلی ضمن انتقاد از اینکه مراقبین سلامت استخدام نشده، به صورت خرید خدمت از نیروهای شرکتی به کار گرفته می‌شوند و نمی‌توان به پایداری آنها دل بست، خاطرنشان کرد: «این افراد ممکن است امروز به دلیل نیازی که دارند، در خدمت وزارت بهداشت باشند و فردا یک فرصت شغلی جدید برای آنها ایجاد شود یا حتی خود کارفرما آنها را نخواهد. درواقع این افراد نیروهای لغزان هستند و آن پایداری لازم را ندارند. درحالی که بهداشت یک مساله فی‌البداهه و ناگهانی نیست. فرد بهداشتی باید در محل کار خود حاضر باشد، با مردم مراوده داشته باشد و انگیزه و عشق پیدا کند، آن زمان که عاشق کار خود شد، تبدیل به کارمند بهداشتی می‌شود.»
وی با بیان اینکه بهورزها از همان روز دانش‌آموزی بهورزی، استخدام و درواقع به نوعی بورسیه می‌شدند، تصریح کرد: «درواقع آموزش‌های حساب شده و هدفمندی به آنها داده می‌شد که امروز این اتفاق برای مراقبین سلامت نمی‌افتد. مراقبین سلامت افرادی هستند که از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل شده و در حقیقت برای این کار آموزش ندیده‌اند. اگرچه مدارک رسمی دانشگاهی گرفته‌اند، اما باید ما دوباره 147 ساعت به این افراد آموزش دهیم تا بتوانند کاری را که در عمل قصد انجام آن را دارند، یاد بگیرند. امروز آموزش‌های دانشگاهی به نوعی کلاسیک است و مطابق واحدهای مشخص و معینی است و چه بسا بسیاری از مسائلی که باید در عمل بلد باشند را نیاموخته باشند.»
ملک افضلی ضمن انتقاد از اینکه مراقبین سلامت استخدام نشده، به صورت خرید خدمت از نیروهای شرکتی به کار گرفته می‌شوند و نمی‌توان به پایداری آنها دل بست، خاطرنشان کرد: «این افراد ممکن است امروز به دلیل نیازی که دارند، در خدمت وزارت بهداشت باشند و فردا یک فرصت شغلی جدید برای آنها ایجاد شود یا حتی خود کارفرما آنها را نخواهد. درواقع این افراد نیروهای لغزان هستند و آن پایداری لازم را ندارند. درحالی که بهداشت یک مساله فی‌البداهه و ناگهانی نیست. فرد بهداشتی باید در محل کار خود حاضر باشد، با مردم مراوده داشته باشد و انگیزه و عشق پیدا کند، آن زمان که عاشق کار خود شد، تبدیل به کارمند بهداشتی می‌شود.»
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد