پزشکان از مواجهه خود با حملات تروریستی پاریس می‌گویند
5 آذر 1394 ساعت: 01:9
5 آذر 1394 ساعت: 01:9
پزشکانی که شمار فراوان زخمی‌های حملات تروریستی پاریس را درمان می‌کردند، بدون کمربند بدون خانه بازگشتند- چرا که کمربندهایشان را به عنوان شریان‌بند (تورنیکه) برای بند آوردن خونریزی مجروحان به کار برده بودند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه هنگامی که زخمی‌ها وارد بیمارستان‌های پاریس شدند، برخی از پزشکان تصور می‌کردند که در حال انجام ادامه مانوری هستند که در همان روز، در وضعیت کنایه‌آمیز بی‌رحمانه‌ای، برای تمرین پاسخ به موارد تیراندازی به انبوه مردم بود.
جزئیات دلخراش این بدترین حمله تروریستی به فرانسه که از مشروح‌ترین توصیف این حادثه تا به حال از درون سیستم پزشکی گسترده پاریس به دست می‌آید.
یک دکتر اورژانس در توصیفی که ژورنال پزشکی «لنست» منتشر شده است، گفت: «ما نمی‌دانستیم که چطور و چه هنگامی این کابوس پایان می‌یابد.»
سیستم بیمارستانی پاریس در ابتدا در حدود ساعت 9:30 بعدازظهر 13 نوامبر برای نخستین بار از حوادث هولناک آگاه شد، هنگامی که درباره وقوع انفجارهایی در بیرون استاد دو فرانس (استادیوم فرانسه) که مربوط سه بمب‌گذار انتحاری بود، به آن هشدار داده شد.
بعد خبر تیراندازیها در کنسرت در سالن بتکلان و نیز کافه‌ها و رستوران‌ها در محله شلوغ شرق پاریس رسید که تقریبا همه 130 قربانی در آنجا کشته شدند.
این دکتر گفت: «با وجود وحشیانه‌بودن این حملات و تلفات هولناک انسانی، این حملات باعث غافلگیری ما نشدند.»
او گفت، به دنبال تیراندازی‌های مرگبار در دفتر روزنامه طنز شارلی ابدو و یک خواروبارفروشی یهودی در ده ماه پیش، «همه بخش‌های دولت می‌دانستند که تیراندازیها در مکان‌های چندگانه ممکن است رخ دهد.»
یک ساعت پس از نخستین هشدار، سیستم بیمارستانی همه کارکنان را فراخواند تا با موج بیماران مواجه شوند. بسیاری از پزشکان و پرستاران از قبل به طور خودانگیخته در سر کار حاضر شده بودند.
زخمی‌ها که اغلبشان زیر 40 سال داشتند، به بیمارستان‌ها سرازیر شدند. اغلب آنان عمدتا زخم‌های گلوله داشتند. و بسیاریشان نیازمند جراحی فوری بودند.
بر اساس این توصیف منتشرشده، «هرگز پیش از آن،چنین شماری از قربانیان به بیمارستان‌ها وارد نشده بودند و این هم زخمی با این فوریت تحت عمل جراحی قرار نگرفته بودند.»
جزئیات دلخراش این بدترین حمله تروریستی به فرانسه که از مشروح‌ترین توصیف این حادثه تا به حال از درون سیستم پزشکی گسترده پاریس به دست می‌آید.
یک دکتر اورژانس در توصیفی که ژورنال پزشکی «لنست» منتشر شده است، گفت: «ما نمی‌دانستیم که چطور و چه هنگامی این کابوس پایان می‌یابد.»
سیستم بیمارستانی پاریس در ابتدا در حدود ساعت 9:30 بعدازظهر 13 نوامبر برای نخستین بار از حوادث هولناک آگاه شد، هنگامی که درباره وقوع انفجارهایی در بیرون استاد دو فرانس (استادیوم فرانسه) که مربوط سه بمب‌گذار انتحاری بود، به آن هشدار داده شد.
بعد خبر تیراندازیها در کنسرت در سالن بتکلان و نیز کافه‌ها و رستوران‌ها در محله شلوغ شرق پاریس رسید که تقریبا همه 130 قربانی در آنجا کشته شدند.
این دکتر گفت: «با وجود وحشیانه‌بودن این حملات و تلفات هولناک انسانی، این حملات باعث غافلگیری ما نشدند.»
او گفت، به دنبال تیراندازی‌های مرگبار در دفتر روزنامه طنز شارلی ابدو و یک خواروبارفروشی یهودی در ده ماه پیش، «همه بخش‌های دولت می‌دانستند که تیراندازیها در مکان‌های چندگانه ممکن است رخ دهد.»
یک ساعت پس از نخستین هشدار، سیستم بیمارستانی همه کارکنان را فراخواند تا با موج بیماران مواجه شوند. بسیاری از پزشکان و پرستاران از قبل به طور خودانگیخته در سر کار حاضر شده بودند.
زخمی‌ها که اغلبشان زیر 40 سال داشتند، به بیمارستان‌ها سرازیر شدند. اغلب آنان عمدتا زخم‌های گلوله داشتند. و بسیاریشان نیازمند جراحی فوری بودند.
بر اساس این توصیف منتشرشده، «هرگز پیش از آن،چنین شماری از قربانیان به بیمارستان‌ها وارد نشده بودند و این هم زخمی با این فوریت تحت عمل جراحی قرار نگرفته بودند.»
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد