بدهی‌های والدین رفتارهای کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد
5 بهمن 1394 ساعت: 19:11
5 بهمن 1394 ساعت: 19:11
یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که نوع بدهی‌های والدین می‌تواند روی بهتر یا بدتر شدن رفتار کودک تاثیر بگذارد.
به گزارش هلث‌دی نیوز محققان می‌گویند وام مسکن در این پژوهش عامل مثبتی به حساب می‌آید، به این معنا که با به طور مثبتی با احساس بهتر شدن وضعیت در کودک مرتبط است؛ اما صورت‌حساب‌های پرداخت‌نشده کارت‌های اعتباری در رده عوامل منفی قرار می‌گیرند و با مشکلات رفتاری در کودکان همراه هستند.
یکی از نویسندگان این تحقیق، جیسون هول می‌گوید این یافته‌ها حاکی از آن‌اند که قرض کردن پول، با توجه به این که برای چه چیزی استفاده می‌شود، می‌تواند یک شمشیر دولبه برای والدین و کودکان بوده و پیامدهای مثبت و منفی داشته باشد.
هول، استادیار جامعه‌شناسی در کالج هانوور می‌گوید اگر قرض گرفته شده برای بهتر کردن زندگی باشد، برای نمونه وام دانشگاهی یا وام مسکن برای سکونت منطقه‌ای امن‌تر، این وضعیت می‌تواند نتایج بهتری بر کودکان بگذارد. از سوی دیگر اگر این وام در ارتباط با کارت‌های اعتباری با نرخ سود بالا و سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت باشد که ممکن است به بحران اقتصادی خانواده بیانجامد، می‌تواند نتایج مخربی به همراه داشته باشد.
هول و نویسنده دیگر این تحقیق، لارنس برگر، استاد دانشکده مددکاری اجتماعی دانشگاه ویسکانسین-مدیسن، اطلاعات به‌دست‌آمده را با توجه به دو مطالعه انجام‌شده در آمریکا در فاصله سال‌های 1989 تا 2008 و با مشارکت بیش از 9 هزار مادر و فرزندانی بین 5 تا 14 سال تجزیه‌وتحلیل کرده‌اند.
در مجموع فرزندانی که والدینشان وامی گرفته بودند، در مقایسه با فرزندان والدینی که اصلاً وام نگرفته بودند، احساس بهتری به لحاظ روانی و اجتماعی داشتند. وام گرفتن در بین والدین سفیدپوست، متولد آمریکا، دارای تحصیلات بیشتر متداول‌تر است، شاید به این دلیل که آن‌ها اصولا توانایی بیشتری در وام گرفتن داشتند.
در عین حال، این پژوهشگران دریافتند که والدینی که در مجموع بدهی‌های بیشتری داشتند (بدون توجه به نوع بدهی‌ها) نسبت به والدینی که در مجموع بدهی‌های کمتری داشتند، با احتمال بیشتری بچه‌هایی داشتند که دارای مشکلات رفتاری بودند.
اما بررسی دقیق‌تر نشان داد که مهم‌ترین عامل زمینه‌ساز ارتباط بدهی‌ها و مشکلات رفتاری در کودکان است، بدهی‌های پرخطر مانند صورت‌حساب‌های پرداخت‌نشده کارت‌های اعتباری است.
هول نشان می‌دهد که این مشکلات، به جای آن بیانگر بی‌مسئولیتی والدین باشد احتمالاً به مشکلات اجتماعی گسترده‌تری اشاره دارد. او می‌گوید: «به عنوان یک جامعه‌شناس، من همه تقصیر را به دوش والدین وام‌گیرنده نمی‌اندازم. این تنها گزینه‌ای است که آن‌ها در مواجه با ثابت‌ماندن دستمزدها و سررسید پرداخت صورت‌حساب‌ها دارند.»
روز 21 ژانویه، این یافته‌ها به شکل آنلاین در ژورنال Pediatrics منتشر شده است.
یکی از نویسندگان این تحقیق، جیسون هول می‌گوید این یافته‌ها حاکی از آن‌اند که قرض کردن پول، با توجه به این که برای چه چیزی استفاده می‌شود، می‌تواند یک شمشیر دولبه برای والدین و کودکان بوده و پیامدهای مثبت و منفی داشته باشد.
هول، استادیار جامعه‌شناسی در کالج هانوور می‌گوید اگر قرض گرفته شده برای بهتر کردن زندگی باشد، برای نمونه وام دانشگاهی یا وام مسکن برای سکونت منطقه‌ای امن‌تر، این وضعیت می‌تواند نتایج بهتری بر کودکان بگذارد. از سوی دیگر اگر این وام در ارتباط با کارت‌های اعتباری با نرخ سود بالا و سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت باشد که ممکن است به بحران اقتصادی خانواده بیانجامد، می‌تواند نتایج مخربی به همراه داشته باشد.
هول و نویسنده دیگر این تحقیق، لارنس برگر، استاد دانشکده مددکاری اجتماعی دانشگاه ویسکانسین-مدیسن، اطلاعات به‌دست‌آمده را با توجه به دو مطالعه انجام‌شده در آمریکا در فاصله سال‌های 1989 تا 2008 و با مشارکت بیش از 9 هزار مادر و فرزندانی بین 5 تا 14 سال تجزیه‌وتحلیل کرده‌اند.
در مجموع فرزندانی که والدینشان وامی گرفته بودند، در مقایسه با فرزندان والدینی که اصلاً وام نگرفته بودند، احساس بهتری به لحاظ روانی و اجتماعی داشتند. وام گرفتن در بین والدین سفیدپوست، متولد آمریکا، دارای تحصیلات بیشتر متداول‌تر است، شاید به این دلیل که آن‌ها اصولا توانایی بیشتری در وام گرفتن داشتند.
در عین حال، این پژوهشگران دریافتند که والدینی که در مجموع بدهی‌های بیشتری داشتند (بدون توجه به نوع بدهی‌ها) نسبت به والدینی که در مجموع بدهی‌های کمتری داشتند، با احتمال بیشتری بچه‌هایی داشتند که دارای مشکلات رفتاری بودند.
اما بررسی دقیق‌تر نشان داد که مهم‌ترین عامل زمینه‌ساز ارتباط بدهی‌ها و مشکلات رفتاری در کودکان است، بدهی‌های پرخطر مانند صورت‌حساب‌های پرداخت‌نشده کارت‌های اعتباری است.
هول نشان می‌دهد که این مشکلات، به جای آن بیانگر بی‌مسئولیتی والدین باشد احتمالاً به مشکلات اجتماعی گسترده‌تری اشاره دارد. او می‌گوید: «به عنوان یک جامعه‌شناس، من همه تقصیر را به دوش والدین وام‌گیرنده نمی‌اندازم. این تنها گزینه‌ای است که آن‌ها در مواجه با ثابت‌ماندن دستمزدها و سررسید پرداخت صورت‌حساب‌ها دارند.»
روز 21 ژانویه، این یافته‌ها به شکل آنلاین در ژورنال Pediatrics منتشر شده است.
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد