ایرج فاضل در جلسه فوق العاده شورای عالی نظام پزشکی
پس از انتشار خبر استعفای ایرج فاضل از ریاست سازمان نظام پزشکی، شورای عالی این سازمان جلسه فوقالعادهای با حضور اعضای هیات رئیسه و بازرسان مجمع عمومی تشکیل داد.
به گزارش سپیدآنلاین، در این جلسه فوقالعاده که محتوای آن امروز در اختیار رسانهها قرار گرفت، اعضای حاضر ضمن درخواست از ایرج فاضل مبنی بر تجدیدنظر و بازپسگیری استعفا، بر تداوم ریاست کل سازمان نظام پزشکی توسط وی اصرار ورزیدند.
استعفای من به موافقت کسی نیاز ندارد؛ نهایی است
26 آذر 1397 ساعت: 15:9
26 آذر 1397 ساعت: 15:9
پس از انتشار خبر استعفای ایرج فاضل از ریاست سازمان نظام پزشکی، شورای عالی این سازمان جلسه فوقالعادهای با حضور اعضای هیات رئیسه و بازرسان مجمع عمومی تشکیل داد.
به گزارش سپیدآنلاین، در این جلسه فوقالعاده که محتوای آن امروز در اختیار رسانهها قرار گرفت، اعضای حاضر ضمن درخواست از ایرج فاضل مبنی بر تجدیدنظر و بازپسگیری استعفا، بر تداوم ریاست کل سازمان نظام پزشکی توسط وی اصرار ورزیدند.
بنابر اعلام اداره کل روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، ایرج فاضل ضمن قدردانی از اعضای شورای عالی طی سخنانی، دلایل استعفای خود را تشریح کرد. وی نخستین دلیل این تصمیم را شمول قانون منع به کارگیری بازنشستگان عنوان کرد و گفت: «سازمانهایی که از بودجه دولتی استفاده میکردند یا میکنند مشمول این قانون هستند. سازمان در گذشته دور، مبالغی متفاوت از دولت کمک گرفته است. بنابراین اگر کسی آمد و گفت که این سازمان هم شامل هست، نمیتوان رد کرد و البته تفاسیر گوناگون از قانون میشود. این بازنشستگی کار انگلیسیها نبوده و نقشهای هم مطلقا پشتش نیست. من از تمامی روسای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی کتبا میخواستم و درخواست بازنشستگی میدادم. از زمان بازنشستگی من گذشته است. طبق شرایط هم که هر چند وقت یکبار رئیس دانشگاه عوض میشد، من ده دوازده تا از این ورقهها نوشتم و دادم و بالاخره رئیس فعلی دانشگاه لطف کرد و من از ایشان ممنونم و هیچ نقشهای هم پشت این نبوده است.» وی با بیان اینکه بازنشستگی را یک افتخار میدانم، تاکید کرد: «از صمیم قلب افتخار میکنم و خوشحالم که قبل از فوت این افتخار نصیبم شد که بازنشسته شوم. بالاخره بد نیست که به یک نفر بعد از سالها خدمت بگویند دستت درد نکند، خسته نباشی. توصیه میکنم که از این امتیاز استفاده کنید، چیز بسیار خوبی است. این بازنشستگی به تقاضای خود من بوده و هیچ چیزی هم پشت آن نیست و من ممنونم از دانشگاه.»
رئیس مستعفی سازمان نظام پزشکی با تاکید براینکه استعفا حق افراد است، گفت: «خوشبختانه در این مورد مرجعی لازم نیست آن را تصویب کند. یعنی نیاز به هیچ مصوبهای ندارد و خودش انتهایی است. علت این که من نامهای خطاب به عزیز دلم جناب آقای دکتر ظفرقندی نوشتم به خاطر تبصره دو ماده 9 قانون سازمان هست که بالاخره سازمان روی هوا نماند و به نظرم کاملا قانونی است. این که صرفا عزل شامل آن میشود وجاهت ندارد. حال آمدیم رئیس سازمان فوت کرد از کجا میخواهیم قانون بیاوریم. فقط همین تبصره هست. استعفا هم در قانون نیامده است، چرا که استعفا در این مملکت امر فراموش شدهای است. هر کسی روی یک صندلی نشست محکم با چسب چهارقلو چسبیده میشود به این صندلی تا آخر دوره. خود این کار من هم انشاالله یک فرهنگسازی است که استعفا هم وجود دارد و میشود از یک محل و صنفی کنار رفت. مردم یادشان رفته، همه یادشان رفته و این حتما باید در قانون اصلاح شود. در قانونی که مجلس تصویب کرده اصلا نیامده چون هیچ کس به فکرش نرسیده که ممکن است یک نفر استعفا کند. حال که فعلا قانون نیست، این تبصره به نظرم شامل این مساله فعلی ما میشود. مجمع عمومی توصیه فرمودند که استعفا باید خطاب به مجمع عمومی باشد. این وقتی است که من موافقت میخواستم ولی استعفای من موافقت لازم ندارد. مطلقا هیچ موافقتی از هیچ جا لازم ندارد و این استعفا از نظر خود من نهایی است. منتها مسیر انتخاب رئیس کل جدید آن است که باید مجمع عمومی تشکیل جلسه بدهد و رئیس کل جدید را انتخاب کنند.»
فاضل ادامه داد: «با تشکر زیاد از توصیه آقای دکتر عزیزی، من با اذن هم موافق نیستم. دلم نمیخواهد به عنوان فردی که غیر از بقیه است، نشان شوم. انسان افتخارش این است که همیشه در حد همه مردم باشد، ما چرا باید قوانینی تصویب کنیم که کار به اینجا بکشد. بالاخره این مجلس که نشسته و بلند شده و قانون تصویب کرده است، حتما باید به زمینههای آن هم فکر کند. باید معلوم باشد چگونه و کجا میشود به این مصوبه اعتراض کرد؟ آیا به خیرو صلاح مملکت اندیشیدهاند؟ این مصوبهها که همه همینطور مینشینند و تماشا میکنند؛ آیا این به نفع این مملکت است؟ بدون هیچ زمینهسازی یکباره بگوییم این و آن از کار برکنار شوند، بعد بگوییم خوب حالا چه کسی مملکت را اداره کند؟ سپس برای حل مشکل برویم سراغ اذن و بخواهیم یک مسئولیت بزرگ بگذاریم بر عهده شخصیتی که اصلا کاری به این کارها نباید داشته باشد و ندارد و بخواهیم یکی یکی اجازه بگیریم، چرا باید این شرایط را به وجود بیاوریم؟ مثل همان قانون پولشویی که در مجلس چه جنجالی به پا کرد. بالاخره من به عنوان یک ایرانی این روش را نمیپسندم و اعتراض شدید دارم و یک نوع اعتراض هم همین است که بنده استعفا بدهم شاید مساله استعفا یک ذره در جایی در یک شرایطی مطرح بشود.»
اگر بیمهها نبودند اداره مملکت خیلی راحتتر بود
رئیس جامعه جراحان در ادامه صحبتهای خود، اظهار داشت: «مساله خستگی هم نیست. یک سال برای من طول کشید تا متوجه شوم که در این مسند و در این صندلی نمیتوانم خواستههای جامعه پزشکی را تامین کنم. اصلا تامین شدنی نیست. هر روز نامهای از یک شهرستان میآید دال بر این که بیمه شش ماه حقوق ما را پرداخت نکرده است. بنده یک نامه مینویسم برای بیمه و بیمه هم مینویسد که ما پول نداریم. همین طور تکرار میشود و کار به جایی رسیده است که راه حل ندارد. آیا این بیمه است در این مملکت؟ یک چیز مسخرهای درست کردیم به اسم بیمه که اگر نبود کارهای مملکت خیلی راحتتر و خوبتر میگذشت. مردم را سرکار گذاشتیم. یک دفعه چند میلیون نفر بیمه میشوند ولی هیچ کس نمیداند چه کسی پولش را باید از کجا بدهد. همینطور بیمه میشوند بعد در کار میمانیم. مثل شرایط فعلی میشود که پزشک ناراضی و مریض هم ناراضی. خوب آن طرف دنیا هم بیمه دارند و هیچ کس مطلقا، مطلقا روابط مالی ندارد. من چند سال در آمریکا طبابت کردم مطلقا کسی با هیچ مریضی رابطه مالی ندارد. کار میکنند ولی تمام نظارت با بیمههاست و مو را از ماست بیرون میکشند. وای به حال آن پزشکی که چیزی را به خلاف درجایی بنویسد، یک عمر گرفتار میشود. بیمهها هم مطالبات را تمام و کمال سر موقع میپردازند. هم مریض خیالش راحت است هم پزشک. این چه بازی است که در این مملکت ما به اسم بیمه در آوردهایم؟ تا کی میخواهیم این روند را ادامه دهیم؟
فاضل ادامه داد: «به همین دلایل من بعد از یک سال تجربه به این نتیجه رسیدم که حداقل بنده نمیتوانم خواستههای به حق اعضای حرفه را تامین کنم و با آگاهی استعفا دادم. این استعفا نهایی است و بینهایت شرمنده و سپاسگزار این همه لطفی هستم که همکارانم نسبت به من ابراز میکنند. من قابل نیستم ولی شرمنده هستم و متاسفم از این که کار مملکت به جایی برسد که تصور شود یک نفر اگر یک جا باشد یا نباشد سرنوشت عوض خواهد شد و البته که اینگونه نیست. ما مشکلاتمان خیلی عمیقتر از اینها است و با این مسایل حل نمیشود. کل مملکت را هم باید در نظر بگیریم و این فقط در عرصه پزشکی نیست. ما پزشکان در برابر همه امور مملکت مسئول هستیم.»
وی افزود: «ما اصلا در مملکت کجا میرویم؟ هدفمان کجاست؟ 40 سال از انقلاب گذشته و وضع امروز ما این است. خوب ما مسئولیت داریم و باید هر کسی هر جایی که هست اعتراض خود را ابراز کند و این هم یک نوع اعتراض هست.»
رئیس سابق سازمان نظام پزشکی در پایان گفت: «بالاخره یک سال تجربه بود و این هم بدان معنا نیست که دکتر فاضل فوت کرده است. من تا روزی که زنده هستم در خدمت این جامعه و درخدمت این مردم خواهم بود. افتخارم در زندگی همین است، هیچ افتخار دیگری ندارم و هر جا لازم باشد و هر جا که بتوانم قطعا ازکمک دریغ نخواهم کرد.»
رئیس مستعفی سازمان نظام پزشکی با تاکید براینکه استعفا حق افراد است، گفت: «خوشبختانه در این مورد مرجعی لازم نیست آن را تصویب کند. یعنی نیاز به هیچ مصوبهای ندارد و خودش انتهایی است. علت این که من نامهای خطاب به عزیز دلم جناب آقای دکتر ظفرقندی نوشتم به خاطر تبصره دو ماده 9 قانون سازمان هست که بالاخره سازمان روی هوا نماند و به نظرم کاملا قانونی است. این که صرفا عزل شامل آن میشود وجاهت ندارد. حال آمدیم رئیس سازمان فوت کرد از کجا میخواهیم قانون بیاوریم. فقط همین تبصره هست. استعفا هم در قانون نیامده است، چرا که استعفا در این مملکت امر فراموش شدهای است. هر کسی روی یک صندلی نشست محکم با چسب چهارقلو چسبیده میشود به این صندلی تا آخر دوره. خود این کار من هم انشاالله یک فرهنگسازی است که استعفا هم وجود دارد و میشود از یک محل و صنفی کنار رفت. مردم یادشان رفته، همه یادشان رفته و این حتما باید در قانون اصلاح شود. در قانونی که مجلس تصویب کرده اصلا نیامده چون هیچ کس به فکرش نرسیده که ممکن است یک نفر استعفا کند. حال که فعلا قانون نیست، این تبصره به نظرم شامل این مساله فعلی ما میشود. مجمع عمومی توصیه فرمودند که استعفا باید خطاب به مجمع عمومی باشد. این وقتی است که من موافقت میخواستم ولی استعفای من موافقت لازم ندارد. مطلقا هیچ موافقتی از هیچ جا لازم ندارد و این استعفا از نظر خود من نهایی است. منتها مسیر انتخاب رئیس کل جدید آن است که باید مجمع عمومی تشکیل جلسه بدهد و رئیس کل جدید را انتخاب کنند.»
فاضل ادامه داد: «با تشکر زیاد از توصیه آقای دکتر عزیزی، من با اذن هم موافق نیستم. دلم نمیخواهد به عنوان فردی که غیر از بقیه است، نشان شوم. انسان افتخارش این است که همیشه در حد همه مردم باشد، ما چرا باید قوانینی تصویب کنیم که کار به اینجا بکشد. بالاخره این مجلس که نشسته و بلند شده و قانون تصویب کرده است، حتما باید به زمینههای آن هم فکر کند. باید معلوم باشد چگونه و کجا میشود به این مصوبه اعتراض کرد؟ آیا به خیرو صلاح مملکت اندیشیدهاند؟ این مصوبهها که همه همینطور مینشینند و تماشا میکنند؛ آیا این به نفع این مملکت است؟ بدون هیچ زمینهسازی یکباره بگوییم این و آن از کار برکنار شوند، بعد بگوییم خوب حالا چه کسی مملکت را اداره کند؟ سپس برای حل مشکل برویم سراغ اذن و بخواهیم یک مسئولیت بزرگ بگذاریم بر عهده شخصیتی که اصلا کاری به این کارها نباید داشته باشد و ندارد و بخواهیم یکی یکی اجازه بگیریم، چرا باید این شرایط را به وجود بیاوریم؟ مثل همان قانون پولشویی که در مجلس چه جنجالی به پا کرد. بالاخره من به عنوان یک ایرانی این روش را نمیپسندم و اعتراض شدید دارم و یک نوع اعتراض هم همین است که بنده استعفا بدهم شاید مساله استعفا یک ذره در جایی در یک شرایطی مطرح بشود.»
اگر بیمهها نبودند اداره مملکت خیلی راحتتر بود
رئیس جامعه جراحان در ادامه صحبتهای خود، اظهار داشت: «مساله خستگی هم نیست. یک سال برای من طول کشید تا متوجه شوم که در این مسند و در این صندلی نمیتوانم خواستههای جامعه پزشکی را تامین کنم. اصلا تامین شدنی نیست. هر روز نامهای از یک شهرستان میآید دال بر این که بیمه شش ماه حقوق ما را پرداخت نکرده است. بنده یک نامه مینویسم برای بیمه و بیمه هم مینویسد که ما پول نداریم. همین طور تکرار میشود و کار به جایی رسیده است که راه حل ندارد. آیا این بیمه است در این مملکت؟ یک چیز مسخرهای درست کردیم به اسم بیمه که اگر نبود کارهای مملکت خیلی راحتتر و خوبتر میگذشت. مردم را سرکار گذاشتیم. یک دفعه چند میلیون نفر بیمه میشوند ولی هیچ کس نمیداند چه کسی پولش را باید از کجا بدهد. همینطور بیمه میشوند بعد در کار میمانیم. مثل شرایط فعلی میشود که پزشک ناراضی و مریض هم ناراضی. خوب آن طرف دنیا هم بیمه دارند و هیچ کس مطلقا، مطلقا روابط مالی ندارد. من چند سال در آمریکا طبابت کردم مطلقا کسی با هیچ مریضی رابطه مالی ندارد. کار میکنند ولی تمام نظارت با بیمههاست و مو را از ماست بیرون میکشند. وای به حال آن پزشکی که چیزی را به خلاف درجایی بنویسد، یک عمر گرفتار میشود. بیمهها هم مطالبات را تمام و کمال سر موقع میپردازند. هم مریض خیالش راحت است هم پزشک. این چه بازی است که در این مملکت ما به اسم بیمه در آوردهایم؟ تا کی میخواهیم این روند را ادامه دهیم؟
فاضل ادامه داد: «به همین دلایل من بعد از یک سال تجربه به این نتیجه رسیدم که حداقل بنده نمیتوانم خواستههای به حق اعضای حرفه را تامین کنم و با آگاهی استعفا دادم. این استعفا نهایی است و بینهایت شرمنده و سپاسگزار این همه لطفی هستم که همکارانم نسبت به من ابراز میکنند. من قابل نیستم ولی شرمنده هستم و متاسفم از این که کار مملکت به جایی برسد که تصور شود یک نفر اگر یک جا باشد یا نباشد سرنوشت عوض خواهد شد و البته که اینگونه نیست. ما مشکلاتمان خیلی عمیقتر از اینها است و با این مسایل حل نمیشود. کل مملکت را هم باید در نظر بگیریم و این فقط در عرصه پزشکی نیست. ما پزشکان در برابر همه امور مملکت مسئول هستیم.»
وی افزود: «ما اصلا در مملکت کجا میرویم؟ هدفمان کجاست؟ 40 سال از انقلاب گذشته و وضع امروز ما این است. خوب ما مسئولیت داریم و باید هر کسی هر جایی که هست اعتراض خود را ابراز کند و این هم یک نوع اعتراض هست.»
رئیس سابق سازمان نظام پزشکی در پایان گفت: «بالاخره یک سال تجربه بود و این هم بدان معنا نیست که دکتر فاضل فوت کرده است. من تا روزی که زنده هستم در خدمت این جامعه و درخدمت این مردم خواهم بود. افتخارم در زندگی همین است، هیچ افتخار دیگری ندارم و هر جا لازم باشد و هر جا که بتوانم قطعا ازکمک دریغ نخواهم کرد.»
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد