به گزارش مجله سرطان، زمانی که بزرگسالان آمریکایی به‌ویژه مردان دچار سرطان می‌شوند، به دلیل از دست دادن کار و کاهش ساعات کاری، دچار کاهش قابل‌توجهی از میزان درآمد خود می‌شوند.

     سرطان در زمره یکی از مهم‌ترین بیماری‌های نگران‌کننده آمریکایی‌ها است و مشقاتی که خانواده بیماران متحمل آن می‌شوند قدری فراتر از سختی درمان بیماری و افزایش طول عمر است. بیماران سرطانی آمریکایی به مشکلات عدیده‌ای از مشکلات اقتصادی گرفته تا کاهش کیفیت زندگی و بیماری‌های روانی مانند اضطراب و افسردگی دچار می‌شوند.

     مطالعاتی که پیش‌ازاین انجام‌شده‌اند، تخمین زده‌اند که هزینه سالانه کاهش بهره‌وری کسانی که در سن کار هستند به 6/9 میلیارد تا 16 میلیارد بالغ شود. این در حالی است که سالانه 13 میلیون آمریکایی دچار سرطان می‌شوند و این عدد می‌تواند نشان دهد سرطان چه تاثیری بر آمریکا می‌گذارد.
مشقات اقتصادی که بیماران سرطانی با آن روبرو می‌شوند، درنتیجه کاهش یا قطع فعالیت حرفه‌ای آنان پس از ابتلا به بیماری است. تحقیقات نشان می‌دهند بین 24 تا 94 درصد از بیمارانی که دچار سرطان می‌شوند به کار خود ادامه می‌دهند یا بعد از بهبودی سر کار قبلی خود بازمی‌گردند و این آمار بستگی به نوع سرطان و مرحله پیشروی بیماری و زمانی که از تشخیص آن گذشته است دارد. حتی اگر کاهش مدت اشتغال به کار یا ساعاتی که شخص به کار مشغول است ناچیز باشد، به نظر می‌رسد تاثیرات زیان‌باری که سرطان روی اشتغال افراد به کار و کاهش درآمد افراد می‌گذارد عمومی باشد. گزارش‌شده است که نیمی از زنان اسپانیایی که در آمریکا به سرطان پستان مبتلا هستند نگران درآمد خود هستند و به تنش‌های اقتصادی دچار می‌شوند. آنا زاجاکوا و همکارانش در دانشگاه وایومینگ لرمی، اطلاعات بیماران را بین سال‌های 1999 تا 2009 که مربوط به 17هزار نفر می‌شد، مطالعه کردند تا بتوانند تاثیر این بیماری را بر اشتغال، ساعات کاری و درآمد شخصی و خانوادگی آنان تخمین بزنند. یک‌هزار و 117 نفر از این افراد به سرطان دچار بودند. این گروه دریافتند در افرادی که به سرطان مبتلا می‌شوند، احتمال اشتغال به کار 10 درصد و ساعات کاری 200 ساعت معادل 5 هفته کاری تمام‌وقت کاهش پیدا می‌کند. میزان درآمد طی 2 سال اول پس از تشخیص بیماری 40 درصد کاهش پیدا می‌کند و در همین سطح می‌ماند. درآمد کل خانواده هم
20 درصد کمتر می‌شود، اما 5 سال بعد از ابتلای شخص به بیماری به میزان اولیه بازمی‌گردد. البته این جبران درآمد خانواده ممکن است به سبب کار بیشتر بیمار یا همسر او یا نتیجه بهره‌بردن از مزایای ازکارافتادگی باشد و شاید سایر خویشاوندان مانند فرزندان ارشد درآمد خود را در اختیار خانواده بگذارند.
نکته مهم این است که مردانی که دچار سرطان می‌شوند نسبت به زنان، دچار فقدان درآمد بیشتری می‌شوند. در مورد آنان این فقدان بسیار فاحش و قابل‌توجه است و ممکن است دلیل آن این باشد که زنان کمتر از مردان به کار تمام‌وقت اشتغال دارند یا انواع مشخصی از سرطان بیشتر بر توانایی مردان برای کارکردن به‌خصوص در مشاغلی که نیاز به قدرت فیزیکی دارند، تاثیر می‌گذارد. این گروه تحقیقاتی نشان داده است که ابتلا به سرطان تاثیرات قابل‌توجهی بر شرایط اقتصادی بزرگسالان و خانواده‌های آنان می‌گذارد. زاجاکوا می‌گوید: «15 میلیون بزرگسال آمریکایی به سرطان مبتلا هستند و خانواده‌های آنان در شرایطی که با تنش‌های این بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، نیاز به حمایت دارند. مطالعات ما نشان می‌دهد زمانی که شخصی در سنین اشتغال به کار به سرطان دچار می‌شود، به‌خصوص اگر مرد باشد، دچار آسیب‌های اقتصادی کوتاه‌مدت و بلندمدت می‌شود؛ بنابراین ما به ارتقای پوشش‌های بیمه‌ای و بهبود فضای کار نیاز داریم تا خانواده‌ها به‌جای دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات اقتصادی و اخراج از کار، تنها به فکر درمان سرطان بیمار خود باشند.» انتظار می‌رود در این دهه، 18 میلیون آمریکایی به سرطان دچار شوند و ازآنجاکه این بیماری کم‌کم از یک بیماری کشنده به یک بیماری مزمن تبدیل می‌شود، مهم است بدانیم که چگونه بر شرایط اقتصادی بیماران و خانواده‌های آنان تاثیر می‌گذارد.

منبعMedical News Today
ترجمه: ملیکا بهزادی