روزنامه سپید | اخبار 8 | 29 فروردین 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d8716
شرکت دارویی امژن، نتایج به‌دست آمده از مطالعه یک ساله فاز2 با نام اوسلر-1 (OSLER-1) و فاز3 با نام اوسلر- 2 (OSLER-2) روی داروی اوولوکوماب (Evolocumab) با نام تجاری رپاتا (Repatha) را که یک داروی تحقیقاتی برای کاهش کلسترول لیپوپروتئین با چگالی اندک است، منتشر کرد. یافته‌های اخیر، در شصت و چهارمین نشست تخصصی کالج متخصصان قلب آمریکا ارائه و در شماره جدید نشریه پزشکی نیوانگلند به چاپ رسید. اوسلر-1، مطالعه‌ای تحلیلی و 2ساله است که در آن ایمنی و تحمل‌پذیری رپاتا را بررسی شده است. این مطالعه، طولانی‌ترین مطالعه روی مهارکننده پروپروتئین کانورتاز ساب تیلیزین/ککسین نوع (PCSK9) محسوب می‌شود. در مجموع، نتایج به‌دست آمده طی دو مطالعه اوسلر 1و2 نشان داده‌اند که رپاتا به همراه درمان‌های استاندارد (استاتین درمانی)، به میزان قابل‌توجهی خطر حوادث قلبی- عروقی را در بیماران کاهش می‌دهد. عوارض با شیوع بیشتر از 1 درصد در بیماران دریافت کننده رپاتا عبارت بودند از دردهای مفصلی، سردرد، درد اندام‌های فوقانی و تحتانی و ضعف شدید. درمان بیماران با رپاتا در کنار درمان‌های استاندارد، در مقایسه با گروه شاهد که فقط درمان‌های استاندارد را دریافت کرده‌اند، خطر وقوع حوادث قلبی- عروقی را به میزان 61درصد کاهش می‌دهد.
مطالعات اوسلر1و2، مطالعات تکمیلی با اطلاع بیمار و درمانگر از داروی دریافتی هستند که برای بررسی اثرات مصرف طولانی مدت رپاتا در دست انجامند. در این دو مطالعه مجموع 4465 بیماری شرکت کرده‌اند که همگی قبلا در یکی از 12 مطالعه بالینی فاز2و3 روی رپاتا شرکت داشته‌اند. 2976 نفر از آنان به‌طور کاملا تصادفی هر 2 هفته یکبار 140 میلی‌گرم رپاتای زیرجلدی یا ماهانه 240 میلی‌گرم از این دارو را به همراه درمان‌های استاندارد دریافت کردند. 1489 نفر از آنان هم برای مدت یک سال فقط مراقبت‌های استاندارد را تجربه کردند. در زمان شروع مطالعه، متوسط سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی اندک در بیماران،120 میلی‌گرم در دسی‌لیتر بود. در حدود 70درصد از بیماران در زمان شروع مطالعات تکمیلی در حال مصرف یک استاتین بودند و در گروه دریافت کننده رپاتا همراه با درمان‌های استاندارد، در مقایسه با گروهی که فقط درمان‌های استاندارد را دریافت کردند، حوادث قلبی- عروقی شامل مرگ، انفارکتوس میوکارد، آنژین صدری ناپایدار نیازمند بستری، حمله مغزی، حمله ایسکمی گذرا یا نارسایی قلبی نیازمند بستری کاهش داشت. البته عواملی نظیر سطح پایه کلسترول، سن بیمار، جنس، استاتین مصرفی نیز در میزان کاهش این خطر دخیل بودند.
PRNewswire
