محققان کینگز کالج لندن در یک مطالعه جدید مدعی شدند تعداد خال‌های روی بازوی راست هر فرد می‌تواند برای پیش‌بینی خطر ملانوما، کشنده‌ترین شکل سرطان پوست، مورد استفاده قرار گیرد.

     سیمون ریبرو، محقق ارشد این مطالعه از دپارتمان تحقیقات و اپیدمیولوژی ژنتیک در کینگز کالج و همکارانش، نتیجه تحقیقات خود را در نشریه معتبر British Journa- of Dermatology منتشر کرده‌اند.

     در حالی که ملانوما مسوول بروز کمتر از 2 درصد از موارد مبتلا به سرطان پوست است، قسمت اعظم مرگ و میر ناشی از سرطان پوست را رقم می‌زند. خال‌ها (مول یا nevi)، عامل خطر کلیدی ملانوما به شمار می‌روند. به عبارت دیگر، هرچه فردی تعداد خال بیشتری داشته باشد، بیشتر احتمال دارد که به ملانوما تبدیل شود.

     براساس گزارش ریبرو و همکارانش، هر خال اضافه‌ای که فرد داشته باشد، خطر ابتلا به ملانوما را 2 تا 4 درصد بیشتر می‌کند. اما محققان متذکر می‌شوند که در سطح مراقبت‌های اولیه، شمردن خال‌ها برای هر فرد، فقط نوعی اتلاف وقت است!

     در این مطالعه، محققان به دنبال این بودند که تعیین کنند، آیا تعداد خال‌های موجود در ناحیه مشخصی از بدن می‌تواند برای پیش‌بینی تعداد کل خال‌های تمام بدن استفاده شود یا خیر. به این ترتیب، شاید بتوان خطر ابتلا به ملانوما را برای هر فرد مشخص کرد.

     در فاصله زمانی ژانویه 1995 و دسامبر 2003، این تیم تحقیقاتی داده‌های 3594 زن دوقلو را که جزئی از مطالعه TwinsUK بودند، بررسی کردند. پرستاران آموزش‌دیده تعداد کک و مک‌ها و خال‌های 17 ناحیه بدن هر فرد شرکت کننده را شمردند. همچنین، نوع پوست، رنگ مو و چشم افراد هم یادداشت شد. محققان سپس یافته‌های خود را در جمعیت کوچکتری، متشکل از 400 زن و مرد، تکرار کردند.

     محققان دریافتند که تعداد خال‌ها روی بازوی راست هر فرد، قوی‌ترین پیش‌بینی کننده تعداد کل خال‌ها در همه بدن است. زنان با بیش از 7 خال روی بازوی راست، 9 برابر بیشتر احتمال داشت که حداقل 50 خال در تمام بدن خود داشته باشند. زنانی که حداقل 11 خال روی بازوی راست خود داشتند، بیشتر احتمال داشت که بیش از 100 خال در تمام بدن خود داشته باشند؛ نشانه‌ای از احتمال 5 برابری بیشتر ابتلا به ملانوما.

     این مطالعه همچنین نشان داد تعداد خال‌هایی که درست بالای آرنج راست قرار دارند، یک پیش‌بینی کننده قابل توجه از تعداد کل خال‌های بدن است که در نواحی مختلف بدن مانند ساق‌ها و پشت فرد.

     ریبرو معتقد است این یافته‌ها ممکن است کاربرد مهمی در تشخیص ملانوما در سطح مراقبت‌های اولیه داشته باشد. به این ترتیب، پزشکان عمومی با سرعت و دقت بیشتری، تخمینی از تعداد کل خال‌های بدن بیمار به دست آورده و احتمال خطر بروز ملانوما را تعیین می‌کنند.

     محققان مراکز تحقیقاتی دیگر هم در این راستا، نظرات مساعد خود را اعلام کرده‌اند. دکنر کلاری نایت، از موسسه تحقیقات سرطان بریتانیا معتقد است، یافته‌های به دست آمده، بسیار مفید و کاربردی هستند. از آنجا که کمی کمتر از نیمی از ملانوماها از خال‌ها برمی‌خیزند، مهم است که چه چیزی برای پوست طبیعی است و چه تغییراتی می‌تواند پیش‌بینی کننده خطر ابتلا به ملانوما باشد.

     البته محققان نکته دیگری را هم ذکر کرده‌اند و اینکه نباید فقط به بازوها نگاه کرد. ملانوما در هر نقطه‌ای از بدن می‌تواند رشد کند، به طوریکه شایع‌ترین محل آن در زنان روی ساق و در مردان روی تنه آنها است.

منبع: Medscape