روزنامه سپید | اخبار ۲۰ | 11 تیر 1399 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d70983
مطالعه جدیدی به بررسی تعامل بین سلول‌های هوایی و سلول‌های ایمنی در سطح مولکولی می‌پردازد تا علت این که برخی افراد نسبت به دیگران بیشتر مستعد نوع شدید کووید-۱۹ هستند، مشخص شود.
شواهد زیادی مبنی بر اینکهSARS-CoV-2 ، کرونا ویروس جدید، اثرات متفاوتی بر افراد میگذارد، وجود دارد. حدود 80 درصد از افرادی که SARS-CoV-2 دارند، ازنظر بالینی نوع خفیف کووید-۱۹ را تجربه می‌کنند، به این معنی که بدون نیاز به مراجعه به بیمارستان بهتر می‌شوند.
عوامل خطر ابتلا به نوع شدید بیماری شامل جنسیت (مردها بیشتر مبتلا می‌شوند)، مسن بودن و داشتن بیماری‌های زمینه‌ای است. آنچه این عوامل خطر را باعث می‌شود کاملاً مشخص نیست.
برخی از متخصصان اظهار داشته‌اند که واکنش ایمنی بیش‌ازحد در پاسخ به ویروس باعث آسیب به ریه‌ها و سایر قسمت‌های بدن است که افراد مبتلا به نوع شدید کووید-۱۹ تجربه می‌کنند.
دانشمندان مرکز سلامت دیجیتال در موسسه بهداشت برلین (BIH) و Charité، در آلمان مقاله‌ای در مجله نیچربیوتکنولوژی چاپ کردند و فعالیت‌های مولکولی را که زیربنای چنین واکنش‌های ایمنی بیش‌ازحد هستند، بررسی کردند. پروفسور رولاند ایلز، رئیس و بنیان‌گذار مرکز سلامت دیجیتال، یکی از پنج نویسنده ارشد مطالعه است.
تجزیه‌وتحلیل سلول‌های فردی
برای مشخص کردن چگونگی تعامل و ارتباط سلول‌های مختلف با یکدیگر، گروه تحقیقاتی تجزیه‌وتحلیل توالی RNA تک‌سلولی انجام دادند. این نمونه‌ها از مسیر تنفس فوقانی و تحتانی نوزده بیمار مبتلا به کووید-۱۹ بستری در بیمارستان و پنج داوطلب بدون کروناویروس جدید تهیه شد. در کل، دانشمندان 160528 سلول جداگانه را تجزیه‌وتحلیل کردند. نویسندگان می‌گویند، از نوزده نفر مبتلا به کووید-۱۹، هشت نفر مبتلا به نوع متوسط بیماری بودند، درحالی‌که یازده نفر شرایط بحرانی داشتند و دو نفر هم براثر این بیماری جان باختند.
گروه تحقیقاتی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ افزایش سه برابری در بیان ژن آنزیم تبدیل آنژیوتانسین 2 (ACE2) مشاهده کردند. این ژن مسیول رمزگذاری گیرنده‌ای است که کروناویروس جدید برای اتصال به سلول‌ها در هنگام عفونت استفاده می‌کند.
پروفسور ایرینا لمان، رئیس گروه تحقیقات اپیدمیولوژی مولکولی در BIH و یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، می‌گوید: «جالب است بدانید در مورد کووید-۱۹، اینترفرون پروتئین سیگنالینگ که درواقع استراتژی دفاعی مرکزی سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت‌های ویروسی است، به سلول‌های اپیتلیال کمک می‌کند تا ACE2 بیشتر تولید کنند و ازاین‌رو در برابر عفونت ویروسی آسیب‌پذیرتر شوند».
وی ادامه می‌دهد:«در کووید-۱۹، سیستم ایمنی بدن به ویروس کمک می‌کند سلول‌های بیشتری را آلوده کند و از این طریق بیماری را تقویت کند».
در مرحله بعد، گروه تحقیقاتی زیرمجموعه‌های خاصی از سلول‌های اپیتلیال و سیستم ایمنی بدن را که در نمونه‌ها وجود داشتند، شناسایی کردند. همچنین آن‌ها انواع سلول‌های پیش التهابی را یافتند که ممکن است منجر به مرگ سلول در ریه‌ها شوند.
پروفسور لیف اریک ساندر، یکی دیگر از نویسندگان ارشد مطالعه، در رابطه با این یافته‌ها می‌گوید: «این نتایج نشان می‌دهد که درمان‌های ما در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ نه‌تنها باید علیه خود ویروس باشد بلکه باید به درمان‌هایی که سیستم ایمنی بدن را محدود می‌کند نیز توجه کند. به‌طور مثال درمان‌هایی که اکنون از دگزامتازون استفاده می‌کنند. این درمان حتی می‌تواند در شروع بیماری باشد تا از واکنش بیش‌ازحد سیستم ایمنی بدن جلوگیری کند».
به‌طور خاص، محققان پیشنهاد می‌کنند که هدف گرفتن مسیرهای پیش التهابی «CCR1 و / یاCCR5 » ممکن است فعالیت بیش‌ازحد سیستم ایمنی را سرکوب کند.
این گروه می‌گویند که مطالعه آن‌ها کاستی‌هایی دارد. با توجه به تعداد نسبتاً کم افراد مبتلا به کووید-۱۹ که به مراقبت‌های بیمارستانی در آلمان احتیاج داشتند، این مطالعه به‌اندازه کافی بزرگ نبود تا بتواند تاثیرات سن، جنس و شرایط بیماری‌های زمینه‌ای را در نتایج جستجو کند.
محققان همچنین نتوانستند افرادی را که دارای نوع خفیف کووید-۱۹ بوده و به مراقبت در بیمارستان نیاز ندارند را مطالعه کنند.
منبع: Medica- Today News / 29 ژوئن ۲۰۲۰
مترجم: شراره فرهی منش
