روزنامه سپید | اخبار ۱۸ | 07 تیر 1399 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d70793
میگرن یکی از ناتوان‌کننده‌ترین اختلالاتی است که ازهر هفت نفر یک نفر به آن مبتلا می‌شود. این اختلال فشار اجتماعی و اقتصادی فوق‌العاده را به همراه دارد. یافته‌های بسیاری حاکی از آن است که میگرن یک بیماری است که بخش اعظمی از سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و با اختلال عملکرد در پردازش و ادغام اطلاعات حسی مشخص می‌شود. این اختلال عملکرد همچنین بین دوره‌های میگرنی (دوره تداخل) رخ می‌دهد. به‌عنوان مثال، در بیماران مبتلا به میگرن، در دوره‌های میگرنی، پاسخ قشر مغزی به محرک‌های حسی افزایش می‌یابد. در حال حاضر، مکانیسم‌های سلولی مسئول این تغییرات تا حد زیادی ناشناخته است.
نقص آستروسیت‌ها در قشر سینگولات
گروهی از دانشمندان علوم اعصاب به سرپرستی میرکو سانتلو در انستیتوی داروسازی و سم‌شناسی دانشگاه زوریخ با همکاری دانشگاه پادوا، مکانیسم جدیدی را که در یک فرم خاص از میگرن ناشی از جهش ژنتیکی ایجاد شده است، شناسایی کرده‌اند. آن‌ها گزارش می‌دهند که این میگرن هِمی پلژیک خانوادگی نوع 2 (FHM2) باعث نقص عملکرد آستروسیت‌ها در قشر سینگولات می‌شود. این منطقه مغزی در احساس درد نقش دارد. آستروسیت‌ها، سلول‌های مغزی خاص به شکل ستاره‌اند که نقش مهمی در عملکرد عصبی و تاثیر شدیدی بر مدار و عملکرد مغز دارند.
میرکو سانتلو، نویسنده این تحقیق می‌گوید: «آستروسیت‌ها علیرغم فراوان بودنشان توسط دانشمندان علوم اعصاب نادیده گرفته شده‌اند. بااین‌وجود این سلول‌ها برای از بین بردن فرستنده‌های آزادشده توسط نورون‌ها بسیار مهم هستند. محققان در مطالعه خود نشان دادند که در میگرن خانوادگی، آستروسیت‌ها نمی‌توانند فرستنده‌های بیش‌ازحد آزادشده توسط نورون‌ها را حذف کنند». سانتلو می‌گوید: «اختلال در جذب گلوتامات آستروسیتیک در قشر سینگولات به شدت تحریک‌پذیری دندریتیک قشر مغز را افزایش می‌دهد و بنابراین شلیک نورون‌ها را افزایش می‌دهد».
دست‌کاری ژنتیکی وقوع میگرن را کمتر می‌کند
علاوه بر این، این مطالعه گزارش داد که نقص قشر سینگولات نیز بر بروز میگرن تاثیر می‌گذارد. محققان در یک مدل موش نشان دادند که موش‌ها باعث افزایش حساسیت به محرک درد سر می‌شوند.
جنیفر رومانوس، اولین نویسنده این تحقیق می‌گوید:«با دست‌کاری آستروسیت‌ها در قشر سینگولات، ما توانستیم عملکرد آن‌ها را معکوس کنیم. این امر مانع از افزایش سردرد در موش‌های دارای نقص ژنتیکی می‌شود».
میگرن نوعی اختلال پیچیده است که بخشی از سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. میرکو سانتلو توضیح می‌دهد: «نتایج ما یک مثال واضح را ارائه می‌دهد که چگونه اختلال عملکرد آستروسیت‌های ناشی از نقص ژنتیکی بر فعالیت عصبی و حساسیت به محرک سردرد تاثیر می‌گذارد». این یافته‌ها به درک بهتر پاتوفیزیولوژی میگرن کمک می‌کند و نشان می‌دهد که قشر سینگولات ممکن است یک مرکز مهم در این بیماری باشد. نشان دادن ارتباط بین اختلال عملکرد آستروسیت‌ها در قشر سینگولات و میگرن خانوادگی می‌تواند در تدوین راهکارهای جدید درمانی میگرن کمک کند.
منبع: University of Zurich / 24 ژوئن ۲۰۲۰
مترجم: شراره فرهی منش
