ورزش و دیابت
بیمارانی که معمولا سال‌ها عدم تحرک را در زندگی تجربه کردند، با شرکت در فعالیت بدنی که سنگین نیست، در ابتدا با جلسات 10 دقیقه‌ای که در ساعات مختلف روز تکرار می‌شود، می‌توانند آثار مفید ورزش را در خود نمایان سازند. ازجمله کمک به کم کردن وزن، کاهش و پیشگیری از رسوب چربی در رگ‌ها، کاهش چربی خون به ویژه کلسترول، افزایش چربی مفید خون به نام HDL، بهبود متابولیسم بدن، افزایش حساسیت بدن به انسولین و کاهش روند دیابت، بهبود وضع روحی و روانی و احساس نشاط وآرامش. اما همان‌طور که فعالیت بدنی مفید است، آیا یک فرد دیابتی می‌تواند در هر زمانی فعالیت بدنی و ورزش داشته باشد؟
پزشک معالج و متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا به درستی تصمیم بگیرید که بهترین زمان برای ورزش کردن شما کدام است. شما و گروه معالج‌تان، با در نظر گرفتن برنامه روزمره، الگوی وعده‌های غذایی و داروهای مصرفی‌تان، تصمیم نهایی را می‌گیرید.
اگر شما مبتلا به دیابت نوع اول یا نوع دوم هستید، زمانی که قند خون ناشتا بیشتر از 250 و کتون در خون و ادرار شما وجود دارد، از انجام تمرینات بدنی شدید خودداری کنید.
کتون‌ها، مواد شیمیائی هستند که ممکن است، بدنتان آنها را، زمانی که قند خونتان بسیار بالا و انسولین بدنتان بسیار پایین است، تولید کند. کتون بیش از حد، می‌تواند شما را بیمار سازد.
اگر شما در زمانی که کتون‌ها در خون یا ادرارتان وجود دارند ورزش کنید، سطح قند خونتان ممکن است حتی بالاتر نیز برود.
اگر شما دیابت نوع دوم دارید و قند خونتان بالا است، البته قند خون ناشتا زیر 300، ولی کتون درخون یا ادرار ندارید، فعالیت بدنی متوسط یا سبک می‌تواند سطح قند خونتان را کاهش دهد. همچنین در صورتی که قند خون ناشتا کمتر از 100 میلی‌گرم درصد است، ورزش ممکن است، سبب افت سریع قند خون شود و انجام آن جایز نیست.
در کل، از افرادی که مراقب سلامت شما هستند (از جمله پزشک معالج‌تان، متخصص تغذیه و ... ) سئوال کنید که آیا باید هنگامی که قند خونتان بالا است، ورزش کنید و یا خیر. توجه به یک سری از نکات برای جلوگیری از عوارض ناخواسته ضروری است.
آیا انواعی از فعالیت بدنی وجود دارند که فرد دیابتی نباید آنان را انجام دهد؟ اگر شما برخی از عوارض بیماری دیابت را دارید، انجام برخی ورزش‌ها ممکن است مشکل شما را بدتر کند، برای مثال فعالیت بدنی‌ای که فشار عروق خونی چشمان شما را افزایش می‌دهد، مانند بلند کردن اجسام سنگین و یا وزنه، ممکن است مشکل چشم را در بیماری دیابت افزایش دهد.
اگر تخریب عصبی ناشی از دیابت موجب بی‌حسی پاهای شما شده، در این حالت با پزشک‌تان مشورت کنید، زیرا شاید به شما توصیه کند که به جای پیاده‌روی یا ورزش‌های هوازی، شنا کردن را امتحان کنید.
وقتی پاهای شما بی‌حس باشند، ممکن است درد را در پای‌تان حس نکنید و جراحت‌ها و تاول‌های پای شما بدتر شوند، زیرا شما به علت بی‌حس بودن پاهای‌تان متوجه آنها نمی‌شوید.
این مشکل در صورت عدم توجه می‌تواند در برخی مواقع منجر به قطع عضوی از بدن نیز شود. لذا در هنگام ورزش دقت کنید تا کفش شما برای فعالیتی که می‌کنید، مناسب باشد و نیز از جوراب‌های کتانی و راحت استفاده کنید.
مدرس‌نیا