روزنامه سپید | اخبار 12 | 30 آذر 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d6893
شرکت بیوفارمای مدیسی نووا (MediciNova)، اخیرا اعلام کرده که دکتر دانیل روشه، نتایج مطالعات روی اثربخشی و ایمنی MN166 با نام ژنریک ایبودیلاست (Ibudilast) را در پنجاه و چهارمین نشست سالانه کالج آمریکایی نوروسایکوفارماکولوژی اختلال تمایل به مصرف الکل منتشر کرده است. نقاط برجسته این ارائه عبارت بودند از: «ایبودیلاست، یک مدولاتور نوروایمیون است که خلق مثبت را در جمعیت مبتلا به اختلال افزایش می دهد. در جمعیت تحت مطالعه، ایبودیلاست ایمن بوده و به خوبی از سوی بیماران تحمل شده است.»
یوایچی ایواکی، مدیرعامل شرکت مدیسی نووا می‌گوید: «ما خیلی از نتایج درخشان به دست آمده توسط گروه تحقیقاتی دکتر ری خوشحال هستیم؛ به‌ویژه قابلیت ایبودیلاست در کاهش میل به مصرف الکل. براساس نتایج مثبت حاصل از این مطالعه و سایر نتایج مثبت قبلی، گام بعدی را برای ارزیابی ایبودیلاست در درمان اختلال میل به مصرف الکل برداشته‌ایم.»
در این مطالعه تصادفی دوسوکور با استفاده از دارونما، 24 نفر که تمایلی به درمان سوءمصرف الکل یا وابستگی به آن نداشتند شرکت کردند. شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی در یک دوره 7 روزه درمانی مصرف مجدد شکل خوراکی MN166 (ایبودیلاست) که دوز آن تا 100 میلی‌گرم در روز رسانده شد، یا دارونما وارد شدند. طی دوره درمانی، بیماران آزمون تمایل به مصرف الکل و نیز بررسی خلقی و آزمون استاندارد ایمنی را گذراندند. به دنبال یک وقفه 7 تا 10 روزه در مطالعه، شرکت‌کنندگان در مطالعه مجدد 7 روزه ثبت‌نام کردند. جابجایی بین 2 گروه دریافت‌کننده ایبودیلاست و دارونما مجاز بود. MN166 (ایبودیلاست)، از سال 1989 در ژاپن و کره برای درمان عوارض پس از سکته و آسم برونشیال وارد بازار شده است. شرکت مدیسی نووا امتیاز ایبودیلاست را از داروسازی کیورین (Kyorin) برای اندیکاسیون مولتیپل اسکلروز عودکننده خریداری کرده است. ایبودیلاست اولین دارو از خانواده دارویی خود است که به صورت خوراکی مصرف می‌شود. این دارو، مهارکننده فسفو دی استراز کوچک مولکول 4 و10 و مهارکننده فاکتور مهاری مهاجرت ماکروفاژهاست که سایتوکین‌های پیش التهابی را سرکوب کرده و فاکتورهای نوروتروفیک را تحریک می‌کند. این دارو روی سلول‌های گلیای فعال شده که نقش مهمی را در بیماری‌های عصبی خاص ایفا می‌کنند، اثر می‌کند. فعالیت ضدالتهاب عصبی و حفاظت‌کنندگی عصبی، در مطالعات پیش بالینی و بالینی بررسی شده و نقش آن در درمان بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی نظیر ALS یا MS، سوءمصرف یا اعتیاد به مواد و نیز درد مزمن نوروپاتیک به اثبات رسیده است.
منبع: GLOBE NEWSWIRE
