سـرطـانی که نـیاز بـه کـموتـراپـی نـدارد

روزنامه سپید   |   اخبار 13   |   24 آذر 1394   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d6221

امروزه اغلب سرطان‌ها با داروهای ضدسرطان جدیدی درمان می‌شوند که بیماران دیگر نیازی به کموتراپی ندارند. البته برای اغلب سرطان‌ها، خصوصا تومورهای توپر، کموتراپی یک درمان اجتناب‌ناپذیر است، اما همانقدر که آنها داروهای قوی‌ای هستند، توکسیک هم بوده و عوارض جانبی جدی برجای می‌گذارند. اما اکنون محققان سرطان‌شناسی با موفقیت‌های بزرگی که به دست آورده‌اند، راه‌هایی را برای درمان سرطان ابداع کرده‌اند که دیگر کموتراپی در آن جایی ندارند. آنها همچنین با پیشرفت‌های انجام شده، می‌توانند سرطان‌هایی را تشخیص دهند که نیازی به کموتراپی ندارند یا به درمان‌های شیمی‌درمانی پاسخ نمی‌دهند.

       در مطالعه جدیدی که در New England Journa- of Medicine منتشر شده، محققان مرکز سرطان MD Anderson، دریافته‌اند که بعضی از بیماران مبتلا به CLL یا لوکمی لنفوسیتیک مزمن، در مقایسه با بیمارانی که تحت درمان با کموتراپی استاندارد قرار می‌گیرند، به درمان ضدسرطانی به نام ایبروتینیب ibrutinib بسیار بهتر پاسخ می‌دهند. به عبارت دیگر، سرطان‌های درمان شده با ایبروتینیب، بسیار آهسته‌تر پیشرفت می‌کنند. در این مطالعه مشخص شد، بیماران تحت درمان با ایبروتینیب بسیار بهتر از دریافت‌کنندگان کموتراپی، در هر جنبه‌ای از میزان پاسخ درمانی، به درمان پاسخ می‌دهند. پس از 2 سال، 98 درصد این دسته از بیماران هنوز زنده بودند، در حالی که 85 درصد دریافت‌کنندگان کموتراپی استاندارد پس از 2 سال زنده مانده بودند. ایبروتینیب برای درمان سرطان‌های متعددی، از جمله CLL، تائید شده، اما فقط در بیمارانی تجویز می‌شود که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند. ایبروتینیب به فهرستی از داروهایی می‌پیوندد که درمان هدفمند را سرلوحه کار خود دارند و اختصاصا روی سلول‌های توموری می‌نشینند، در حالی که داروهای کموتراپی هم سلول‌های سالم و هم سرطانی را از بین می‌برند. خوشبختانه، این دست استراتژی‌های درمانی برجسته و اختصاصی در درمان بسیاری از انواع سرطان‌ها رایج می‌شوند.

منبع: Medical News Today