روزنامه سپید | اخبار 6 | 24 اسفند 1396 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d60698
خانم استفانی جانسون یک زن خانه‌دار 34 ساله در شهر بروکلین ایالت نیویورک است که چند وقت پیش فکر می‌کرد که باردار شده است. به همین دلیل به لیست پزشک‌های وب‌سایت شرکت بیمه خود مراجعه کرد و یک متخصص زنان و زایمان نزدیک به محل زندگی خود را انتخاب کرد. اما نزدیک بودن مطب پزشک به محل زندگی خانم جانسون نمی‌تواند رفتار بالینی نامناسب پزشک (شیوه برخورد پزشک با بیمار) را توجیه کند. خانم استفانی و همسرش آقای آلن هر دو پیرو مذهب مسیحی گواهان یهوه (گواهان خدا) هستند و وقتی‌که به پزشک گفتند که اعتقادی به انتقال خون ندارند، پزشک باحالت تمسخر به آن‌ها گفت که شاید در طول بارداری به آن نیاز باشد.» آقای آلن می‌گوید: «عقاید مذهبی ما می‌گوید که از خون پرهیز کنید، اما پزشک ما این اعتقاد را جدی نگرفت و با تمسخر به آن واکنش نشان داد.»
به‌مانند دیگر بیمارها، خانم جانسون از پزشک خود هم خدمات پزشکی و هم خدمات معنوی می‌خواهد یا حداقل خواهان احترام به عقاید مذهبی خودش است. دکتر فار ای کورلین، یک کارشناس مسائل مذهبی و مراقبت از سلامتی از دانشگاه شیکاگو است که میان نگرانی‌های معنوی بیماری در مورد بیماری و سطح راحتی پزشک در پرداختن به این نگرانی‌ها یک شکاف می‌بیند.
در سال 200 دکتر کورلین و تیم تحقیقاتی او یک نظرسنجی ملی در مورد خصلت‌های مذهبی پزشک‌های آمریکا انجام دادند و دریافتند که پزشک‌ها به‌ندرت در مورد موضوع معنویت با بیماران خود صحبت می‌کنند و حتی وقتی‌که بیماران آن‌ها شروع به بحثی در این مورد می‌کنند معمولاً پزشک‌ها خود را درگیر این بحث‌ها نمی‌کنند. باوجوداین، دکتر کورلین می‌گوید که شکاف میان پزشک و بیمار به‌تدریج در حال بسته شدن است. او می‌گوید: «امروزه در دانشکده‌های پزشکی آموزش‌های بیشتری درزمینه نحوه پرسیدن پرسش‌های مربوط به نگرانی‌های معنوی بیمار داده می‌شوند.» به‌عبارت‌دیگر، امروزه در دانشکده‌های پزشکی سعی بر آن می‌شود که با آموزش‌هایی از شکاف میان بیمار و پزشک کاسته شوند. یکی از شیوه‌های کاهش این شکاف این است که پزشک چگونه به نگرانی‌های معنوی بیمار بپردازد تا نه‌تنها باعث شکاف بین پزشک و بیمار نشود، بلکه شکاف بین پزشک و بیمار را کاهش دهد.
دکتر کورلین می‌گوید که پزشک‌ها خودشان را یک دانشمند پزشکی و نه یک شفادهنده می‌دانند و به همین دلیل توجه زیادی به مذهب نمی‌کنند. دکتر کورلین می‌گوید: «همین کلمه شفادهنده یک بعد معنوی را در ذهن انسان مجسم می‌کند.» او ادامه می‌دهد: «با ظهور طب مدرن با بعد معنوی فاصله گرفتیم، اما در حال حاضر جنبش‌هایی در حال تلاش هستند تا طب را به سمت یک عمل معنوی قوی برگردانند.» دکتر کورلین می‌گوید که علاقه به طب روایتی (narrative medicine) دوباره ایجاد شده است. بر اساس این طب پزشک به جنبه انسانی داستان‌های سلامتی بیمار گوش می‌دهد و در مکان‌هایی همچون Schwartz Center Rounds متخصص‌های بالینی جمع می‌شوند تا در مورد جنبه‌های احساسی یا هیجانی طب باهم صحبت کنند.
اگر باورهای مذهبی قوی‌ای دارید که احتمالاً تصمیمات مربوط به مراقبت از سلامتی شما را تحت تاثیر قرار می‌دهند به پزشکی مراجعه کنید که به افکار شما گوش می‌دهد و در یک بحث و گفتگوی مربوط به اعتقاد شما خودش را درگیر می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، اگر یک فرد دارای اعتقادهای مذهبی خاص هستید که احتمال تاثیر آن‌ها روی مسائل سلامتی شما زیاد است به پزشکی مراجعه کنید که به اعتقادهای شما احترام می‌گذارد و آن‌ها را به سخره نمی‌گیرد. یک سندی را فراهم آورید که در آن آرزوهای مذهبی یا اعتقادی شما به‌روشنی بیان‌شده‌اند تا در صورت یک وضعیت اضطراری پزشک نسبت به این آرزوهای شما آگاهی پیدا کند. این را به یاد داشته باشید که مجبور نیستید که خود را تحت درمان یک پزشک خاص قرار دهید و اگر دیدید که پزشک به شما بی‌احترامی می‌کند و به شما گوش نمی‌دهد می‌توانید فوراً پزشک خود را عوض کنید.
خانم جانسون وقتی دید که پزشکش عقاید او و همسرش را به سخره می‌گیرد و به افکار او گوش نمی‌دهد فوراً پزشک خود را عوض کرد. خانم جانسون و همسرش یک متخصص زنان و زایمان دیگری را پیدا کردند که به باورهای آن‌ها احترام می‌گذاشت و آن‌ها را می‌پذیرفت. علاوه بر این، آن‌ها به پزشک اطفال دختر خود ویدئو و مقالاتی در مورد موضع خود در مورد انتقال‌های خون و دلایل مذهبی خودشان برای نظرهای خود دادند.
درنتیجه بر اساس این مقاله می‌توان گفت که هیچ بیماری مجبور نیست که تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرد که به عقاید و نظرات او بی‌احترامی می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، احترام میان پزشک و بیمار اولین قدم برای شروع فرایند درمانی است. احترام میان پزشک و بیمار باید دوطرفه باشد. یعنی پزشک باید به عقاید مذهبی بیمار خود احترام بگذارد و بیمار نیز نباید توصیه‌های پزشکی پزشک را نادیده بگیرد، چون عدم رعایت توصیه‌های پزشک نیز می‌تواند یک بی‌احترامی تلقی شود.
مصطفی صداقت رستمی
WebMD
