روزنامه سپید | اخبار 8 | 09 آبان 1396 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d58055
بسیاری از زنان برای بهبود باروری از فریز کردن تخمک استفاده میکنند، اما اگر به دلایل پزشکی یا دیگر شرایط این امکان وجود نداشته باشد، چه باید کرد و چه اتفاقی میافتد؟ از سوی دیگر، گزینه درمانی دیگر برای زنانی که میخواهند عملکرد هورمونی خود را حفظ کنند و نه فقط باروری را، چیست؟
فریز کردن بافت تخمدانی، یک روش سرپایی که بافت تخمدانی را برای استفاده بعدی درآورده و فریز میکند، میتواند پیامدهای مورد نظر بیماران را تامین کند، اما تا به امروز به عنوان یک روش آزمایشی به آن نگاه شده است. براساس نتایج مطالعه جدید، نزدیک به 7/37 درصد از زنانی که تحت این روش قرار میگیرند، قادر خواهند بود در مراحل بعدی زندگی بچهدار شوند.
علیرغم پیشرفتهای بالینی که در طول 2 دهه گذشته رخ داده، روش فریز کردن بافت تخمدانی در حوزه آزمایشگاهی باقی مانده، هرچند اطلاعات زنان در این رابطه افزایش پیدا کرده و به آن به عنوان روشی برای حفظ باروری و فرزندآوری در آینده نگاه میکنند. با توجه به نتایجی که تاکنون از مطالعات مختلف به دست آمده، فریز کردن بافت تخمدانی باید به عنوان یک گزینه قابل اعتماد برای حفظ باروری مورد قبول واقع شود.
برای ارزیابی وضعیت و میزان موفقیت این روش، دکتر Kutluk Oktay، دانشمندی که برای نخستینبار این روش را در سال 1999 در دنیا انجام داد، دادههای بین سالهای 1999 و 2016 را بررسی و به این نتیجه رسیدند که فریز کردن بافت تخمدانی بر روش فریزکردن تخمک برتری داشته و میتواند روند منوپوز را معکوس کرده و باروری طبیعی را بازگرداند.
منبع: Medscape