«مطاسطاض علیه متاستاز» امروز رونمایی میشود. این عنوان نمایشی است که قرار است از نهم آبانماه تا اواسط اسفندماه روی صحنه برود؛ 54 اجرا در چهارماه.
علی اصغر دشتی، کارگردان و نویسنده این نمایشنامه دیروز در تئاتر شهر تهران توضیحاتی درباره این کار داد. او گفت که این تئاتر قرار است در هشت سالن تهران روی صحنه برود. اما موضوع اصلی نمایش چیست؟ دشتی و همکارانش به همپایان توجه دارند، به کسانی که در طول بیماری کنار بیماران مبتلا به سرطان هستند. دشتی گفت که چرا این موضوع برایشان مهم شده است: «به ازای هر بیمار مبتلا به سرطان حداقل یک نفر خود را فراموش میکند که به او همپا گفته میشود. متاستاز فرصتی برای یادآوری موضوعی است که مورد غفلت قرار گرفته؛ یعنی یادآوری همپا. بر همین اساس، تئاتر متاستاز شکل گرفت. پروژه متاستاز، نتیجه ورکشاپی است که بر پایه «بدن» و با رویکرد «عواطف معاصر» کار خود را شروع کرد و در طول تمرینات بهتدریج موضوعی که دغدغه مشترک دو نفر از اعضای گروه بود، سمت و سوی آن را مشخص کرد.» مدتی است که در فضاهای اجتماعی هم این موضوع پررنگ شده و به گفته دشتی کمپینی برای حمایت از همپاها تشکیل شده است: «با پیش رفتن و پرورش ایده اجرا و بهدلیل قابل تعمیم بودن موضوع، پروژه به سمت شکلگیری کمپینی پیش رفت که بهمرور اجرای تئاتر را بخشی از خود کرد. ما باور داریم برای روبهرو شدن با پدیدهای به قدرت سرطان، باید با او به روش خودش رفتار کنیم. ما فکر میکنیم میشود به جای بیماری و غفلت، عواطفمان را به یکدیگر و توجهمان را به جامعه متاستاز کنیم تا شاید وجه دیگری از این پدیده دیده و درک شود.»
چیدمان و اجراهای «متاستاز» بر اساس دنباله فیبوناچی در سالنهای تهران گسترش مییابند. دشتی در این باره توضیح داد: «اجراها با توجه به اعداد فیبوناچی در سالنهای مختلفی برگزار میشوند. ما در حال حاضر برنامه 54 اجرا را در چهار ماه آینده ترتیب دادهایم و امیدواریم بتوانیم اجراهای بیشتری در شهرهای مختلف کشور برگزار کنیم.»
شاید دشتی برای نوشتن داستان نمایش متاستاز از اطرافیانش ایده گرفته باشد. یکی از این افراد میتواند آرش وفاداری باشد، کسی که تهیهکننده این پروژه است و مدتها درگیر سرطان بوده. وفاداری هم دیروز صحبتهایی را درباره این نمایش مطرح کرد: «دلیل اصلی من برای حضور در این پروژه، دغدغه شخصی و حسی بود که با موضوع همپا برقرار کردم. من در گذشته با بیماری سرطان دست و پنجه نرم کردم و پدر و مادرم، بهعنوان همپای من، سختی کشیدند. در واقع به این دلیل که از نزدیک شاهد نقش همپا بودم، یادآوری و به فکر همپا بودن، اهمیت و ارزش زیادی برایم داشت. در اطراف خیلی از ما، همپاهای زیادی هستند که به دلیل بیماری عزیزشان تحت فشارند و ما نباید از آنها غافل شویم.»
وفاداری درباره حرکتی که به موازات این تئاتر شکل گرفته، گفت: «کمپین متاستاز علیه متاستاز، حرکتی بسیار مثبت و اثرگذار است که در این مدت کوتاه توانست افراد زیادی را نیز درگیر کند. استقبال مردم نشان داد که موضوع همپا، دغدغه خیلیهاست. یکی از ابزارهای این فعالیت، تئاتر بود ولی ابزارهای دیگری هم در راه هستند. ما به فکر برنامههای گستردهتری هستیم تا افراد بیشتری از این دغدغه اجتماعی آگاهی یابند و بتوانیم قدمهای بیشتری در جهت یادآوری همپا برداریم.»
وفاداری حمایت از همپاها را در حد یک احوالپرسی هم به نفع آنها و بیمار دانست: «این تلنگر اجتماعی از ما میخواهد تا بیشتر به فکر همپاهایی که دور و برمان هستند، باشیم؛ شاید حتی با یک تلفن یا احوالپرسی بشود آنها را شاد کرد. در کل نگذاریم این افراد خودشان را فراموش کنند.»
نمایش متاستاز از شنبه 9 آبان ماه روی صحنه میرود و اجرای اول آن در سالن «سایه» تئاتر شهر برپا میشود. این نمایش تا یکم اسفند ماه، در سالنهای مختلفی از جمله برج آزادی، تئاتر شهر، تماشاخانه باران، تالار شمس (اکو)، داربست گالری محسن، تماشاخانه ارغنون و تالار مولوی اجرا میشود.