روزنامه سپید | اخبار 10 | 25 تیر 1396 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d55022
استفاده از پادتن‌ها برای درمان بیماران از موفقیت‌های بزرگ پزشکی در قرن 21 است. در حال حاضر پنج مورد از 10 داروی پرفروش در ایالات متحده پادتن‌ها هستند. پادتن‌ها با وجود برتری‌های قابل توجه، پروتئین‌های بزرگ و پیچیده‌ای هستند که تولید آنها می‌تواند هزینه زیادی در بر داشته باشد. هم‌اکنون پژوهشگران روشی جدید را برای تولید پادتن‌های درمانی مناسب و مقرون به صرفه‌تر دنبال می‌کنند.
از ابتدای قرن بیست و یکم داروهای مبتنی بر پادتن‌ها نقش گسترده‌ای در درمان انواع بیماری‌ها داشته‌اند. در مطالعاتی که اخیرا به انجام رسیده، دانشمندان موفق به بهبود روش موجود، جهت تولید این ساختار در درون بدن بیمار یعنی استفاده از انتقال بدون عوارض RNA های پیام‌رسان شده‌اند.
محققین دانشکده پزشکی پرلمن در پنسیلوانیا برای اولین بار از روشی شامل تزریق RNA های پیام‌رسان موسوم به mRNA ها استفاده کرده‌اند که در ادامه درون سلول‌های بدن برای تولید پادتن‌ها به کار گرفته می‌شود. آنها دریافتند که یک دوز کوچک از mRNA تولیدی آنها می‌تواند حفاظتی مشابه واکسن در برابر HIV در موش‌ها به ارمغان بیاورد.
با اینکه ایده اصلی تزریق mRNA برای ایجاد پروتئین‌های درمانی در داخل بدن بیمار سابقه‌ای طولانی دارد، تزریق mRNA به شکل معمولی حالتی التهابی درون بدن ایجاد می‌کند که منجر به عوارض جانبی و تشدید بیماری در بیماران می‌شود. در روش ارائه شده جدید، پژوهشگران گزارش داده‌اند که mRNA های معمولی می‌توانند با روش‌های نسبتاً ساده‌ای اصلاح شوند؛ به طوری که ورود آنها به سلول تسهیل شده، مسیرهای التهابی را فعال نسازند و بتوانند به صورت موثر مقادیر زیادی پروتئین را برای مدت زمان بیشتری تولید کنند. آنها این روش را سابقا برای ساخت پروتئین‌ها و هورمون‌های دیگر در حیوانات آزمایشگاهی آزموده بودند.
در این پژوهش، توانایی درمانی mRNA اصلاح شده برای کدگذاری یک پادتن ضد HIV با نام VRC01 به اثبات رسید. بیشتر پادتن های تولید شده در پاسخ به عفونت HIV جهت توقف این ویروس همیشه در حال تغییر، غیرموثر هستند. در مقابل VRC01 که ابتدا از یک داوطلب انسانی HIV مثبت جداسازی شد، یک هدف به‌خوبی محافظت شده را در چندین گونه HIV مورد حمله قرار می‌دهد و می‌تواند حدود 90 درصد از گونه‌های HIV را خنثی کند. چالش اصلی، هزینه بالقوه آنتی‌بادی VRC01 بوده که مانع استفاده گسترده از آن شده است.
پژوهشگران نشان دادند که یک تزریق منفرد از mRNA های کدکننده پادتن‌های مونوکلونال VRC01 منجر به تولید قدرتمند پروتئین مذکور در کبد موش‌ها طی 24 ساعت می‌شود. آنها دریافتند که تزریقی به میزان 30 یا 15 میکروگرم می‌تواند برای محافظت از موش‌های آلوده به HIV کافی باشد. در مقابل برای فراهم‌سازی همان سطح حفاظت، نیاز به تزریق حداقل 600 میکروگرم VRC01 وجود داشت که اختلاف بسیاری را با تزریق mRNA نشان می‌دهد.
دانشمندان اعتقاد دارند این بررسی اولین اثبات واقعی برای نقش درمانی mRNA و استفاده به عنوان جایگزینی برای پادتن‌هاست.
منبع: NBIC
