روزنامه سپید | اخبار 2 | 21 تیر 1396 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d54950
رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت محیط‌زیست با ارائه اسنادی مبنی بر ناایمنی خط 7 گفت: «من مانند برخی نیستم که برایم سنگ، آهن و آجر و پول مهم باشد برای من جان انسان‌ها در درجه اول اهمیت قرار دارد. من به سه سند استناد می‌کنم دو روز پیش از افتتاح خط 7 مترو در هیجدهم خرداد 96 شاهد بودیم معاون عملیات و نقلیه ریلی خطاب به احمدی بافنده مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو نامه‌ای نوشته است که در آن ورود مسافر به خط 7 را با مخاطرات و ریسک فراوان همراه دانسته، او اضافه کرده به‌منظور و صیانت از جان مسافران از بهره‌برداری خط 7 تا زمان رفع نواقص عمده ممانعت شود. سند دوم به روز افتتاح در 20 خرداد مربوط می‌شود. مدیر مرکز فرمان به احمدی بافنده در نامه‌ای شرایط خط 7 را برای شروع مسافربری ناایمن دانسته است. او در این نامه از بافنده درخواست کرده از انتقال مسافر با خط 7 ممانعت شود هرگونه جابجایی خط 7 به‌صورت مانوری و آزمایشی صورت گیرد. در این نامه مدیر مرکز فرمان صریحا به احمدی بافنده تذکر داده است که در صورت وقوع هرگونه حادثه‌ای در خط 7 امدادرسانی به مسافران تقریبا غیرممکن است. قابل‌ذکر است که این مکاتبه برای سازمان بازرسی و حراست مرکزی نیز ارسال‌شده است. در سند سوم مدیر مهندسی کیفیت و ایمنی نامه‌ای خطاب به احمدی در 18 خرداد 96 فرستاده است. در این نامه آمده است؛ امکان بهره‌برداری ایمن از خط 7 تا این لحظه وجود ندارد.»
حبیب‌الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: «10 هزار کودک در مراکز بهزیستی نگهداری می‌شوند که همه آنان قابلیت واگذاری سرپرستی ندارند چراکه 85 تا 87 درصد کودکان در این مراکز ، دارای پدر و مادر مشخص هستند اما والدین آنان دارای مشکلاتی همچون زندانی شدن یا اعتیاد هستند. اجازه نداریم سرپرستی اینگونه کودکان را واگذار کنیم و قوه قضائیه نیز این اجازه را به ما نمی‌دهد. علت این امر آن است که ممکن است والدین معتاد، اعتیاد خود را ترک کنند یا بعد از یک سال از زندان آزاد شوند و فرزندانشان بتوانند نزد آنان برگردند. برای اینکه سرپرستی کودکی از خانواده‌اش سلب شود ؛ پس از مشاهده موارد کودک‌آزاری و جرم و در صورت اصلاح نشدن خانواده ، سرپرسرستی کودک از آنان سلب می‌شود. در همه جای دنیا، نظارت‌های ویژه‌ای بر روند فرزندخواندگی انجام می‌شود و قوانین مشخصی برای آن وجود دارد ؛ هدف از فرزندخواندگی ایجاد زندگی بهتر برای کودک و پس‌ازآن زندگی بهتر زوج‌های بدون فرزند است به‌این‌ترتیب نباید تصور شود که قرار است نوزاد بی‌سرپرست به خانواده‌ای داده شود که هنوز معیارهای لازم را ندارد. اغلب خانواده های متقاضی فرزندخوانده، فقط کودک زیر یک سال می خواهند این در حالیست که تعداد اینگونه کودکان فوق العاده کم است؛ به عبارت دیگر تعداد کودکان رها شده یا دارای پدر و مادر نامشخص در مراکز نگهداری بهزیستی کم است. اغلب خانواده‌های متقاضی فرزندخوانده، فقط کودک زیر یک سال می‌خواهند این در حالی است که تعداد اینگونه کودکان فوق‌العاده کم است؛ به‌عبارت‌دیگر تعداد کودکان رهاشده یا دارای پدر و مادر نامشخص در مراکز نگهداری بهزیستی کم است. اگر زوج‌های متقاضی فرزندخوانده ، سرپرستی کودکان 6 تا هفت سال را بر عهده بگیرند، زمان انتظار آنان برای داشتن فرزندخوانده کمتر می‌شود.»
