روزنامه سپید | اخبار 16 | 17 آذر 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d5228
همه چیزشان شبیه ما می‌شد اگر یک کروموزوم کمتر داشتند، اما همین یک کروموزوم باعث شده تا دنیای‌شان رنگ و بوی دیگری بگیرد. این بچه‌ها که میزان تولدشان یک نفر در هر 700 زایمان است خیلی هم کم نیستند، اما تفاوت‌شان با بقیه، آنها را منزوی کرده و این انزوا باعث دیده نشدن این جمعیت شده است. در این میان آزاده عباس‌زاده از ۶ سال پیش وقتش را برای مبتلایان به سندروم داون گذاشت و اعتقاد راسخ دارد که باید به این شهروندان که عمر چندان طولانی هم ندارند، اهمیت داد و برای ارتقای کیفیت زندگی‌شان تلاش کرد.
آزاده عباس‌زاده، یک پزشک عمومی است که دوره دانشجویی دکترای ایمونولوژی را می‌گذراند و در اولین اقدام برای کمک به دیده شدن مبتلایان به سندروم داون پیشنهاد داد تا دیواری ۲۰ متری که آن را بر اساس یک کروموزوم اضافی افراد مبتلا به سندروم داون نامگذاری کرده، در شهر‌های مختلف به این بچه‌ها بدهند تا با نقاشی‌های‌شان، خود را از انزوا رها کرده و بیشتر دیده شوند. عباس‌زاده می‌گوید: «سندروم داون تنها بیماری است که ظاهر تمام مبتلایان را به یک شکل در می‌آورد. این افراد که در جامعه به خاطر شباهت‌شان به قوم مغول، «منگل» نامیده می‌شوند، بسیار مهربان هستند، اما به دلیل تفاوت‌شان کمتر در جامعه حضور می‌یابند و غالبا منزوی هستند.» به گفته این پزشک عمومی با بیان اینکه بسیاری از بچه‌های مبتلا به این بیماری به گوشه‌گیری اجباری کشانده می‌شوند: «این گوشه‌گیری اجباری منجر به افسردگی شدید در این بچه‌ها می‌شود، اما با برقراری ارتباط با آنها و حضورشان در چنین برنامه‌هایی می‌توان مانع بروز افسردگی در آنها شد.»
پارک‌های اختصاصی برای مبتلایان به سندروم داون
بعد از گذشت یک سال از ایجاد موج دیوار ۴۷ در ایران، عباس‌زاده برای ارتقای سطح کیفی سلامت مبتلایان به سندروم داون برای اینکه این بچه‌ها شاد‌تر باشند، به فکر ایجاد پارک‌های مختص آنها افتاد و اولین پارک را چهارشنبه هفته گذشته در رضوانشهر گیلان افتتاح کرد.
آزاده عباس‌زاده درباره این پارک به خبرنگار «سپید» می‌گوید: «دیوار ۴۷، پارسال از رضوانشهر گیلان شروع شد و من فکر کردم که به غیر از دیوار که هنوز یکی از اختصاصی‌ترین نماد‌ها برای سندروم داونی‌ها است، باید مکان‌هایی هم باشد که این بچه‌ها آنجا فعالیت بدنی داشته باشند و در نتیجه ایجاد این پارک‌ها را هم از رضوانشهرشروع کردم.»
او معتقد است امکانات شهر‌ها برای معلولان و مبتلایان به سندروم داون مناسب نیست: «همه امکانات داخل شهر‌ها، از بازار تا پارک‌ها همه طبق خواسته ما ۴۶ کروموزومی‌ها است. فکر کردم بهتر است از پارک‌ها شروع کنم و پارک‌هایی را برای ۴۷ کروموزومی‌ها فراهم کنم. به شهرداری رضوانشهر پیشنهاد دادم و بزرگ‌ترین پارک شهر که کنار شهرداری است را به نام فرشتگان دیوار ۴۷ نامگذاری کردیم. این لطف شورای شهر و فرمانداری و شهرداری بود که به محض پیشنهاد ما برای نامگذاری پارک، آن را پذیرفته و تمام مقدمات کار را فراهم کردند.»
قرار است به زودی فضای این پارک نیز برای بچه‌های مبتلا به سندروم داون مناسب‌سازی شود. حالا عباس‌زاده و همراهانش برای وسایل ورزشی مورد نیاز این افراد در پارک‌ها تحقیق می‌کنند. او با اذعان به اینکه تاکنون هیچ مرجعی در دنیا درباره ورزش بچه‌های مبتلا به سندروم داون تحقیق نکرده به خبرنگار «سپید» می‌گوید: «بر اساس تجربه ۸ ساله‌مان می‌دانیم که این بچه‌ها از لحاظ فیزیک و قلبی با ما متفاوت هستند و با در نظر گرفتن این موضوع، وسایلی را برای ورزش بچه‌ها به پارک اضافه می‌کنیم.»
مربیان ورزشی مخصوص 47کروموزومی‌ها
عباس‌زاده از تربیت مربیان ورزشی مخصوص ۴۷ کروموزومی‌ها خبر می‌دهد: «با همکاری جلال چراغ‌پور، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال امید که به رایگان با ما همکاری می‌کند، قرار است مربیانی با توجه به تفاوت‌های جسمی مبتلایان به سندروم‌داون تربیت شوند. همچنین قصد داریم تعداد تیم‌های فوتبال بچه‌های داون را به 7 تیم برسانیم تا اولین لیگ فوتبال دیوار ۴۷ را برگزار کنیم.»
۲۲ دیوار ۴۷ در مناطق تهران
قرار است ۲۳ آذر ماه در ۲۲ منطقه تهران، دیوارهای ۴۷ در پارک‌ها ایجاد شود تا در هر منطقه حداقل یک پارک به نام این بچه‌ها باشد. عباس‌زاده در این باره توضیح می‌دهد: «شهردار تهران معتقد است با ایجاد این دیوار‌ها در پارک‌ها، حفظ امنیت‌شان راحت‌تر خواهد بود.»
به زودی در تمام شهر‌هایی که دیوار۴۷ دارند، این پارک‌ها ایجاد خواهند شد تا بچه‌های دیوار ۴۷ بتوانند به راحتی و بی‌دغدغه ورزش کنند. به گفته آزاده عباس‌زاده، بچه‌های سندروم داون را هیچ باشگاهی نمی‌پذیرد، زیرا مسئولیت بالایی دارد و این پارک‌ها حداقل فضای جنب و جوش و فعالیت بدنی را به آنها می‌دهند.
