روزنامه سپید | اخبار 13 | 26 فروردین 1396 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d52028
در سالهای اخیر مصرف مکملهای غذایی مثل گلوکزامین و کندروآیتین سولفات در بین مردم رواج فراوانی پیدا کرده و بهصورت تجارت پرسودی برای شرکتهای دارویی درآمده است. این مکملهای غذایی در داروخانهها بدون نسخه پزشک در دسترس بیماران قرار دارند.
بسیاری، این مواد را داروهای غضروفساز مینامند و مصرف آن را توجیه و ترغیب میکنند. آیا این مواد آن میزان تاثیری را که ادعا میشود، به جای میگذارند و تا چه حد میتوانند مفید باشند؟
تعداد زیادی از مردم از درد مفاصل رنج میبرند که علت بسیاری از آنها استئوآرتریت یا سائیدگی مفصل است. در این بیماری غضروف سطح مفصل آسیب دیده و به تدریج از بین میرود. بسیاری از مبتلایان به این دردها از مکملهای غذایی جدید مثل گلوکزآمین و کندروآیتین سولفات به امید کاهش درد و بهبود وضعیت مفصل استفاده میکنند.
گلوکزامین مادهای است که به صورت طبیعی در بدن وجود داشته و موجب تحریک تولید و ترمیم غضروف میشود. با در نظر گرفتن اینکه نقطه شروع آسیب در آرتروز مفاصل غضروف مفصلی است، تاثیر این مواد ممکن است توجیه شود. به نظر میرسد مصرف این مواد سطح تولید اسید هیالورونیک را در مفاصل هم افزایش میدهد (اسید هیالورونیک در سلامت مایع سینوویال تاثیر دارد.)
کندروآیتین سولفات ماده طبیعی دیگری است که در بدن وجود دارد و مانع میشود که آنزیمهای بدن، مواد اصلی تشکیل دهنده غضروف را از بین ببرند.
مکملهایی که حاوی این مواد هستند معمولا از منابع حیوانی تهیه میشوند. کسانی که از این مواد استفاده میکنند امیدوارند که با مصرف آنها دردشان از بین رفته و شاید غضروف مفصلی آنها هم ترمیم شود. مطالعاتی که تاکنون صورت گرفته تا حدودی اثرات ضددرد این مواد را برای کاهش درد زانو و مفصل ران نشان داده، ولی تاکنون نشان داده نشده و ثابت نشده که این مواد بتوانند از آسیب بیشتر غضروف جلوگیری کرده یا وضعیت غضروف مفصلی را بهتر یا غضروفسازی کنند.
نکاتی در مورد مصرف گلوکزامین و کندروآیتین سولفات
چون گلوکزامین و کندروایتین سولفات تحت نام مکملهای غذایی طبقهبندی میشوند و لفظ دارو به آنها اطلاق نمیشود، سازمانهای دارویی کشورهای تولید کننده مثل سازمان غذا و داروی آمریکا نظارتی بر روند تولید آنها ندارند. معنای این جمله آن است که وقتی قوطی میخرید که روی آن نوشته شده «گلوکزامین / کندروآیتین سولفات»، شما نمیتوانید مطمئن باشید واقعا چیزی را که میخواهید بهدست آوردهاید. طبق مطالعه جدیدی که به عمل آمده فقط نیمی از این مکملها واقعا به اندازهای که در روی جعبه ذکر کردهاند حاوی این مواد هستند.
مصرف گلوکزامین معمولا بهصورت روزی سه قرص 500 میلیگرمی است. گرچه این مواد عوارض جانبی کمتری از مسکنها دارند، شایعترین عارضه آنها عوارض گوارشی مثل تهوع، استفراغ و سوزش سردل است. مصرف این مواد در بیماران دیابتی باید با احتیاط باشد. اگر این بیماران قصد مصرف این مواد را دارند باید سطح قند خون را با دقت بیشتری کنترل کنند. در بچهها، زنان باردار و بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون را مصرف میکنند هم مصرف این داروها باید با احتیاط و با تائید پزشک باشد.
مهرداد منصوری