از تغییر نکردن مدیران دولت قبل در وزارت بهداشت انتقاد کرد
       حسن روحانی، رئیس‌جمهور، که دیروز برای سخنرانی به مناسبت روز دانشجو به دانشگاه صنعتی شریف رفته بود به پرسش صریح و انتقادات نماینده تشکل‌های دانشجویی دانشگاه‌های علوم پزشکی پاسخ داد. در ابتدای این مراسم، نمایندگان تشکل‌های دانشجویی مواضع خود را در حضور رئیس‌جمهور بیان کردند. درحالیکه حسن هاشمی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، از همراهان روحانی در این مراسم بود؛ هدیه زاهد (نماینده تشکل‌های دانشجویی دانشگاه‌های علوم پزشکی) پشت تریبون رفت و خطاب به وزیر بهداشت گفت: «آقای وزیر! باید به بینی فرهنگ در احتضار دانشگاه‌ها کپسول اکسیژن وصل کنید. دولت تغییر کرده؛ اما خیلی از مدیران دانشگاه‌های علوم پزشکی از دولت قبلی به جای مانده‌اند.» وی در ادامه خطاب به روحانی گفت: «آقای رئیس‌جمهور! خیلی‌ها هنوز با دانشجویان با فرهنگ وارونه رفتار می‌کنند. آیا از فضای سرد دانشگاه‌ها خبر دارید؟ آیا خبر دارید که در دانشگاه‌ها دانشجویان برای کارهای سیاسی و فرهنگی مورد تحقیر و توهین و تهدید قرار می‌گیرند؟ ما از روسای دانشگاه‌های خود تدبیری نمی‌بینیم، چراکه متحجرهای امروزی در لباس نو ظاهر شده‌اند و با پنبه، آزادی را در دانشگاه‌ها سر می‌برند.» رئیس‌جمهور در پاسخ به اظهارات این دانشجوی علوم پزشکی با بیان اینکه «اگر دانشگاه تغییر نکند ما محکومیم»، گفت:‌ «برخی نقدهای دانشجویان درباره بی‌احترامی به دانشجو درست است و ما نه در دانشگاه و نه در اقتصاد و نه در حوزه سلامت به نقطه مطلوب نرسیده‌ایم وهنوز راه زیادی در پیش داریم؛ اما راه دولت یازدهم [پس از فرجی دانا در وزارت علوم] نسبت به دانشگاه، دانشجو و وزارت علوم تغییر نکرده است.» وی تاکید کرد: «دانشگاه بهترین مکان برای نقد قدرت است و اگر قدرت به نقد کشیده نشود، به انحراف و استبداد منتهی می‌شود.» 

انتقاد از ممنوع‌التصویری خاتمی
       خشایار پورطاهری (دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف) هم در سخنان خود از وزارت علوم انتقاد کرد و گفت: «متاسفانه بعد از فشار جریان‌های افراطی و استیضاح دکتر فرجی‌دانا شاهد کوتاهی در سیاست کلی وزارت علوم بوده‌ایم که می‌تواند هزینه‌های سنگینی برای دولت داشته باشد. مطالبه امروز جریان دانشجویی بازگشت قطار وزارت علوم به‌‌ همان ریلی است که توفیقی و فرجی‌دانا با از خودگذشتگی بر آن در حرکت بوده‌اند. جناب رئیس‌جمهور مگر نگفته بودید که راه فرجی‌دانا ادامه می‌یابد، پس چه شد؟» وی افزود: «امروز نه تنها مسئله حصر برطرف نشده؛ بلکه یکی از اصلی‌ترین حامیان شما سیدمحمد خاتمی بدون تشکیل دادگاه ممنوع‌التصویر شده است، آیا این با وعده‌های انتخاباتی شما سازگار است؟ با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شورای اسلامی روز به روز شاهد آن هستیم که فشارهای امنیتی برای بر هم زدن مجالس فعالان اصلاح‌طلب بیشتر می‌شود تا آنجا که حتی برنامه‌های دارای مجوز از تاخت و تازهای شعبان بی‌مخ‌ها در امان نبوده و امنیت نظام اسلامی زیر سوال می‌رود. جناب رئیس‌جمهور! چگونه وزارت کشور و استانداران شما توانایی برقراری نظم یک برنامه دارای مجوز را ندارند؟ آقای رئیس‌جمهور! قرار بود کلیپی از آقای خاتمی در روز دانشجو در دانشگاه‌ها پخش شود که به دلیل فشارهایی از خارج از دانشگاه جلوی آن گرفته شد و بسیاری از برنامه‌های دانشگاه‌های مختلف برای روز دانشجو لغو شدند.»

انتقاد از برخورد امنیتی و تفکیک جنسیتی
       ایرانمنش (نماینده بسیج دانشجویی) نیز گفت: «به نمایندگی از دانشجویان ناراحتی خودمان را از حضور امنیتی جنابعالی در دانشگاه اعلام می‌کنیم. بسیاری از دانشجویان فکر می‌کردند درب‌های سالن به روی همه باز است، اما این دیدار فرمایشی و مدیریت شده بود. امیدواریم از این پس ۱۶ آذر روز دانشجو باشد.» ذاکری (نماینده انجمن علمی دانشجویان) هم با تاکید بر آزادی دانشجویان زندانی خطاب به رئیس‌جمهور گفت: «از شما می‌خواهم که به ادامه سهمیه‌بندی‌های علمی و جنسیتی پایان دهید؛ چراکه همه این کاستی‌ها به نام رئیس‌جمهور نوشته می‌شود آیا رئیس‌جمهور واقعا معتقد است که راه فرجی‌دانا باید ادامه پیدا کند؟»

روحانی: فضای دانشگاه زمین تا آسمان تفاوت کرده‌ است
       روحانی سخنان خود در این مراسم را با درود به دانشجویان و به همه کسانی که برای دانشگاه زحمت کشیدند از جمله «مفتح‌ها، مطهری‌ها، بهشتی‌ها، طالقانی‌ها و بازرگان‌ها و شریعتی‌ها» آغاز کرد و در ادامه در پاسخ به انتقادات دانشجویان این نکات را عنوان کرد:

       هیچ‌کس نباید خود را مستثنی از سوال ملت بداند و همه باید به سوال مردم و پاسخ‌گویی به سوال مردم افتخار کنند که می‌کنند. البته نقد برخی قوا و نهاد‌ها سخت و مشکل است، اما فعلا از رئیس‌جمهور و دولت شروع کنید. تردیدی ندارم هدایت‌ها و حمایت‌ها و نقدهای شما کمک‌کننده است و همه را دلسوزانه می‌دانم، هرچند اگر لحن‌ها نرم‌تر شود قشنگ‌تر است و اساسا اعتدال باید در نقد هم مراعات شود.

       مردم در سال ۹۲ مسئله هسته‌ای را به بحث گذاشتند و این آغاز پیروزی ملت بود. اگر سال ۹۲ مسئله هسته‌ای نقد نمی‌شد و آثار تحریم‌ها مورد بررسی قرار نمی‌گرفت و راه‌حل‌ها مورد بحث قرار نمی‌گرفت، مسئله هسته‌ای حل نمی‌شد. مردم در سال ۹۲ به بحث هسته‌ای هم رای دادند.

        ما باید در مطبوعات و افکار عمومی در خصوص مسائل مختلف به اجماع نظر برسیم؛ حتی بر روی مسائل ساده. ما باید راجع به عدالت، وحدت، مبارزه با استعمار و ایستادگی در برابر استکبار، حاکمیت ملی و دانشگاه و... به وحدت نظر برسیم.

        باید ببینیم آیا در کشورهای دیگر به طور مثال در مورد دانشگاه اختلاف نظر وجود دارد و اگر مثلاً در فرانسه دولتی تغییر می‌کند در موضوع دانشگاه و مساله علم اختلاف نظر به وجود می‌آید؟ این حرف درستی است که باید به توان ملی تکیه کنیم، در مقابل دشمن بایستیم و مشکلات کشور را با امکانات داخلی حل کنیم اما آیا معنی‌اش این است که با دنیا حرف نزنیم و اگر مشکلی داریم تا مرز جنگ پیش برویم؟ ان‌شاءالله حتی اگر روزی همه کشورهای دنیا علیه ما توطئه کنند ما ایستادگی خواهیم کرد و پیروز می‌شویم اما آیا جنگ نباید آخرین راه‌حل باشد؟

        یکی از دوستان گفتند که دولت از لحاظ رکود پیشرفت نداشته آمار می‌گوید سال 91 رکود منفی 6/8 بوده یعنی ما در عمق رکود بودیم. در سال 92 به منفی 1/9 رسید. اما آن را در سال 93 به مثبت 3 رساندیم. کار بزرگی انجام شده است البته امسال سال سختی است . ممکن است از لحاظ آمار رشد اقتصادی‌ما مثبت باشد. این در حالی است که هنوز آمار سال آینده مشخص نشده است اما اطلاعات اولیه به ما می‌گوید که رشد ما مثبت است.

        برخی فکر می‌کنند دولت یازدهم دولت لبخند و مذاکره و گفت‌وگو در دنیاست و ساخت و بنیه دفاعی کمتر کار کرده است. دولت در طول این دو سال در زمینه بنیه دفاعی و سلاح‌های راهبردی کاری کرده که شاید به اندازه اقدامات ده سال قبل بوده است. اینکه ما مذاکره می‌کنیم به معنای آن نیست که بنیه دفاعی خود را قوی نخواهیم کرد و نباید هیچگاه به فکر جنگ باشیم؛ بلکه همیشه باید آماده باشیم اتفاقا جنگ زمانی رخ می‌دهد که ما آماده نباشیم.

        اگر اعتماد عمومی که در سال ۹۴ داریم نسبت به سال ۹۲ تغییری نکرده باشد ما پیشرفت نکرده‌ایم. برای من سرمایه اجتماعی اهمیت دارد مهم نیست که این جناح حاکم با شد یا آن جناح.

        احساس می‌کنم فضای دانشگاه در سال ۹۴ نسبت به سال ۹۲ زمین تا آسمان تفاوت کرده‌ است. ممکن است فضا هنوز هم امنیتی باشد که من آن را نمی‌پسندم. ما فضای امن می‌خواهیم نه فضای امنیتی. از شما می‌پرسم آیا در سال ۹۰، ۹۱ و ۹۲ شما برای ۱۶ آذر می‌توانستید به همین راحتی اجتماع داشته‌باشید؟ در سال‌های ۹۳ و ۹۴ همه به دنبال ۱۶ آذر هستند یک زمانی کسی جرات نمی‌کرد بگوید جنبش دانشجویی.

        همه باید تلاش کنیم حماسه سال ۹۲ را در سال ۹۴ تکرار کنیم تا بتوانیم با مجلسی توانمند کاری کنیم که همه امیدوار باشند.

        نظر من نسبت به شورای نگهبان‌‌ همان نظر قانون اساسی است. قانون اساسی شورای نگهبان را ناظر می‌داند و ما هم آن را ناظر می‌دانیم. در فضای انتخابات با تلاش شورای نگهبان و وزارت کشور باید شاهد انتخاباتی پرشور باشیم.