چاپ خبر
کرباسچی: گرایش امروز اصلاح‌طلبان به روحانی از 92 بیشتر است
روزنامه سپید   |   اخبار 2   |   22 اسفند 1395   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d51684

غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران، دیروز در گفتگویی تفصیلی با خبرگزاری مهر به تحلیل فضای سیاسی و موقعیت اصلاح‌طلبان پرداخت که نکات اصلی آن در پی می‌آید:
رابطه اصلاح‌طلبان با آقای روحانی هیچ وقت چنین نبوده که بنشینند و بگویند که ما رای مردم را می‌آوریم و در مقابل شما پنج وزارتخانه به ما بدهید. مهمترین مساله اصلاح‌طلبان، مصالح ملی است و اصولا شعار این جریان در سال ۹۲، توجه به همین موضوع بود.
الفاظی از قبیل «رحم اجاره‌ای» که افراد در جاهای مختلف به صورت «ذوقی» به کار می‌برند، نیستیم. هیچ اصلاح‌طلبی در هیچ بیانیه رسمی چنین مواردی را مطرح نکرده است. گرایش مجموعه نیروهای اصلاح‌طلب به اینکه آقای روحانی می‌تواند مشکلات کشور را حل کند، از سال ۹۲ بیشتر شده است. درحالیکه اگر «رحم اجاره‌ای» مطرح بود، می‌گفتیم، استفاده‌مان را کردیم و حالا به سراغ فرد دیگری می‌رویم.
اگر سه سال نخست روحانی را با سه سال ابتدایی احمد‌ی‌نژاد مقایسه کنیم؛ آن سه سال چه قدر برای کشور بحران درست شد و چه مسائلی را حل کرد و این سه سال چه کرده است؟ ممکن است که رکود و بیکاری الان محسوس باشد؛ اما هر محفل بین‌المللی و داخلی که بخواهد به صورت ریشه‌ای و بنیادین به شرایط اقتصادی نگاه کند، می‌گوید که وضعیت امروز اقتصاد ایران با آن روزها قابل‌مقایسه نیست.
امروز آقایان اصولگرا غُر می‌زنند که چرا تحریم بانکی برداشته نشده است؛ تحریم بانکی را که این دولت نیاورده است. باید بگوییم تحریم از کجا آمده؟ از آسمان نازل شده؟ تحریم‌های بانکی در آن دوره و با نحوه سیاست‌ورزی که در سیاست خارجی وجود داشت، به وجود آمد.
قطعا اگر مردم بتوانند پیام رئیس دولت اصلاحات را در همین انتخابات ببینند، به روحانی رای خواهند داد. مردم از بیکاری ناراضی اند اما مسبب آن را فقط آقای روحانی نمی‌دانند. مرحوم‌ هاشمی جمله‌ای داشت مبنی بر اینکه «معدل فهم مردم، همیشه درست است.» مجموعه افکار عمومی اشتباه نخواهند کرد.
درباره گزینه پوششی دو دیدگاه و استدلال در مجموعه نیروهای اصلاح‌طلب و معتدل وجود دارد. هیچ‌کدام از افرادی که گزینه پوششی را مطرح می‌کنند، معتقد نیستند که آن گزینه بیاید و با روحانی رقابت کند. بحث این است که جناح مخالف دولت دارد تعداد زیادی کاندیدا به عرصه می‌آورد که هیچ‌کدامشان پیشینه موفقی در عمل و اجرا ندارند جز اینکه به صورت یک شوی تبلیغاتی، علیه دولت جوسازی می‌کنند. در این صورت یک نفر باید در برابر چند نفر قرار بگیرد و جواب همه آنها را بدهد. اما اگر افرادی در جناح دولت باشند و تا نزدیکی‌های انتخابات بتوانند پاسخ این تخریب‌ها را بدهند، این به نفع دولت خواهد بود. عده‌ای هم معتقدند که احراز صلاحیت بین صد و صفر اتفاق نمی‌افتد. فردی که سوابقش معلوم بوده و رئیس‌جمهور مستقر کشور است، بسیار بعید است و هزینه سنگینی هم دارد که بخواهند ردصلاحیت کنند. در این صورت، حضور گزینه پوششی به تفرق و تشتت نیروها و امکانات منتهی خواهد شد.