روزنامه سپید | اخبار 4 | 15 دی 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d48696
واگذاری بخش‌های دیالیز دولتی به بخش خصوصی نارضایتی‌های زیادی را در پی داشته است. فعالان این عرصه بر این باروند که این اقدام منجر به کاهش کیفیت و ارائه خدمات شده و تهدیدی برای سلامت مردم محسوب می‌شود. پروفسور بهروز برومند، پدر علم نفرولوژی ایران که بیش از 50 سال در این عرصه فعالیت داشته در این خصوص واکنش نشان داد و اقدام وزارت بهداشت را دامن زدن به انحصار دانست و گفت: «باید توجه داشت که انحصار همیشه تاثیر منفی بر ارائه خدمات خواهد داشت. در صورتی که انحصاری صورت نگیرد به شرط مدیریت درست حتی می‌توان با مجانی کردن و ارزان کردن برخی خدمات مسائل را حل کرد. اما وزارت بهداشت با اقدامی که انجام داده است کاملا انحصاری عمل کرده است.»
وی ادامه داد: «وقتی این مساله انحصاری باشد آن شرکت‌ها هر طور که بخواهند رفتار می‌کنند. بزرگترین اشتباه این سیستم این است که کشور را به 10 ناحیه منطقه‌بندی کرده و یک یا دو منطقه را به یک شرکت واگذار کرده‌اند. در این شرایط ما باید بنده این شرکت‌ها باشیم و هر اقدامی که آنها گفتند را انجام دهیم. باید توجه داشت که انحصار همیشه تاثیر منفی دارد. این انحصار بزرگترین ریسمان را بر گردن مسئولین وزارت بهداشت و پزشکان می‌اندازد و همه در این شرایط مجبور می‌شوند که تنها از آنها اطاعت کنند.»
برومند گفت: «از طرفی این قرارداد طولانی مدت است که همین مساله بزرگترین خطر برای این حوزه محسوب می‌شود. در گذشته به دلیل کمبود صافی واردات انجام می‌شد ولی در حال حاضر در کشور صافی حتی بیشتر از نیاز واقعی تولید شده و به کشورهای دیگر نیز صادر می‌شود.بنابراین در این شرایط نباید با شرکت‌هایی که می‌خواهند از خارج صافی وارد کنند، قرارداد منعقد کرد.»
پدر علم نفرولوژی ایران با تاکید بر اینکه صافی دیالیز چین و هند از کیفیت پایینی برخوردار است و قیمت آن کمتر از صافی تولید داخل است، افزود: «شرکتی که اجازه دارد در زمینه دیالیز فعالیت داشته باشد می‌تواند واردات نیز انجام دهد. باید گفت که این موضوع خلاف استقلال اقتصادی کشور است و ما صد در صد با آن مخالف هستیم.آن چه که ما می‌خواهیم این است که مجوز واردات داده نشود، انحصاری نباشد و تحت نظارت انجمن علمی نفرولوژی باشد.اگر دیالیز سود داشت که وزارت بهداشت از سود نمی‌گذشت پس بدانید ضرر دارد که می‌خواهد به این شرکت‌ها واگذار کند. راهی که این شرکت‌ها سودآور شوند این است که جنس بی‌کیفیت وارد کنند، پرسنل کمتر تربیت شده انتخاب کنند و میزان پرسنل کمتر از نیاز واقعی باشد در حالی که طبق استاندارد به ازاری هر سه بیمار باید یک پرستار باشد.»
برومند تاکید کرد: «بخش‌های دیالیز باید به کسانی واگذار شود که سابقه این کار را داشته و در گذشته امتحان خود را داده باشند نه اینکه به هر کسی که از راه رسید واگذار کنند. مسلما کسانی که تجربه دارند می‌توانند با هزینه کمتر و کیفیت بهتر خدمات دیالیز را ارائه دهند.برخی از این شرکت‌ها هیچ سابقه‌ای در دیالیز نداشته و در فروش فرآورده‌های نفتی بودند که مسلما نمی‌تواند در زمینه دیالیز کار کند و مساله مهمتر اینکه تحصیلات این رشته را داشته باشند.» پدر علم نفرولوژی ایران گفت: «اگر در این حوزه تمام شرکت‌ها یا شرکت‌های صاحب صلاحیت نیز حضور داشته باشند ما می‌توانیم انتخاب کنیم و همین موضوع باعث می‌شود که آنها کیفیت کار را افزایش و قیمت را کاهش دهند.»
برومند با تاکید بر اینکه این اقدام از نامزدی برای رئیس‌جمهوری نیز مهمتر است چون با جان مردم سروکار دارد، گفت: «باید صلاحیت کسانی که این مسئولیت را بر عهده می‌گیرند تائید شود. در حال حاضر آقای وزیر می‌گویند من حرفم را گفتم و به حرف اضافه گوش نمی‌کنم معلوم است که در این شرایط آن شرکت نیز به ما خواهد گفت که حرف اضافه نزنید.»
نوذر مرتضوی، دبیر کنسرسیوم دیالیز ایران نیز در گفت‌وگو با سپید گفت: «واگذاری بخش‌های دیالیز دولتی به بخش خصوصی تجربه موفقی در کشورهای پیشرفته است. بنابراین در کلیت این ماجرا مشکلی نیست ولی این موضوع باید بر مبنای چند اصل ساده باشد. اول اینکه به منظور بهبود خدمات رقابت باید وجود داشته باشد و دوم اینکه برای ارزیابی کیفیت خدمات نظارت درستی وجود ولی ما در حال حاضر در مواردی که به آن اشاره شد با مشکل مواجه هستیم. در این مناقصه کشور را به 10 منطقه تقسیم کردند که هر منطقه شامل چند استان می‌شود و بین 5 شرکت خصوصی تقسیم شده است که تعهد می‌کند تا 14 سال بخش‌های دیالیز آن منطقه را اداره کند.این تصمیم باعث انحصار می‌شود. وقتی به شما می‌گویند که فقط باید با یک شرکت کار کنید هر سرویسی که ارائه دهید چه خوب یا بد ،کاری نمی‌توانید انجام دهید.از طرفی این رشته سود پایینی دارد و وقتی حاشیه سود کاهش یابد آنها مجبور می‌شوند که صافی چینی وارد کنند و خدمات کمتر و بی کیفیتی ارائه دهند تا حاشیه سودشان افزایش یابد.»
لیلا شاهی
