روزنامه سپید | اخبار 12 | 16 آبان 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d45445
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، از طریق اثر تنگ‌کنندگی عروقی روی آرتریول‌های کلیوی، موجب احتباس ادراری و نوسانات فشارخون می‌شوند. ضداسیدها، مسهل‌ها (مانند سوربیتول)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و مهارکننده‌های پمپ پروتون نیز می‌توانند تعادل الکترولیت‌ها را بر هم بزنند. مهارکننده‌های پمپ پروتون، استامینوفن و درمان جایگزینی نیکوتین (استفاده از برچسب‌های پوستی و آدامس‌های ترک سیگار)، در نتیجه ترشح نامناسب هورمون آنتی دیورتیک، موجب هایپوناترمی می‌شوند.
در حالی که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، موجب مهار اثر پروستاگلندین‌ها و وازوپرسین روی توبول‌های کلیوی می‌شوند. هایپوکلسمی به دنبال مصرف ASA، از طریق کاهش ترشح هورمون پاراتیروئید رخ می‌دهد. همچنین، استفاده از ترکیبات حاوی فسفات با متصل شدن به کلسیم، موجب کاهش غلظت کلسیم می‌شوند. هایپرکلسمی ثانویه به مصرف ویتامین D و A، حاصل افزایش بازجذب استخوانی و نیز افزایش جذب کلسیم در بدن است. هایپوفسفاتمی پس از مصرف آنتی اسیدها، انسولین، اوردوز استامینوفن و اوردوز ASA مشاهده می‌شود. هایپرفسفاتمی، می‌تواند با جذب زیاد فسفات در نتیجه مصرف لاکساتیوهای حاوی فسفات مرتبط باشد.
منبع: US.Pharmacist
