روزنامه سپید | اخبار 14 | 15 آذر 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d4473
پس از آنکه 8 هدف توسعه پایدار پیشرفت‌ها در این زمینه را در 15 سال گذشته شکل دادند، 17 هدف توسعه پایدار از سوی مجمع عمومی کشورهای عضو سازمان ملل متحد در سپتامبر 2015 پذیرفته شد. 3 هدف از مجموعه این اهداف که به‌طور مشخص به سلامت جهانی اختصاص یافته است، می‌گوید: «تضمین زندگی سالم و رفاه و بهزیستی برای همه در هر سنی.»
این هدف به 13 هدف دیگر تعبیر می‌شود که از این قرارند: 3 هدف مربوط به تولیدمثل و سلامت کودک، 3 هدف مربوط به بیماری‌های واگیردار و غیرواگیردار و اعتیاد، 2 هدف مربوط به سلامت محیط‌زیست و یکی هم برای پوشش همگانی سلامت. 4 هدف دیگر هم کنترل توتون، واکسیناسیون و پزشکی، بودجه‌ها و نیروی کار سلامت و آمادگی برای خطراتی هستند که سلامت جهان را تهدید می‌کند. وقتی قرار باشد سیاست‌گذاری‌های توانمند سلامت با تلاشی یکپارچه در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی صورت بگیرد، مراقبت‌های اولیه را باید کانون تحقق اهداف توسعه پایدار دانست. با وجود تفاوت‌های ناگزیر در نهادهای مراقبت‌های اولیه و منابع انسانی در بین کشورهای مختلف جهان، بسیاری از چالش‌هایی را که در اهداف سه‌گانه مربوط به تولید مثل و مراقبت از کودک، بیماری‌های واگیردار و مسری، اعتیاد و مشکلات دیگر روانی آمده است می‌توان حول 2 رویکرد مراقبت‌های اولیه، یکی شخص‌محور بودن و دیگر بر پایه جمعیت، تعریف کرد. مراقبت‌های اولیه که خوب همگرایی داشته و آماده شده‌اند، نقشی محوری در پاسخ‌های به فوریت‌های سلامت ایفا می‌کنند و از ابزارهای مهم برای رسیدن به پوشش همگانی سلامت هستند.
از این گذشته، مراقبت‌های اولیه می‌توانند برای رسیدن به سایر 16 هدف توسعه پایدار هم موثر واقع شوند. مثلا، نقش مراقبت‌های اولیه در شاخص‌های اجتماعی سلامت در گزارش «کوتاه کردن فاصله نسل‌ها» هم آمده است. تیم‌های مراقبت‌های اولیه در سراسر جهان می‌توانند در خدمت پایان دادن به فقر، بهبود تغذیه، فراهم کردن آموزش‌های سلامت و درک بهتر از طول زندگی، توانمند کردن افراد و جوامع در جهت کاهش نابرابری و بسط عدالت، دستیابی به آب آشامیدنی و بهداشت، تشویق به استخدام مولد و پایدار، نوآوری و گسترش اجتماعات صلح‌آمیز قرار گیرد.
منبع: Lancet
