روزنامه سپید | اخبار 14 | 02 شهریور 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d41426
سپید: مطالعه‌ای نشان می‌دهد که بعد از حمله اتمی آمریکا به شهرهای ناکازاکی و هیروشیمای ژاپن در اوت سال ۱۹۴۵ در جریان جنگ جهانی دوم، برخلاف تصور همگان بازماندگان این بمباران تقریبا به اندازه دیگران عمر کرده و هیچ‌گونه آثار زیانبار بر سلامت فرزندان آن‌ها نیز گزارش نشد.
برتنارد جردن، زیست‌شناس مولکولی اهل فرانسه، به آنالیز یک تحقیق جامع پزشکی پرداخته که به مدت بیش از ۶۰ سال، روی نزدیک به ۱۷۷ هزار نفر از بازماندگان بمباران اتمی آمریکا و فرزندانشان و همچنین ۲۰ هزار نفر از افرادی که در معرض تشعشعات اتمی قرار نگرفته بودند انجام شده بود.
در بمباران اتمی ۲۰۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بازماندگان به علت مواجهه با تشعشعات اتمی به‌میزان ۱۰ تا ۴۴ درصد در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان قرار داشتند. هرچند عمر این بازماندگان به‌طور میانگین تنها چند ماه کمتر از افرادی بود که در معرض تشعشعات قرار نگرفته بودند. نتایجی که در شماره ماه اوت نشریه ژنتیک (Genetics) به چاپ رسید نشان می‌داد که هیچ شواهدی مبنی بر آثار مخرب تشعشعات اتمی بر سلامت بازماندگان یا جهش‌های ژنتیکی مرتبط با این تشعشعات در فرزندان آن‌ها دیده نشده است.
اگرچه ممکن است در آینده آزمایش‌های دقیق‌تر تفاوت‌هایی جزئی را بین سلامت فرزندان بازماندگان آشکار کند، اما به عقیده جردن خطر تهدیدهای هسته‌ای بر سلامت بازماندگان به آن اندازه که تصور می‌شد نگران‌کننده نیست.
اکثر مردم ازجمله بسیاری از دانشمندان بر این باور هستند که بازماندگان بمباران اتمی با اثرات مخرب و ناتوان‌کننده بر سلامت و میزان بسیار بالای سرطان و بیماری‌های ژنتیکی در فرزندانشان مواجه هستند. جردن در جدیدترین شماره نشریه ژنتیک نوشت: «شکاف عمیقی بین این باور و یافته‌های علمی محققان وجود دارد.»
او گفت، چندین استدلال احتمالی برای توجیه یافته‌های این مطالعه ازجمله زمینه‌های تاریخی وجود دارد. درواقع مردم به جای ترس از خطراتی که زندگی روزمره آن‌ها را تهدید می‌کند، بیشتر از خطرات جدید هراس دارند. نادیده گرفتن خطرات ناشی از کاربرد زغال‌سنگ که هرروزه جان میلیون‌ها معدن کار و مردمی که در معرض آلودگی هوا هستند را تهدید می‌کند تنها یکی از آن موارد است. همچنین تشعشعات بسیار آسان‌تر از خطرات شیمیایی شناسایی می‌شوند. با استفاده از یک تابش‌سنج گایگر دستی می‌توان مقادیر بسیار ناچیز تشعشعات بی‌خطری را با دقت بالا شناسایی کرد. هرچند جردن می‌گوید یافته‌هایش نباید موجب بی‌خیالی نسبت به تهدیدات سلاح‌های اتمی و حوادث هسته‌ای شود.
منبع: medlineplus
ترجمه: محمد کیوان
