روزنامه سپید | اخبار 12 | 17 مرداد 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d40246
یک تحقیق جدید نشان داده که تشخیص اوتیسم در سنین کمتر از 4 سال، با شانس بالاتر پاسخ‌دهی به رفتاردرمانی و نیاز کمتر به تجویز درمان‌های دارویی همراه است. طبق گزارش منتشر شده از سوی انجمن روان‌پزشکی آمریکا، شواهد قوی وجود دارد که نشان می‌دهد در این سنین رفتاردرمانی با هدف کنترل علائمی نظیر ضعف در مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای تطبیقی، گزینه درمانی موثری است و انتخاب این گزینه درمانی فواید طولانی‌مدت بر عملکرد بیمار می‌گذارد.
سایر گزینه‌های درمانی نظیر تجویز داروهای ضدافسردگی، داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی و نیز درمان‌های آلترناتیو نظیر تجویز مکمل‌های غذایی برای این بیماران چندان توصیه نمی‌شوند. گروه محققان به سرپرستی کاترین زوکرمن، متخصص بیماری‌های کودکان در دانشگاه بهداشت و علوم اورگون، اطلاعات جمع‌آوری شده از پرونده 722 بیمار 6 تا 11 سال مبتلا به اوتیسم را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. به‌طور متوسط، این کودکان در 2 سالگی به نزد درمانگر برده شده بودند و در سنین بالای 4 سالگی برای آنها تشخیص اوتیسم داده شده بود. مطالعه نشان داد که در بیمارانی که سن تشخیص اوتیسم در آنان کمتر از 4 سال بود، رفتاردرمانی گزینه پرمصرف‌تر و در بیمارانی که تشخیص برای آنها در سنین بالاتر داده شده بود، درمان‌های دارویی کارآمدتر بوده است. همچنین محققان دریافتند که استفاده از درمان‌های مکمل و آلترناتیو، در کودکان بالای 2 سال که هنوز تشخیص و شروع درمان در آنها قطعی نشده مطلوب‌تر است. نتایج به دست آمده از این مطالعه در شماره اول آگوست نشریه آنلاین روان‌پزشکی کودکان منتشر شد.
طبق توصیه انجمن متخصصان بیماری‌های کودکان آمریکا، تمام کودکان باید در ماه 18 و 24 زندگی از نظر وجود اوتیسم غربالگری شوند.
منبع: PRNewswire
