روزنامه سپید | اخبار 12 | 06 مرداد 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d39678
 نتایج جدیدی که از مطالعه قلب فرامینگهام در HearRhythm منتشر شده و در مورد نوزادانی است که اکنون دهه 60 زندگی خود را سپری میکنند، حاکی از آن است که حجم فرونتال مغز در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی نسبت به همسالانشان که فیبریلاسیون دهلیزی نداشتهاند، کمتر بوده و این مساله مستقل از دیگر عوامل خطر عروقی است. محققان با استفاده از اسکنهای MRI به این نتیجه مهم رسیدهاند.
 لوب فرونتال مغز با مهارتهای عملکرد اجرایی بصریفضایی، مانند برنامهریزی، سازماندهی در ارتباط است که بر حافظه تاثیر میگذارد، اما خودش فینفسه با حافظه ارتباطی ندارد. به نظر میرسد پیری عروق مغز نیز در این میان بیتاثیر نباشند.
 محققان اینطور فرض کردند که افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی با حساسیت بیشتر ماده سفید مغزی (که در اختلالات شناختی دیده میشود) یا کاهش تسریع شده در حجم مغزی (دیده شده در دمانس) مواجه هستند، اما تاکنون این موضوع را ندیده بودند. البته این مطالعه ممکن است قدرت کمی داشته و بسیار کوتاه مدت انجام شده باشد، زیرا فقط 73 بیمار مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی، تحت اسکن MRI و آنهم 5/6 سال پیش قرار گرفته بودند.
 با توجه به موارد فوق، این یافتههای ابتدایی، قطعه دیگری از دادههایی هستند که پیشنهاد میکنند فیبریلاسون دهلیزی، نهتنها بر قلب، که ممکن است بر مغز هم اثر سوء داشته باشند.
منبع: Medscape