روزنامه سپید | اخبار 12 | 03 مرداد 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d39364
عفونت‌های ویروسی و باکتریایی مجاری تنفسی، شایع‌ترین علل یک حمله حاد بیماری مزمن انسدادی ریوی محسوب می‌شود. اگر در طول دوره حاد بیماری، خلط چرکی وجود دارد، درمان آنتی‌بیوتیکی را باید شروع کرد. آزمون‌های اسپیرومتری طی دوره حاد بیماری گرفته نمی‌شوند، زیرا انجام آنها در این زمان دشوار است و نتیجه آنها نیز چندان قابل‌اعتماد نخواهد بود. آگونیست‌های بتا دو استنشاقی کوتاه‌اثر، با یا بدون آنتی‌کولینرژیک‌های کوتاه‌اثر در درمان یک حمله حاد بیماری ارجح هستند. دوز دارو یا فواصل مصرف داروهای استنشاقی را برای اطمینان از اینکه نیازهای درمانی بیمار برآورده شده‌اند باید افزایش داد. کورتیکواستروییدهای استنشاقی با کاهش دوره نقاهت، بهبود عملکرد ریوی و هایپوکسمی شریانی، کاهش خطر عود زودهنگام، شکست درمانی و طول دوره بستری در بیمارستان اثر می‌کنند. اگر بیمار با علائمی نظیر تشدید تنگی‌نفس، افزایش حجم خلط یا چرکی‌تر شدن خلط روبرو شد، درمان آنتی‌بیوتیکی توصیه می‌شود.
منبع:PRNewswire
