درمان‌های حمایتی بیماری مزمن ریوی

روزنامه سپید   |   اخبار 12   |   03 مرداد 1395   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d39362

       در مبتلایان به بیماری‌های مزمن انسدادی ریه، توصیه اکید به ترک سریع سیگار و مواد دخانی دیگر(قلیان) الزامی است. در چنین مواردی، تجویز داروهای ترک سیگار مفید خواهد بود. تحقیقات نشان داده‌اند که 3 دقیقه مشاوره و صحبت با بیمار، 5 تا 10 درصد شانس موفقیت ترک سیگار را افزایش می‌دهد. درمان جایگزین با نیکوتین(شامل آدامس، اسپری استنشاقی، برچسب پوستی، قرص زیرزبانی یا آبنبات نیکوتین) مناسب است. درمان‌های دارویی ترک سیگار عبارتند از وارنیکلین(Varenicline)، بوپروپیون(Bupropion) یا نورتریپتیلین. هم درمان جایگزین با نیکوتین و هم درمان دارویی، در درازمدت شانس موفقیت قابل‌توجهی داشته‌اند و در مطالعات از دارونما موثرتر بوده‌اند. ترک سیگار موثرترین استراتژی است که خطر پیشرفت بیماری مزمن انسدادی ریه و مرگ و میر ناشی از آن را کاهش می‌دهد. مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریه باید برای پیشگیری از آنفلوانزا و پنومونی، واکسینه شوند. استفاده از واکسن‌های آنفلوانزا و پنوموکوکال، خطر عود و حمله حاد بیماری را کاهش داده و در تمام مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریه توصیه می‌شوند. درمان توانبخشی ریوی، موجب کاهش تعداد موارد بستری، کم کردن تعداد روزهای بستری و خطر مرگ و میر می‌شود. درمان توانبخشی ریوی، موجب بهبود اثرات برونکودیلاتورهای طولانی اثر شده، کیفیت زندگی بیمار، افسردگی و اضطراب ناشی از بیماری را کاهش می‌دهد. اکسیژن‌درمانی و حمایت تنفسی در مورد بیمارانی که در شرایط استراحت دچار ‌هایپوکسمی شدید هستند و مبتلایان به نارسایی مزمن تنفسی کمک‌کننده‌اند. در بیمارانی که ‌هایپرکاپنی روزانه دارند، می‌توان ترکیب ونتیلاسیون غیرتهاجمی و اکسیژن‌درمانی درازمدت را توصیه کرد. به علاوه، ایجاد فشار مثبت تنفسی هم شانس بقای بیمار را بهبود می‌بخشد و هم نیاز به بستری بیمارستانی را به حداقل می‌رساند.

منبع:US.Pharmacist