روزنامه سپید | اخبار 12 | 21 تیر 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d38358
پیشگیری از زایمان زودرس، امروزه جایگاه خاصی در مامایی نوین دارد. زایمان زودرس خودبه‌خودی اغلب بدون هشدار و نشانه قبلی اتفاق می‌افتد.اما هدف از مدیریت درمان زایمان زودرس، طولانی‌کردن مدت بارداری تا زمان رشد و تکامل نهایی جنین است. یکی از کاربردی ترین ابزار در بخش‌های مامایی برای کاهش مرگ و میر مرتبط با تولد زودرس و بهترین داروی موثر برای زایمان زودرس کورتیکواستروئیدها هستند. کاربرد کورتیکواستروئیدها برای پیشگیری از تولد زودرس در هفته‌های26 تا 34 بارداری در زنانی که در معرض خطر تولد زودرس ناشی از زایمان زودرس هستند، مبتلایان به پره اکلامپسی شدید یا بیماری‌های سیستمیک دیگری که نیاز به ختم بارداری زودهنگام دارند است.تجویز کورتیکواستروئیدها حداکثر 12 تا 24 ساعت قبل از تولد زودرس باعث کاهش خطر وقوع عوارض نوزادی پس از زایمان زودرس از جمله نشانگان دیسترس تنفسی، خونریزی داخل بطنی و انتروکولیت نکروزان می‌شود. تجویز کورتیکواستروئیدها پیش از هفته 35 بارداری محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال را فعال کرده و باعث تسریع روند تکامل جنین به‌خصوص بلوغ ریوی می‌شود. زایمان زودرس اغلب با عفونت‌ها و التهاب مرتبط است؛هرچند که بیشتر مطالعات چنین نشان داده‌اند که آنتی‌بیوتیک تراپی پروفیلاکتیک فایده‌ای در پیشگیری از زایمان یا تولد زودرس ندارد. به علاوه، آنتی‌بیوتیک‌ها خطر وقوع سپسیس یا نشانگان زجر تنفسی نوزادان را کاهش نمی‌دهند. داروهای توکولیتیک انقباضات رحمی را مهار می‌کنند.چهار گروه اصلی توکولیتیک‌ها با درجات متفاوت ایمنی و اثربخشی عبارتند از: آگونیست‌های بتاآدرنرژیک، سولفات مگنزیوم، بلوک‌کننده‌های کانال کلسیمی و نیز داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی. انتخاب توکولیتیک باید براساس شرایط مادر، ارزیابی عوارض احتمالی، سن بارداری و قیمت انجام شود. مصرف طولانی‌مدت توکولیتیک توصیه نشده است. سولفات مگنزیوم پرمصرف‌ترین توکولیتیک در آمریکاست. پروژسترون مادر پیش از زایمان کاهش می‌یابد.سطوح اندک پروژسترون مادری با سقط و زایمان زودرس مرتبط است. مکمل‌های پروژسترون اگزوژن برای زنان در معرض خطر تولد و زایمان زودرس تجویز می‌شوند.
منبع:U.S.Pharmacist
