روزنامه سپید | اخبار 8 | 15 مهر 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d37189
یک شرکت بیوفارما و متمرکز روی بیماریهای قلبی، کلیوی، گوارشی و متابولیک، اخیرا اعلام کرده است نتایج بهدست آمده از مطالعه فاز 2b، روی 371 بیمار با سندرم روده تحریکپذیر با الگوی غالب یبوست تحت درمان با تناپانور (Tenapanor) موفقیتآمیز بود. نتایج از لحاظ آماری قابل قبول و از نظر بالینی به میزان مطلوبی علائم سندرم روده تحریکپذیر را در بیماران تحت درمان با تناپانور در مقایسه با مصرفکنندگان دارونما بهبود دادهاند. مطالعه در مورد دوز 50 میلیگرم دارو بود. بیشتر اهداف ثانویه این مطالعه نظیر دردشکمی و سایر علائم شکمی مرتبط با سندرم روده تحریکپذیر با الگوی غالب یبوست، حاصل شد. مایک راب، مدیرعامل شرکت آردلیکس گفت: «بسیار خوشحالیم که تناپانور توانسته است در این مطالعه نیز همانند مطالعه فاز 2a روی سندرم روده تحریکپذیر با الگوی یبوست، موفق باشد. بیشک مطالعات روی اندیکاسیون سندرم روده تحریکپذیر و نیز اندیکاسیون کلیوی این دارو ادامه خواهد داشت. رضایت درمانی از تناپانور در این مطالعات با تحملپذیری خوب آن همراه بوده است.»
به علاوه از میان بیمارانی که با دوز 50میلیگرم، 2بار در روز تناپانور تحت درمان قرار گرفته بودند، بیش از 56 درصد از روند درمان نسبتا راضی یا کاملا راضی بودند. این میزان در گروه دریافت کننده دارونما فقط 38درصد گزارش شد. تناپانور که با نامهای RDX5791 و AZD1722 نیز معرفی شده، یک مهارکننده NHE3 کوچک مولکول با حداقل جذب است. NHE3 یک ناقل سدیم در مجرای گوارش است. در نتیجه این دارو قابلیت کاستن از جذب سدیم و فسفات موجود در رژیم غذایی را نشانداده. آردلیکس در اکتبر 2012 میلادی امتیاز تناپانور را به آسترا زنکا واگذار کرده است. علاوه بر سندرم روده تحریکپذیر با الگوی غالب یبوست، آردلیکس و آسترا زنکا مشغول ارزیابی و مطالعه روی تناپانور برای درمان هایپرفسفاتمی در مبتلایان به مرحله انتهایی بیماری کلیوی هستند. تناپانور در بیماران کلیوی بر مارکرهای کلیوی و نیز وضعیت آب و الکترولیتها تاثیرگذار است.
مطالعه فاز 2b روی تناپانور، یک مطالعه تصادفی، دوسوکور، چندمرکزی و با استفاده از دارونماست که برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی 3 دوز تناپانور روی 371 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر با الگوی غالب یبوست انجام شد. بیمارانی که وارد مطالعه شدند، دوز 5، 20 یا 50 میلیگرمی تناپانور یا دارونما را به شکل دوبار در روز برای مدت 12 هفته متوالی دریافت کردند. در پایان این دوره درمانی، شرکتکنندگان 4 هفته دیگر هم تحت نظر بودند. هدف اولیه مطالعه در 60 درصد از بیماران تحت درمان با 50میلیگرم تناپانور دوبار در روز و 33 درصد از دریافت کنندگان دارونما حاصل شد. پاسخ دهی درمانی به هر کدام از دوزهای دارویی بررسی شد و نتایج بهدست آمده در مورد دوزهای 5 و 20 میلیگرمی موفقیتآمیز نبود. تناپانور در جمعیت بیماران به خوبی تحمل شد و شایعترین عوارض مشاهده شده به دنبال مصرف دوز 50 میلیگرم دوبار در روز آن عبارت بودند از اسهال و عفونت مجاری ادراری.
GLOBE NEWSWIRE