روزنامه سپید | اخبار 11 | 28 مهر 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d36236
یقینا فعالیت جنسی با فعالیت جسمی معمول متفاوت است، هیجان و استرس ناشی از آن باعث آزاد شدن میزان بیشتری آدرنالین به خون می‌شود. هم هیجان روانی و هم فعالیت جسمی میزان آدرنالین را افزایش می‌دهند و ممکن است حمله قلبی یا اختلال ریتم قلب را باعث شوند. آیا فعالیت جنسی می‌تواند چنین اثری ایجاد کند؟ از لحاظ نظری ممکن است اما در عمل، چنین وضعیتی بسیار ناشایع است، حداقل اگر فعالیت جنسی عادی با همسر معمول فرد مطرح باشد. بررسی‌های دقیق نشان می‌دهند کمتر از یک مورد از هر 100 حمله قلبی به فعالیت جنسی مربوط است و در مورد اختلال‌های مرگبار ریتم قلب تنها یک مورد از 200مورد با فعالیت جنسی ارتباط دارد.
به عبارت دیگر برای یک مرد 50 ساله سالم خطر دچار شدن به حمله قلبی در هر ساعت معین یک در میلیون است؛ فعالیت جنسی این خطر را 2 برابر می‌کند، اما این خطر هنوز خیلی کم و در حد 2 در میلیون است. برای مردان مبتلا به بیماری قلبی این خطر 10 برابر افزایش می‌یابد اما حتی در این گروه مردان احتمال حمله قلبی در حین فعالیت جنسی تنها 20 در میلیون است.
فعالیت جنسی و افزایش طول عمر
عشق قلب مردان را به تپش می‌اندازد اما آیا فعالیت جنسی هم می تواند به تقویت قلب کمک کند؟ بر اساس گزارشی از دانشمندان بریتانیایی احتمالا بله. این پژ‌وهشگران 918 مرد با وضعیت سلامت خوب در هنگام شروع بررسی را مورد ارزیابی قرار دادند. هر مرد اطلاعات در موارد میزان فعالیت جنسی‌اش را بیان می‌کرد؛ در طول 10 سال بعدی، در مردانی که 3 یا تعداد بیشتری اورگاسم در هفته را گزارش کرده بودند، نسبت به مردانی که شمار کمتری اورگاسم در هفته داشتند، میزان مرگ و میر 50 درصد کمتر بود.
گزارشی از «بررسی مردان در حال سالمندی ماساچوست» با بررسی بالا موافقت دارد که فعالیت جنسی ممکن است اثری محافظتی داشته باشد. افراد مورد بررسی در این تحقیق مردان 40 تا 70 ساله بودند که به طور تصادفی از میان ساکنان منطقه بوستون در آمریکا انتخاب شده بودند. در مجموع 1165 نفر در این بررسی وارد شدند. هیچ کدام از این مردان در هنگام شروع این بررسی 17 ساله بیماری قلبی- عروقی نداشتند؛ 214 نفر از این مردان دچار اختلال نعوظ بودند و به طور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتنند. در میان 952 مرد که نعوظ مناسب داشتند، مردانی که ماهی یک بار یا کمتر فعالیت جنسی داشتند، نسبت به مردانی که دو بار یا تعداد بیشتری فعالیت جنسی در ماه داشتند با احتمال 45 درصد بیشتر در معرض بیماری قلبی- عروقی بودند. این رابطه میان فعالیت جنسی و سلامت قلبی با سایر عوامل خطرساز برای بیماری قلبی- عروقی یا میزان رضایت مرد از روابطش با همسرش قابل توضیح نبود.
گرچه یافته‌های این دو تحقیق در آمریکا و بریتانیا بیانگر اثر مثبت فعالیت جنسی بودند اما نمی‌توانند ثابت کنند که فعالیت جنسی به خودی خود این اثر محافظتی را ایجاد کرده است. یک توضیح دیگر این است که فعالیت جنسی بیشتر بیانگر رضایت کلی فرد از زندگی و وضعیت بهتر سلامت اوست. همچنین حتی احتمال بیشتری دارد که فعالیت جنسی کمتر مردان ناشی از فشار انزوای اجتماعی یا به علت سیگار کشیدن، نوشیدن مشروبات الکلی، سوءمصرف مواد مخدر یا بیماری‌هایی باشد که میل جنسی یا نعوظ را مختل می‌کنند.
ادامه دارد...
