روزنامه سپید | اخبار 10 | 05 آبان 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d35703
آرسن به فکر سلامت همه بود جز خودش. اومدت‌ها به بیماری تنگی نفس مبتلا شده بود، ولی از بیم آنکه او را بستری کنند یا از کار و فعالیت باز دارند به کسی چیزی نمیگفت.ساعت 9 و 15 دقیقه بعد از ظهر 14 فروردین سال 1356 پرستاران متوجه تغییر حالت آرسن شدند. او را به اصرار خواباندند و پزشکان را خبر کردند. پزشکان به معاینه و معالجه او پرداختند اما بیش از همه خود او میدانست در وجودش چه میگذرد. او وقتی دکترها و پرستارها را مضطرب دید، شروع به دلداری آنها کرد.
اما پزشکان که متوجه وخامت حال او بودند، سعی میکردند هر طور هست او را از چنگال مرگ برهانند اما کاری سخت بود. وقتی که ساعت 10 ضربه را نواخت، آثار نگرانی در چهره پزشک معالج آرسن آشکار شد.پزشکان باید به مرگ و میر دیگران عادت کرده باشند اما آرسن هم کسی نبود که مرگش را با بی‌اعتنایی تلقی‌کنند. عقربه ساعت کمی از 10 گذشته بود که فاصله بین ضربان قلب آرسن زیاد و زیادتر شد و سرانجام از حرکت ایستاد.
دکتر گوشی را محکم به زمین زد وهایهای شروع به گریه کرد. خبر درگذشت آرسن، اوّل در آسایشگاه و سپس در تمام شهر پیچید. هر کس میشنید گریه میکرد و خبر را به دیگری میداد. قرار بود فردای درگذشت آرسن جنازهاش را به کلیسا ببرند تا در آنجا مدفون شود ولی مردم نگذاشتند. جنازه با اتومبیل حمل شد. جسد آرسن روی دوش مردم مسلمان غرق در گل قدم به قدم پیش میرفت. مردم رشت گریه کنان بر سر میزدند، صلوات میفرستادند، الله اکبر و لااله الاالله میگفتند. اصلا فکر نمیکردند یک مسیحی در تابوت خوابیده است.
جنازه تا کلیسای ارامنه روی دوش مردم حمل شد. آن روز رشت ماتم زده بود. جنازه به هر نقطه از خیابان میرسید، مردم کرکرههای مغازه را پایین میکشیدند و دنبال جنازه حرکت میکردند. آن روز رشت تعطیل عمومی شد. استاندار، فرماندار، حجج اسلام و علمای دین، مسلمان و مسیحی در این تشییع جنازه شرکت داشتند و تابوت را در حالی که چند عمامه روی آن بود تا کلیسا بردند اما مردم از کلیسا خارج نمیشدند. صدای یا علی، یا حسین و صلوات در صحن کلیسا میپیچید. آن روز ارامنه رشت به زور توانستند جسد آرسن مسیحی را از دست مسلمانان بگیرند. سرانجام جسد آرسن را به مدرسه ارامنه رشت بردند و در آنجا به خاک سپردند.
هر سال در روز 14 فروردین مردم رشت - مسلمان و مسیحی به مناسبت سالروز درگذشت آرسن و به منظور سپاسگزاری از او در برابر آرامگاهش حاضر میشوند.آرسن در زمان حیات خود به شهر رشت، به همشهری‌هایش در رشت، به مسیحی‌ها به مسلمان‌ها، به هموطنانش، به همنوعانش در حد توان خدمت کرد. وجود یک آرسن درد و رنج مردم یک شهر را تا حد زیادی تسکین میبخشید. اگر شهری چند نفر چون آرسن داشته باشد چقدر از رنجهای مردم آن شهر کم خواهد شد؟
مرحوم علی بهزادی
تنظیم:علی‌یزدانی‌نژاد
مدیر انتشارات میرماه
