تصویربرداری و تست‌های نشانگرهای تومور در سرطان پستان

روزنامه سپید   |   اخبار 13   |   30 خرداد 1395   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d35610

       اگر به شما گفته شود مبتلا به سرطان پستان شده‌اید، کاملا طبیعی است که بخواهید همه چیز را در مورد درمان این بیماری بدانید و اینکه مطمئن باشید دیگر عود نخواهد کرد. اما این ایده که همه تست‌های در دسترس را انجام دهید، همیشه هم خوب نیست. شاید واقعا به همه آنها نیاز نداشته باشید و مزایای آنها کمتر از مضراتشان خواهد بود. در این مقاله سعی بر آن است تا آنچه را متخصصان در این زمینه توصیه می‌کنند، توضیح دهیم.

       تست‌های تصویربرداری مانند سی. تی. و پت (PET)، و اسکن استخوان، با تصاویری که از بدن می‌گیرند، کمک می‌کنند دریابیم آیا بیماری در بدن گسترش یافته یا خیر. تست‌های دیگر، تحت عنوان تست‌های نشانگرهای تومور، نوعی تست‌های خونی هستند. به آنها مارکرهای زیستی یا مارکرهای سرم هم گفته می‌شود. این نشانگرها در بعضی از بیماران مبتلا به سرطان بیشتر دیده می‌شود. بسته به مرحله‌ای از بیماری که در آن قرار دارید، به تست‌های مختلفی نیاز خواهید داشت.

       مرحله‌بندی سرطان پستان: برای تعیین مرحله سرطان، پزشکان بررسی می‌کنند که تومور تا چه حد بزرگ است، کجا قرار گرفته و اینکه آیا گسترش بافته یا خیر. آنها همچنین به سابقه پزشکی، معاینات فیزیکی، تست‌های تشخیصی و تست‌های تومور و غدد لنفاوی شما هم توجه دارند.

        اگر سرطان پستان در مرحله زودرس باشد: این مرحله شامل مراحل صفر، I، II و IIIA هستند. در مرحله صفر، سلول‌های غیرطبیعی در داکت‌ها یا لوب‌های پستان قرار دارند، اما هنوز از دیواره مجرا عبور نکرده و گسترش نیافته‌اند.

در 3 مرحله بعدی (I، II و IIIA)، تومور وجود دارد که ممکن است به غدد لنفاوی زیربغل گسترش یافته باشند، اما به جای دیگری تهاجم نیافته‌اند.
        سرطان پستان در مراحل انتهایی: این مرحله از سرطان، شامل مراحل IIIB و IV (3B و 4) هستند. در این مراحل، سرطان از پستان و غدد لنفاوی زیربغل عبور کرده است.

       اگر شما مبتلا به سرطان در مراحل زودرس و ابتدایی هستید، اما شواهدی در دست نیست که سرطان پیشرفت کرده است، شما نباید با تست‌های تصویربرداری به دنبال سرطان در دیگر قسمت‌های بدن باشید، زیرا شانس اینکه سرطان در بدن شما گسترش یافته باشد، بسیار اندک است. مطالعات نشان داده‌اند که سرطان پستان در کمتر از 6 درصد بیماران به کبد و استخوان متاستاز می‌دهد. از سوی دیگر، این وضعیت بیشتر در بیمارانی دیده می‌شود که در مرحله III سرطان پستان باشند.

       نکته دیگر آنکه، تست‌های تصویربرداری خود خطرات و هزینه در بردارند. بزرگترین خطری که این تست‌ها دارند، آن است که شما را در معرض تابش اشعه قرار می‌دهند. اثرات اشعه در طول دوره عمر فرد اثر تجمعی داشته و می‌تواند خطر بروز سرطان را بیشتر کند. از سوی دیگر، این تست‌ها موارد مثبت کاذب زیادی هم دارند. بدین معنا که آنها ممکن است یافته غیرطبیعی نشان دهند، اما پس از بررسی دقیق‌تر، مشخص می‌شود که مشکلی وجود ندارد. موارد مثبت کاذب، باعث استرس بیشتر، انجام تست‌های بیشتر و تاخیر در دریافت درمان مورد نیاز می‌شود؛ همچنین تست‌های تصویربرداری هزینه زیادی را بر دوش بیمار می‌گذارند که در خیلی از موارد لزومی به آنها نیست.

       اگر شما مبتلا به سرطان مراحل 3B یا 4 هستید، باید با تست‌های تصویربرداری بیشتری بررسی شوید تا مشخص شود سرطان در بدن شما پیشرفت داشته یا خیر. درمان به میزان گسترش و مکان گسترش بستگی دارد، همچنین پزشک برای شما درخواست نشانگرهای تومور را خواهد کرد. این تست‌ها فقط زمانی انجام می‌شوند که شما مبتلا به سرطان پیشرفته باشید.

ترجمه: مریم حسینی