روزنامه سپید | اخبار 16 | 23 خرداد 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d33961
 خانم ۷۸ سالهای با سابقه نفروپاتی دیابتی با احساس تنگی نفس و بهوسیله ویلچر به اورژانس انتقال داده میشود. این بیمار سه بار در هفته دیالیز میشود. بیمار به دلیل نوروپاتی دیابتی نابینایی بدون کمک همراه قادر به راه رفتن نیست.
 در اورژانس بیمارستان این بیمار توسط پزشک عمومی ویزیت شده و مشاوره داخلی اورژانس انجام میشود.
 در مرکز مذکور حضور یک نفر پزشک داخلی بهصورت مقیم در اورژانس که مشاورههای داخلی اورژانس بیماران را انجام میدهد، الزامی است.
  بیمار توسط متخصص داخلی مذکور ویزیت میشود که با توجه به رال در قاعده ریهها، فشارخون سیستولیک ١٨٠ میلیمتر جیوه و برقرار بودن جریان ادرار تحت درمان با لازیکس وریدی قرار میگیرد.
 ضمن اینکه آخرین نوبت دیالیز بیمار صبح روز قبل از مراجعه به اورژانس بوده و نوبت بعدی دیالیز بیمار هم فردای روز مراجعه است.
 ساعتی بعد بیمار مجددا توسط متخصص داخلی اورژانس ویزیت شده که با توجه به پایین آمدن فشارخون تا ١۴٠ میلیمتر جیوه و برطرف شدن قابلتوجه تنگی نفس و پایداری علائم بالینی و قابلقبول بودن نتایج آزمایشها حوالی ساعت ١٠ شب دستور بستری بیمار در بخش نفرولوژی داده میشود.
  قابلذکر است که پزشک متخصص داخلی مقیم در بخش اورژانس طبق قرارداد فیمابین، بیمارستان فقط مجاز به ویزیت بیماران اورژانس بوده و هیچ تخت بستری در بخش جهت درمان ندارد و در موارد نیاز بیماران به بستری بیماران در سرویس سایر متخصصان یا فوق تخصصان بستری میشوند.
 صبح روز بعد بیمار حوالی ساعت ٨ با دستور نفرولوژیست به بخش دیالیز اعزام میشود ولی در حین دیالیز بیمار دچار ایست قلبی تنفسی شده و علیرغم انجام عملیات احیا فوت میکند.
 نفرولوژیست از بستری شب گذشته بیمار اظهار بیاطلاعی میکند و میگوید که اگر از وضعیت بیمار در بدو ورود به اورژانس اطلاع داشت، در همان ساعات اولیه حضورش در اورژانس دستور دیالیز اورژانسی میداد.
 همراهان متوفی از پزشک متخصص داخلی اورژانس به علت عدم اطلاع وضعیت بیمارشان به نفرولوژیست به مرجع قضایی اعلام شکایت میکنند.
 مرجع قضایی هم ضمن بررسی پرونده و صدور قرار کارشناسی، پرونده را به هیئت کارشناسی ارجاع میکند.
 هیئت کارشناسی با بررسی زوایای مختلف پرونده، اظهارات پزشکان و شکات، نهایتا پزشک متخصص داخلی را به علت عدم رعایت نظامات، مرتکب قصور میدانند.
نکات فنی حقوقی
 همکاران ارجمند پزشک باید بدانند که هرگونه بستری بیمار در سرویسهای دیگر، حتما باید به اطلاع پزشک سرویس بستریشده رسانده شود.
 همکاران پزشک باید مطلع باشند که عوارض برخی بیماریها و پیشآگهیهای آن، سبب فوت بیماران میشود؛ بنابراین ضروری است بروز عوارض احتمالی حتما به اطلاع همراهان رسانده شود.
حسن خلیفهای